หลังจากหย่าแล้ว อดีตภรรยาของผมหวานขึ้นมาก นิยาย บท 85

“จำไว้ว่าต้องช่วยผมรักษาภาพลักษณ์ มีเพียงผมเท่านั้นที่สามารถให้ทุกสิ่งที่คุณต้องการได้” หรงเยี่ยนกล่าวเตือนจังเฟยฉี่

หลังจากครุ่นคิดแล้ว เขาก็พูดอีกว่า “พรุ่งนี้หาผู้ช่วยผู้ชายมาให้ผมด้วยถ้ามีอะไรก็ให้เขามาบอกผมโดยตรง”

ทายาที่ข้อศอกแล้ว แต่ก็ยังคงปวดอยู่นิดหน่อย หรงเยี่ยนจึงหลับตาและไม่พูดอะไรอีก

ครั้งก่อนจ้าวฉี่ฉิงเข้าใจผิดเกี่ยวกับความสัมพันธ์ของเขากับจังเฟยฉี่ และในตอนนั้นเขามีความคิดที่จะแทนที่เธอ

อย่างไรก็ตาม หากเป็นเช่นนี้ อาจจะทำให้จ้าวฉี่ฉิงเกิดความสงสัย

แต่ครั้งนี้……

จังเฟยฉี่รู้สึกได้ถึงความหนาวเย็นของหรงเยี่ยน เธอไม่พูดอะไร แต่นัยน์ตาสีเข้มของเธอซ่อนความโกรธและความไม่พอใจไว้

ในอีกด้านหนึ่ง หลังจากที่จ้าวฉี่ฉิงวางจากหรงเยี่ยน เธอก็มองไปที่คำเชิญให้วิดีโอคอลบนหน้าจอด้วยความลังเลใจ

ในเวลานี้ฟู่ซีเสินวิดีโอคอลหาเธอทำไม？

หลังจากคิดแล้ว เธอก็รับสาย แต่กลับพบใบหน้าของผู้ช่วยเว่ย

“ผู้ช่วยเว่ย？”

จ้าวฉี่ฉิงเหลือบมองชื่ออีกครั้ง ถูกต้อง เป็นชื่อของฟู่ซีเสิน

“ขอโทษด้วยครับประธานจ้าว ท่านประธานยืนกรานที่จะโทรหาคุณ” ในขณะที่พูด เขาก็เปลี่ยนทิศทางของกล้อง

หลังจากนั้น กล้องก็ส่องไปยังผู้ชายที่นอนอยู่บนโซฟา เขาชี้ไปที่ผู้ช่วยเว่ยและพูดอย่างใจเย็นว่า “โทรหาจ้าวฉี่ฉิง”

“คุณชาย นี่คือประธานจ้าว”

“เขาดื่มไปเยอะแค่ไหนเนี่ย？” จ้าวฉี่ฉิงรู้สึกปวดหัวจนแทบจะระเบิด

ตั้งแต่รู้จักกับฟู่ซีเสินมา เธอไม่เคยเห็นเขาเมาแบบนี้มาก่อน เอะอะโวยวายเหมือนเด็ก ๆ

“หลังมื้อเย็น คุณชายก็ตรงไปที่งานเลี้ยง อีกฝ่ายเห็นว่าคุณชายมาช้า จึงรินเหล้าให้เขาเยอะมาก”

ผู้ช่วยเว่ยไม่ได้พูดตรงประเด็น เหตุผลที่ฟู่ซีเสินดื่มเหล้าที่คนอื่นส่งให้ เป็นเพราะคนอื่นพูดว่าฟู่ซีเสินแอบพบคนรักมา

“จ้าวฉี่ฉิง เป็นคุณเหรอ？” ใบหน้าของฟู่ซีเสินขยายใหญ่ขึ้นในทันทีที่เขาปรากฏตัวข้างหน้าจ้าวฉี่ฉิง และทำให้เธอตกใจ

เมื่อคิดว่าฟู่ซีเสินเมาแล้ว จ้าวฉี่ฉิงก็เจ้าเล่ห์ และยกมือขึ้นเพื่อจับภาพหน้าจอ

“ฉันเอง โทรหาฉันมีอะไรเหรอ？” จ้าวฉี่ฉิงไม่แน่ใจว่าฟู่ซีเสินแกล้งเมาหรือไม่

ในใจของเธอฟู่ซีเสินเป็นผู้ชายที่สมบูรณ์แบบ และไม่มีอะไรทำให้เขายอมแพ้ได้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งสายตาเย็นชาที่เผยให้เห็นความเฉลียวฉลาด

“มีอะไร” ท่าทางที่ดูจริงจังของฟู่ซีเสิน ทำให้เธออดไม่ได้ที่จะหัวเราะเยาะ

เพื่อไม่ให้ฟู่ซีเสินรู้สึกเธอเล่นละคร จ้าวฉี่ฉิงจึงไม่แสดงอารมณ์ทางสีหน้า

“นายกลับไปเถอะ”

ฟู่ซีเสินรับรู้ได้ถึงการมีอยู่ของบุคคลที่สาม เขาจึงมองไปที่ผู้ช่วยเว่ยด้วยสายตาที่เฉียบคม

ในตอนนี้เขาไม่ได้อยู่ที่คฤหาสน์ตระกูลฟู่ แต่อยู่ที่คอนโดส่วนตัวของเขา

ผู้ช่วยเว่ยกังวลว่าจะเกิดเรื่องขึ้นกับเขา จึงมองไปที่จ้าวฉี่ฉิงในทันที

“ประธานจ้าว รบกวนคุณช่วยคุยกับคุณชายด้วยนะครับ ถ้ามีอะไรก็โทรหาผมได้เลย”

เมื่อรู้สึกถึงได้ถึงการจ้องมองด้วยสายตาที่เฉียบคมจากด้านข้าง ผู้ช่วยเว่ยก็ไม่กล้าพูดอะไรอีก เขาหยิบเสื้อแจ็คเก็ตแล้วเดินออกไป

ห้องนั่งเล่นกลับสู่ความเงียบสงบในทันที ฟู่ซีเสินไม่พูดอะไร เขาเพียงแค่มองจ้าวฉี่ฉิงผ่านหน้าจออย่างเงียบ ๆ

บางทีอาจจะมองผ่านหน้าจอ หรือบางทีในตอนนี้เขาอาจจะไม่ค่อยมีสติ เขาเพียงแค่รู้สึกว่าผู้หญิงที่อยู่ตรงหน้าเขาดูไม่จริงใจ

“คุณยังจำผมได้ไหม？”

หลังจากพูดจบ แขนของฟู่ซีเสินก็หล่นลง และเสียงตอบรับในโทรศัพท์ก็ลดลงด้วย

“ฟู่ซีเสิน？” จ้าวฉี่ฉิงส่งเสียงเรียก

ไม่มีเสียงตอบรับจากอีกฝ่าย และภาพที่กล้องถ่ายคือเพดาน เขาน่าจะหลับไปแล้ว

จ้าวฉีชิงไม่คุยกับคนขี้เมาและวางสาย

“หมอนี่ช่างยากที่จะเข้าใจ” จ้าวฉี่ฉิงส่ายหัวอย่างช่วยไม่ได้ จากนั้นก็เอนตัวลงนอนบนเตียง

จ้าวฉี่ฉิงนอนไม่หลับทั้งคืน เมื่อตื่นขึ้นมาขอบตาของเธอก็ดำคล้ำ และไม่ง่ายเลยที่จะใช้รองพื้นเพื่อปกปิด

หลังจากอาบน้ำแต่งตัวเสร็จ เธอก็เปิดประตูเพื่อจะลงไปชั้นล่าง แต่สะดุดกับเหม่ยหลานที่อยู่หน้าประตู

“คุณนอนตรงนี้เหรอ？”

จ้าวฉี่ฉิงเหลือบมองไปเหม่ยหลานอย่างไม่สบอารมณ์ ผู้หญิงคนนี้คงจะไม่นอนอยู่หน้าห้องของเธอทั้งคืนหรอกนะ

ในเวลานี้เหม่ยหลานก็ตื่นขึ้นมา เธอรีบลุกขึ้นมาคว้าแขนของจ้าวฉี่ฉิงและถามว่า