หลังจากหย่าแล้ว อดีตภรรยาของผมหวานขึ้นมาก นิยาย บท 98

ไม่คิดเลยว่าจู่ ๆ จ้าวหลิงหลิงก็จะพูดขึ้นมาแบบนี้ จ้าวฉี่ฉิงรีบปิดไมโครโฟนโทรศัพท์ในทันที

ฟู่ซีเสินพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา “ยุ่งอยู่เหรอ？”

เห็นได้ชัดว่าเขาได้ยินที่จ้าวหลิงหลิงพูด จ้าวฉี่ฉิงนึกเสียใจภายหลัง รู้อย่างนี้เธอน่าจะกลับไปรับโทรศัพท์ที่ห้องนอน

จ้าวฉี่ฉิงเดินกลับไปที่ห้องอย่างรวดเร็ว และไม่ให้โอกาสจ้าวหลิงหลิงได้พูดอะไรอีก “เปล่า ช่วงนี้บริษัทไม่ค่อยมีปัญหาอะไร”

“คุณก็เลยว่างมาก？”

จ้าวฉี่ฉิงไม่เข้าใจความหมายที่ฟู่ซีเสินพูด

“ไม่ยุ่งแล้วก็ไม่ว่าง” จ้าวฉี่ฉิงเลือกคำตอบกลาง ๆ

“ก็เลยมีเวลาไปเยี่ยมชมกองถ่าย แต่ไม่มีเวลามาเซ็นสัญญาที่เทียนจิ่ง”

คำพูดของฟู่ซีเสิน ทำให้จ้าวฉี่ฉิงพูดไม่ออก เธอทำอะไรผิด ทำไมฟู่ซีเสินต้องทำให้พูดอะไรไม่ออกทุกครั้ง

“ไม่ใช่นะ พรุ่งนี้เช้าฉันจะไปเซ็นสัญญาที่เทียนจิ่ง” น้ำเสียงที่จริงจังของจ้าวฉี่ฉิง ทำให้เขาพึงพอใจ

“โอเค ผมจะรอคุณ”

วันรุ่งขึ้น จ้าวฉี่ฉิงตื่นแต่เช้า เธอแต่งหน้าอ่อน ๆ และสวมชุดเดรสตัวโปรด

เธอยืนขึ้นและหันกลับไปที่หน้ากระจก ชุดเดรสยาวสีม่วง ทำให้ร่างของจ้าวฉี่ฉิงดูสมส่วน ผมยาวของเธอถูกติดด้วยกิ๊บสีเดียวกัน ทำให้เธอดูมีเสน่ห์มาก

กริ๊ง ๆ เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น เป็นตู้เซี่ยถง

“ประธานจ้าวคะ จะให้ฉันไปดูแลคุณที่โรงพยาบาลไหมคะ？”

“ฉันออกจากโรงพยาบาลแล้ว แล้วตอนบ่ายฉันจะเข้าไปที่บริษัท”

“แต่เรายังไม่ได้เซ็นสัญญากับเทียนจิ่งกรุ๊ปเลยนะคะ” เมื่อเห็นแจ้งเตือนในอีเมล ตู้เซี่ยถงก็กล่าวเตือน

“แผนเสนอราคาครั้งก่อนของเราได้รับเลือกแล้ว แต่เทียนจิ่งกรุ๊ปยังไม่ได้ระบุวันเวลาที่ชัดเจน”

จ้าวฉี่ฉิงอดทนฟังตู้เซี่ยถงพูดจนจบ และพูดเบา ๆ ว่า “ไม่เป็นไร รอให้ฉันกลับไป เดี๋ยวก็รู้แล้ว”

“ประธานจ้าว ประธานฟู่บอกคุณแล้วเหรอคะ？”

เมื่อได้ยินน้ำเสียงที่เป็นกังวลของอีกฝ่าย จ้าวฉี่ฉิงก็พูดอย่างเย็นชาว่า “ไม่ต้องห่วง ถ้าเขาไม่บอกฉัน จะมีคนจัดการเขาเอง”

ตู้เซี่ยถงไม่เข้าใจที่จ้าวฉี่ฉิงพูด จึงทำได้เพียงรอฟังข่าวดีจากเธอ

เมื่อขับรถมาถึงเทียนจิ่งกรุ๊ป พนักงานต้อนรับก็ยิ้มอย่างสุภาพในทันทีที่เห็นเธอ

“คุณจ้าว ท่านประธานรอคุณอยู่ที่ชั้นบนค่ะ”

หลังจากพูดจบ จ้าวฉี่ฉิงก็ละสายตาที่ดูคลุมเครือ

ความสัมพันธ์ของเธอกับฟู่ซีเสินเป็นเรื่องซับซ้อน และไม่มีใครรู้ความสัมพันธ์ที่แท้จริงของพวกเขา

ในห้องทำงานของฟู่ซีเสิน ผู้ช่วยเว่ยมองฟู่ซีเสินที่กำลังใจลอย และเตือนด้วยเสียงต่ำ “ท่านประธานครับ อีกสิบนาทีต้องเข้าประชุมแล้ว”

ฟู่ซีเสินตอบกลับอย่างหงุดหงิด “เลื่อนออกไปก่อน”

“ครับ”

ผู้ช่วยเว่ยพยายามไม่รบกวนความคิดของฟู่ซีเสิน และเมื่อเขาออกไป ก็เห็นว่าจ้าวฉี่ฉิงกำลังเดินเข้ามา

“คุณจ้าว ท่านประธานอารมณ์ไม่ค่อยดี”

หลังจากได้รับคำเตือนจากผู้ช่วยเว่ยแล้ว จ้าวฉี่ฉิงก็เดินเข้าไปอย่างระมัดระวัง และไม่กล้ารบกวนฟู่ซีเสิน

“คุณมาตั้งแต่เมื่อไหร่？”

เสียงที่ดังขึ้นอย่างกะทันหันของฟู่ซีเสิน ทำให้จ้าวฉี่ฉิงตกใจ

“ผมน่ากลัวขนาดนั้นเลยเหรอ？”

ฟู่ซีเสินลุกขึ้นและเดินเข้าไปหาจ้าวฉี่ฉิง เขารู้สึกว่าทุกครั้งที่เข้าใกล้เธอ หัวใจของเขาจะเต้นแรง

“เปล่า” จ้าวฉี่ฉิงหัวเราะเหอ ๆ แต่สีหน้าของเธอดูหวาดกลัว

หลังจากพูดจบ ฟู่ซีเสินก็ปล่อยมือของจ้าวฉี่ฉิง และจ้องมองไปที่เธอ

เขาต้องหลอกล่อให้เธอติดกับ เธอถึงจะเชื่อฟังเขา

บรรยากาศระหว่างทั้งสองคนสงบนิ่ง จ้าวฉี่ฉิงยิ้มอย่างเินอายในใจ มีเพียงฟู่ซีเสินเท่านั้นที่สามารถพูดเรื่องแบบนี้ได้

“คือว่าฉันได้ยินมาว่าบริษัทของเราได้รับการคัดเลือก คุณคิดว่าแผนงานเป็นอย่างไรบ้าง？”

จ้าวฉี่ฉิงถามฟู่ซีเสินด้วยความสงสัย และต้องการรู้ข่าวจากเขา

“ได้รับการคัดเลือกก็แสดงว่าพวกคุณมีความสามารถ ส่วนในขั้นตอนสุดท้าย ใครจะสามารถยอมรับข้อเสนอของผมได้ ถึงเวลาก็จะได้รู้กัน”

คำตอบของฟู่ซีเสินไม่มีช่องโหว่ และไม่เปิดโอกาสให้จ้าวฉี่ฉิงได้ซักถาม

“ฉันทำให้คุณพอใจไม่ได้เหรอ？” จ้าวฉี่ฉิงเงยหน้าขึ้นมามองเขา

ผมยาว ๆ ของจ้าวฉี่ฉิงสะบัดไปข้างหลัง เผยให้เห็นต้นคอที่ขาวผ่องของเธอ แววตาของฟู่ซีเสินก็ดูล้ำลึก

“ฟู่ซีเสิน คุณไม่คิดว่าพวกเรามีความคิดเห็นหลายอย่างที่เหมือนกันเหรอ ต่อไปหากได้ร่วมงานกับฉันคงเรื่องน่ายินดีมาก”

เพื่อผลประโยชน์ของบริษัท จ้าวฉี่ฉิงยอมละทิ้งศักดิ์ศรีของตัวเอง อย่างไรก็ตาม การอยู่ต่อหน้าฟู่ซีเสินจะศักดิ์ศรีหรือไม่ก็ไม่ต่างกัน

“ผมยังไม่เห็นแผนงานของเซิ่งฮุยเลย” ฟู่ซีเสินมองไปทางอื่น น้ำเสียงของเขาดูไม่แยแสด้วยความเขินอาย

“ฉันจะเอาให้คุณดู”

“อีกเดี๋ยวผมมีประชุม ให้ผู้ช่วยเว่ยส่งมาให้ผมก็ได้”

อันที่จริงเขาสังเกตเห็นการแต่งตัวของจ้าวฉี่ฉิง ตั้งแต่ตอนที่เธอเดินเข้าประตูมาแล้ว

เธอดูมีเสน่ห์มาก และทำให้เขาใจสั่น

เขาพยายามที่จะควบคุมตัวเองและอดทนต่อความคิดเช่นนั้น

ในเวลานี้จ้าวฉี่ฉิงมองเขาด้วยดวงตาที่เป็นประกาย “ฉันไม่สวยเหรอ？คุณถึงได้จ้องมองพื้นอยู่ตลอดเวลา”