หลินไป๋หลัน นิยาย บท 26

ไป๋หลันหลังจากที่เดินออกมาก็ตรงไปยังศูนย์พักพิงทันที ตอนนี้ที่ศูนย์ผู้คนคึกคักกันมาก เนื่องด้วยศูนย์ใกล้จะสร้างเสร็จ โถงใหญ่ด้านหน้าก็สร้างเสร็จเรียบร้อยชาวบ้านจึงช่วยกันทำความสะอาด ตอนนี้ผู้ใหญ่ตงเดินทางกลับมาจากจวนท่านเจ้าเมืองแล้ว และได้ซื้อไก่ไข่มาใส่ไว้ในเล้าเรียบร้อย

      ไป๋หลันเดินไปดูบิดาและพี่ชายฝึกซ้อมรปภ บิดาของนางดูแข็งแกร่งขึ้นมากและดูสง่าผ่าเผยสมกับที่เคยเป็นถึงแม่ทัพผู้องอาจเกรียงไกร

      นางเดินตรวจดูความเรียบร้อยและได้บอกกล่าวกับชาวบ้านที่จะฝึกอาชีพว่า พรุ่งนี้ยามอุ้ย(13-00-14.59)ให้มารวมตัวกันที่โถงใหญ่ด้านหน้า นางจะสอนขั้นตอนการทำอาชีพจากผักตบชวาให้พวกเขา เมื่อกล่าวจบเรียบร้อยก็เดินมาเจอเข้ากับลู่คงที่กำลังเดินมาทางนางอยู่พอดี

             "คาราวะขอรับพี่หลัน " ลู่คงที่เพิ่งดูแลรดน้ำผักและผลไม้เสร็จเมื่อเห็นพี่หลันของตนกำลังเดินอยู่จึงรีบเดินเข้ามาหาทันที

        "อ้าว! ลู่คงเป็นอย่างไรบ้างชอบที่นี่หรือไม่" ไป๋หลันเอ่ยถามลู่คงที่ชอบเล่นอยู่ด้านหลังของศูนย์ คอยดูแลผัก ผลไม้ ชอบดูปลาเพราะปลาในสระมีเยอะมากเวลามีเศษอาหารเขาก็มักจะทำมาโยนให้ปลากิน

        "ชอบมากเลยขอรับพี่หลัน ผักพวกนี้สามารถเก็บมาทำอาหารได้แล้วขอรับ" ลู่คงเอ่ย ตนดูแลผักพวกนี้มาเกือบสองเดือนแล้วจนมันโตพอที่จะเก็บได้แล้ว

        "อย่างนั้นก็ดีเลยเราเดินไปหาป้าฝูกัน จะได้มาช่วยกันเก็บผักพวกนี้ไปทำอาหารเย็นดีหรือไม่ แล้วเจ้าก็อย่าลืมเพาะพันธุ์แปลงใหม่ด้วยเล่าจะได้มีไว้ทำกินตลอดปี" ไป๋หลันเอ่ยบอกลู่คง

         "ขอรับพี่หลัน ข้าจะให้ท่านพ่อทำแปลงผักไว้ให้และข้าจะเป็นคนปลูกเอง " ลู่คงเอ่ย ท่านพ่อของตนมีธาตุดินทำแปลงผักแค่นี้สบายมากอยู่แล้ว 

        "ดีมากเราไปหาป้าฝูกันเถิด" ไป๋หลันเอ่ยจบก็เดินออกไปทันที

        เมื่อมาถึงก็เห็นท่านป้าฝูกำลังคุยกับแม่ครัวเรื่องที่ประชุมกันวันก่อน นางจึงบอกป้าฝูว่าวันนี้จะหุงหาข้าวปลากันที่นี่ เพราะผักที่ปลูกไว้ได้เวลาเก็บกินแล้ว นางนำอุปกรณ์และเครื่องครัวต่าง ๆ ที่ซื้อและเสกมามากมายหลายอย่างมอบให้ป้าฝู และให้แบ่งเก็บไว้ในแหวนมิติด้วยเวลาขาดเหลือจะได้นำออกมาใช้ได้เลยไม่ต้องมาขอจากนางอีก

      เมนูวันนี้มีสองอย่างคือ ต้มยำปลาช่อน และผัดผักน้ำมันหอย ทุกคนก็แบ่งหน้าที่กันทำ บางคนก็หุงข้า บางคนก็ไปจับปลา นางแอบเสกสวิงซ้อนปลาออกมาลู่คงเอาเศษอาหารที่เก็บเอาไว้โยนลงไปในสระก็สามารถซ้อนปลาขึ้นมาได้แล้ว ลู่คงดูสนุกกับการจับปลาเป็นอย่างมาก บางคนก็เก็บผัก นางนำสูตรอาหารที่จดเอาไว้ให้ป้าฝูมากมายหลายอย่าง ไม่ว่าจะเป็น ต้ม ผัด แกง ทอด ยำต่าง ๆ ป้าฝูดูเข้าใจเป็นอย่างดีเพราะนางได้อธิบายเกี่ยวกับวัตถุดิบต่าง ๆ ให้ท่านทราบมาบ้างแล้ว

        ยามอิ่ว(17.00-18.59) อาหารเสร็จเรียบร้อยนางลองชิมแล้วรสชาติอร่อยมากเพราะวัตถุดิบที่ใช้สดใหม่ นางหยิบปิ่นโตออกมาจากมิติเพื่อตักอาหารไปฝากมารดาและขออนุญาตจากป้าแม่ครัวแล้ว

           อันที่จริงนางเสกออกมาก็ได้แต่นางอยากให้มารดาได้ลองชิมอาหารที่ชาวบ้านทำกันบ้าง วันนี้นางไม่อยู่กินข้าวกับทุกคน เพราะจะกลับไปกินกับมารดาที่บ้านกลัวว่าท่านจะเหงา ส่วนบิดาและพี่ชายอยู่กินกับชาวบ้านที่นี่ เมื่อเสร็จเรียบร้อยนางจึงเดินทางกลับบ้านทันที

           เมื่อมาถึงบ้านก็กินอาหารกับมารดาอย่างเช่นเคยจากนั้นก็มานั่งรอบิดาและพี่ชายที่โถงรับแขก เมื่อทั้งสองคนกลับมาก็นั่งพูดคุยกันอีกเพียงชั่วครู่จากนั้นก็แยกย้ายกันพักผ่อน

            # โรงเตี้ยม

       หนานเหวินหลงสั่งให้ตงชินไปหาซื้ออาภรณ์เก่า ๆ  มาให้ พรุ่งนี้เขาจะออกไปหาเสี่ยวหลัน จริงๆเขาไม่ต้องทำแบบนี้ก็ได้แค่สั่งให้ตงชุนติดตามนางไปก็สามารถรับรู้ได้แล้วว่านางไปทำอะไรบ้าง แต่เขาอยากไปด้วยตนเองมากกว่า อยากรู้ว่านางทำอะไรบ้าง

           ดูจากภายนอกนางอาจเป็นแค่เด็กแสบคนหนึ่ง แต่เขาสัมผัสได้ว่าภายในความคิดของนางนั้น มีความเป็นผู้ใหญ่เกินเด็กอย่างแน่นอน แต่ตัวเขาเองไม่เคยที่จะต้องทำอะไรเช่นนี้มาก่อน ตั้งแต่เล็กจนโตก็เก็บตัวฝึกฝนวิชาไม่ได้ออกมาสัมผัสกับชีวิตของคนภายนอกเท่าไร

            ถือว่าเป็นการเรียนรู้การใช้ชีวิตแบบขอทาน!! ดูบ้างก็แล้วกัน