หลินไป๋หลัน นิยาย บท 4

ตอนนี้นางจึงเริ่มหาทางรักษาอาการป่วยที่เกิดจากพิษของบิดาให้หายเสียก่อน นางจึงก้มมองสร้อยที่คอแต่ลืมถามท่านปู่ของนางว่าใช้อย่างไรจึงร้องเรียกท่านปู่ออกมาเบา ๆ

"ท่านปู่ ท่านปู่เจ้าขา..."  ไป๋หลันเอ่ยเรียก

"ว่าอย่างไรหลานรักปู่กำลังจะมาบอกเจ้าอยู่ประเดี๋ยวนี้ ก่อนอื่นเจ้าหยดเลือดลงไปที่จี้นั่น" เทพปาเจียวเอ่ยพร้อมปรากฏกายขึ้นแล้วสะบัดมือเลือดที่นิ้วของหลานสาวก็ไหลออกมา

ไป๋หลันจึงรีบหยดเลือดลงไปพลันเกิดแสงสว่างจ้าแล้วค่อย ๆ หายเข้าไปในตัวของนาง

"คราวนี้เจ้าก็หลับตาแล้วเพ่งดวงจิตของเจ้าไปที่มิติ ครั้งแรกอาจจะยากสักหน่อยครั้งต่อไปก็จะง่ายขึ้น " เทพปาเจียวเอ่ยบอกหลานสาว

ไป๋หลันได้ยินดังนั้นก็รีบทำตามทันที เวลาผ่านไปราวหนึ่งเค่อ พอลืมตาขึ้นมาก็พบกับ ภาพเบื้องหน้าที่สวยงามราวกับสวรรค์ ภูเขาขนาดใหญ่ มีน้ำตกไหลลงมาจากภูเขา ด้านล่างเป็นสระน้ำขนาดใหญ่น้ำในสระเป็นสีฟ้าใสส่องแสงระยิบระยับและนางก็ต้องตกใจจนดวงตาเบิกกว้าง!! เพราะบ่อน้ำที่ส่องแสงระยับคือน้ำทิพย์!!

ด้านข้างสระน้ำมีต้นไม้เล็ก ใหญ่ขึ้นอยู่โดยรอบดูแล้วสดชื่น มีแปลงสมุนไพรมากมาย นางหันไปมองท่านปู่ที่เดินมายืนอยู่ด้านข้างแล้วท่านกเอ่ยออกมาว่า

"นี่คือสมุนไพรของข้ามีทั้งสมุนไพรธรรมดาและสมุนไพรหายากหลายอย่าง แต่ก็ยังมีอีกหลายอย่างที่ข้ายังไม่มี สมุนไพรเหล่านี้มีอายุหลายพันปี เวลาในมิติสามารถปรับให้ไวขึ้นได้แล้วแต่เจ้า  ส่วนสมุนไพรในนี้เจ้าก็ทดลองปรุงยาดูเอาเสีย ตำราสมุนไพร ตำราปรุงโอสถและตำราฝึกพลังปราณข้าเตรียมเอาไว้ให้แล้ว ทุกเล่มล้วนเป็นตำราหายากว่างๆเจ้าก็ลองเอามาศึกษาดูก็แล้วกัน "  เทพปาเจียวเอ่ยยืดยาว แปลงสมุนไพรของตนนั้นมีหลายชนิดก็จริงแต่ก็มีอีกหลายชนิดที่ยังไม่มีเหมือนกัน ถ้านางต้องการคงต้องหาเอาเองแค่นี้เขาก็ให้นางมากเสียจนหมดตัวแล้ว!!

             "ขอบคุณเจ้าค่ะท่านปู่" นางเอ่ยขอบคุณท่านปู่ด้วยความจริงใจ เพราะท่านปู่ใจดีกับนางมาก

              "เช่นนั้นปู่ไปก่อนอาจจะไม่ได้มาหาเจ้าบ่อยๆเจ้าก็จงตั้งใจฝึกฝนตำราทั้งหมดให้คล่องแคล่วเผื่อได้ใช้ประโยชน์ในภายภาคหน้า” เทพปาเจียวเอ่ยจบก็หายวับไปทันที

ไป๋หลันเดินสำรวจโดยรอบ ถัดมาเป็นบ้านไม้ธรรมดาหลังหนึ่งพอเดินเข้ามาภายในบ้านพบว่ามันสวยงามกว่าด้านนอกเป็นอย่างมาก ภายในนั้นมันตกแต่งด้วยหยกสีขาวมันแพะระยิบระยับสวยงามมาก มีห้องนอนสองห้อง ห้องน้ำหนึ่งห้อง ห้องครัวและห้องปรุงโอสถ บนโต๊ะมีตำราอยู่หลายเล่ม

ไป๋หลันเลือกหยิบตำราสมุนไพรและตำราปรุงโอสถมาอ่านผ่านไปสองชั่วยาม(สี่ชั่วโมง) เมื่ออ่านจบนางนั่งยิ้มปลื้มปริ่มเพราะสามารถจดจำตำราได้ทั้งหมดเพียงอ่านแค่รอบเดียวเท่านั้นเพราะพรที่ขอจากท่านปู่ของนางมา

ตอนนี้นางจึงลองปรุงโอสถขั้นพื้นฐานก่อน เพราะมันใช้สมุนไพรไม่มากและยังเป็นสมุนไพรธรรมดาไม่ใช่สมุนไพรหายาก นางเดินไปเลือกสมุนไพรเพื่อปรุงโอสถเพิ่มพลังปราณ