หลินไป๋หลัน นิยาย บท 61

เมื่อเดินแจกกันมาได้สักพักก็พบกับคนคุ้นเคยอีกหนึ่งคน

"มีมี่ ข้าไม่ค่อยได้พบหน้าเจ้าเลย ยุ่งมากเลยหรือ" ซิ่นเฉิงที่เดินตรวจตราตามปกติเมื่อได้พบเจอเหล่าสหายตัวน้อยของตนจึงเอ่ยถ่ม พักนี้เขาไม่เคยพบนางเลยพบแต่ไป๋หลันที่จัดแต่งร้านอยู่ผู้เดียว

"ช่วงนี้ข้ายุ่งตกแต่งชั้นบนของร้านแต่ตอนนี้เสร็จเรียบร้อยแล้วเจ้าค่ะ" มีมี่เอ่ยด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม พลางนึกว่าถ้านางพลาดจากพี่หยางนางจะกระโดดลงเรือพี่เฉิงนี่แหละเรือองค์ไท่จื่อไม่ไหวกลัวล่มก่อน

"พวกเจ้าจะเปิดร้านวันไหนหรือข้าจะไปอุดหนุน" ซิ่นเฉิงเอ่ยถาม

"อีกสองวันเจ้าค่ะฝากพี่เฉิงบอกต่อด้วยนะเจ้าคะ" ไป๋หลันเอ่ยตอบ

"พวกเจ้าช่างเปิดร้านได้ถูกจังหวะเสียจริงช่วงนี้ใกล้วันคัดเลือกศิษย์เข้าสำนัก ผู้คนต่างแคว้นจึงเดินทางมาพักในเมืองกันอย่างคึกคัก เพราะสำนักเหลียงซานตั้งอยู่ไม่ห่างจากเมืองหลวงนัก" ซิ่นเฉิงเอ่ย

"ข้าก็สังเกตเห็นว่าบางคนแต่งกายไม่เหมือนชาวบ้านทั่วไปเป็นเช่นนี้นี่เอง ข้าก็ลืมไปเสียสนิทเลยมัวแต่ยุ่งกับการจัดร้าน" ไป๋หลันเอ่ย ตั้งแต่นางฝากตัวเป็นศิษย์อาจารย์หม่าก็ลืมไปเลยว่ามีการคัดเลือกในอีกสิบกว่าวันข้างหน้า

"เช่นนั้นข้าคงต้องรีบจองโต๊ะแล้วกระมังประเดี๋ยวคนเยอะแล้วจะไม่มีที่นั่ง" ซิ่นเฉิงเอ่ยเย้าสหายตัวน้อยของตน

"พี่เฉิงจองห้องรับรองส่วนตัวของข้าสิเจ้าคะ ท่านไม่อยากรู้หรือว่าห้องที่ข้าทำมาทั้งเดือนจะงดงามเพียงใด" มีมี่เอ่ยเสียงออดอ้อน เพื่อนำเสนอห้องด้านบนที่ราคาสูงลิบลิ่ว

เฉินหยางที่เห็นน้องสาวทั้งสองคุยกับบุรุษอื่นอย่างสนิทชิดเชื้อ ก็เกิดคันยุบยิบในใจขึ้นมาพลางรู้สึกหงุดหงิดยิ่งนัก

"ต้องทำเช่นไรหรือ?" ซิ่นเฉิงเอ่ยถามต่อ

"ง่ายนิดเดียวเจ้าค่ะแค่จ่ายค่าห้องหนึ่งเหรียญทองก็สามารถเข้านั่งพักผ่อนได้และสามารถเลือกห้องได้ว่าจะใช้บริการห้องแบบไหนเจ้าค่ะ" มีมี่เอ่ยตอบด้วยความคล่องแคล่วเพราะต้องการขายของ

"เช่นนั้นเจ้าเลือกเอาไว้ให้ข้าหนึ่งห้องข้าจะพาองค์ไท่จื่อมาที่ร้านของเจ้าด้วยจะได้คึกครื้นอย่างไรเล่า" ซิ่นเฉิงเอ่ย

"โอ้...ยอดเยี่ยมไปเลยเจ้าค่ะ" มีมี่ทำตาโตที่ห้องด้านบนของนางขายออกแล้ว...

ยามไห่(21.00-22.59) ร่างบางนั่งอยู่บนโซฟาโดยมีร่างสูงใหญ่ของบุรุษผู้หล่อวัวตายควายล้มนั่งอยู่เคียงข้าง วันนี้พี่หลงแอบมาหานางหลังจากที่ไม่ได้มาหาหลายวัน

"พี่หลงจะไปงานเปิดร้านน้ำชาหรือไม่เจ้าคะ" ไป๋หลันเอ่ยถามประมุขหนานด้วยความสงสัย

"ข้าย่อมต้องไปอยู่แล้วเจ้าเตรียมห้องเอาไว้ให้ด้วยแล้วกัน" เหวินหลงเอ่ยบอกคนตัวเล็กข้างกาย