หลงรักทนายคนเลว นิยาย บท 12

ตอนที่ 12 ทำไมคุณถึงยังไม่ลืมฉูเจ๋อหยางอีก

“ใช่คะ!” เป้ยฉ่ายเวยยิ้ม ตั้งใจตอบเขาไปว่า “คุณไม่มีแฟน ฉันเองก็ไม่มี เรามาคบกันไม่ดีหรือคะ อีกอย่างเราก็เป็นเพื่อนกันมาก่อน ไม่ต้องปรับตัวเข้าหากันมากด้วย”

หลี่จื่อเซียนหยุดเดินทันที เขาดึงมือเป้ยฉ่ายเวยเข้ามาใกล้ ทำเอาเป้ยฉ่ายเวยตกใจนิดหน่อย “แต่ผมว่า สายตาคุณมันฟ้องว่าคุณยังชอบฉูเจ๋อหยางอยู่นะครับ”

“คือฉัน.....” เป้ยฉ่ายเวยฝืนยิ้ม ไม่รู้จะตอบอย่างไรดี หลี่จื่อเซียนกลับอ้าแขนทั้งสองโอบกอดเธอไว้แนบอก “ผมชอบคุณครับ ดังนั้นผมจะแกล้งทำเป็นไม่รู้เรื่องนี้ละกัน”

“ผมให้เวลาคุณได้เพื่อลืมเรื่องเขาซะ แต่ว่าคุณต้องจำไว้ว่า ตอนนี้คุณเป็นแฟนผมอยู่ คุณอาจจะยังไม่ชอบผมในตอนนี้ แต่ก็ห้ามไปยุ่งเกี่ยวใดๆกับเขาอีก ไม่อย่างนั้นผมโกรธคุณจริงๆด้วย?”

เขาทำท่าเหมือนเด็กน้อยไม่ได้ลูกอม น้ำเสียงงอนเล็กน้อย จนเป้ยฉ่ายเวยอดขำไม่ได้ ยื่นมือออกไปกอดเขาไว้แน่น ตอบอืมเบาๆ ไม่รู้ว่าทำไมจู่ๆรู้สึกอยากร้องไห้ขึ้นมา

มีผู้ชายดีดีแบบนี้มาชอบเธอ ทำไมเธอถึงจะลืมฉูเจ๋อหยางไม่ได้ล่ะ?

เมื่อเป้ยฉ่ายเวยและหลี่จื่อเซียนแยกกันแล้ว พอถึงบ้านเธอก็รับสายของหนานฉิงทันที หล่อนบ่นว่าทำไมเธอถึงรีบกลับ แถมยังบอกอย่างตื่นเต้นว่า “เวยเวยเธอรู้หรือยังว่าฉันกับฉูเจ๋อหยางกลับมาคบกันอีกแล้วนะ!”

เป้ยฉ่ายเวยตอบ “อืม ฉันรู้แล้ว เห็นแล้วล่ะ”

“เธอรู้ไหม ครั้งก่อนที่เขาทำเฉยชากับฉันน่ะ ฉันยังคิดว่าเขาต้องปฏิเสธฉันแน่ๆ!” หนานฉิงอมยิ้ม “ที่ไหนได้ เขายังแอบชอบฉันอยู่ แต่รอให้ฉันสารภาพความในใจออกมาก่อนเท่านั้นแหละ บ้าจริงตานี่!”

หนานฉิงถามต่อว่า “เธอกับหลี่จื่อเซียนกลับไปพร้อมกันไหม พวกเธอคุยกันแล้วว่าไงบ้างล่ะ?”

“ก็ดีนะ” เป้ยฉ่ายเวยบอก แสร้งทำเป็นสบายใจ “ฉันย้ายมาอยู่กับเขาแล้วล่ะ อวยพรพวกเราหน่อยสิ!”

“พระเจ้าช่วย พวกเธอนี่มันไวไฟกันจริงๆ!” หนานฉิงอุทานเสียงดัง ไม่ยอมน้อยหน้า “ไม่รู้ล่ะ เธอนัดวันเลี้ยงข้าวฉันกับอาเจ๋อด้วย แค่นี้ก่อนนะ ฉันต้องกลับไปกับอาเจ๋อแล้ว”