หลงรักทนายคนเลว นิยาย บท 141

บทที่ 141 ให้เธอจัดการดูแล

วันถัดมาเป้ยฉ่ายเว่ยได้รับสายโทรศัพท์จากเบอร์ที่ไม่คาดคิดว่าจะโทรมา

คุณหยางที่ไม่ได้ติดต่อกันมาหลายวัน วันนี้นัดให้เธอออกไปเจอกันตามลำพัง

เป้ยฉ่ายเว่ยคิดอยู่สักพักถึงได้ตอบตกลงคำขอของคุณหยางไป ในเมื่อเธอมีความเกี่ยวข้องกับเรื่องนี้เต็มๆ จึงไม่มีเหตุผลอะไรที่ต้องล้มเลิกกลางคัน อีกอย่างเธอก็อยากรู้บทสรุปสุดท้ายของคดีนี้ด้วยว่าจะเป็นอย่างไร

รอจนกระทั่งถึงเวลาพักเที่ยง เธอจึงได้หาข้ออ้างออกไปข้างนอกเพียงคนเดียว

สถานที่ที่คุณหยางนัดเจอไม่ได้อยู่ไกลจากที่ทำงานเธอเท่าไหร่

เมื่อมองไกลๆก็เห็นคุณหยางที่สวมแว่นตาดำ นั่งอยู่ติดหน้าต่างด้วยบนใบหน้าอ่อนล้าเล็กน้อยและนั่งเงียบๆรอเธออยู่ตรงนั้น

เป้ยฉ่ายเวยเร่งฝีเท้าให้เร็วขึ้น เปิดประตูดินเข้าไป จากนั้นก็นั่งลงตรงหน้าของคุณหยาง

“คุณเป้ย คงรบกวนคุณแย่ที่ต้องมา”

เป้ยฉ่ายเวยส่ายหน้า “ไม่เป็นไรค่ะ ฉันรู้ว่าคุณหยางอยากเจอฉันเพราะมีเรื่องอยากคุยจริงๆ”

รอไปสักพักหนึ่ง คุณหยางก็ล้วงหยิบแฟลชไดร์ฟจากกระเป๋าที่อยู่ข้างๆมาวางไว้บนโต๊ะและเลื่อนไปตรงหน้าของเป้ยฉ่ายเว่ย “ฉันรู้ว่าคดีนี้จะดีขึ้นได้หรือไม่คงขึ้นอยู่กับคุณเป้ย ฉันเลยเอาไฟล์เสียงกับรูปภาพมาเป็นหลักฐาน”

“คุณหยางพูดเกินไปแล้ว เรื่องนี้เป็นเรื่องที่ฉันต้องรับผิดชอบอยู่แล้ว ในเมื่อคุณมีหลักฐานฉันว่าคุณเอาไปให้ทนายความดีกว่านะคะ”

เป้ยฉ่ายเวยไม่ได้รับมา แม้กระทั่งมองแฟลชไดรฟ์นั่นเธอก็ไม่ชำเลืองมองแต่ตาเป็นประกายสวยกลับจ้องมองคุณหยางที่มีใบหน้าเรียบนิ่ง

เธอเป็นแค่ผู้ช่วย นำหลักฐานที่สำคัญขนาดนี้มาให้เธอมันจะไม่ดูผิดปกติไปหน่อยหรอ ถึงอย่างไรพวกเธอก็เคยเจอกันแค่สองครั้งเอง จะว่าเพื่อนก็ไม่ใช่ มากสุดก็น่าจะคนแปลกหน้าที่คุ้นเคยกันเสียมากกว่า

แต่คุณหยางกลับเอาเบื้องหลังที่ตัวเองรู้ออกมาพูดอย่างไม่คิดอะไร

“คุณเป้ยใจดี ต้องเข้าใจความอึดอัดของฉันอยู่แล้ว ที่จริงฉันรู้ว่าควรส่งแฟลชไดร์ฟอันนี้ให้กับทนาย แต่ฉันรู้มาว่า ทนายความที่ฉันว่าจ้างอยู่ตอนนี้ถูกเขาติดสินบนอยู่ ถ้าส่งหลักฐานพวกนี้ให้เธอไปมันก็เท่ากับว่าทุกอย่างจะเสียเปล่า”

ทนายถูกติดสินบน? หมายถึงหลี่วอานหรานงั้นหรอ?

ไม่รู้ทำไมเป้ยฉ่ายเวยถึงได้คิดว่าประโยคนี้มันขัดแย้งกันแปลกๆ ในเมื่อก็รู้แล้วว่าทนายความของตนเองถูกคนอื่นติดสินบนอยู่ แล้วทำไมไม่เปลี่ยนทนายใหม่ให้มันจบๆไปล่ะ แต่กลับเลือกมาขอความช่วยเหลือจากผู้ช่วยตัวเล็กๆอย่างเธอแทนเนี่ยนะ

อีกอย่างเธอก็ไม่เชื่อว่าหลี่วอานหรานจะตัดอนาคตตัวเองเพียงเพราะแค่ข้อเสนอเล็กๆนั่น หลี่วอานหรานสามารถไปได้ไกลถึงขั้นทนายความระดับดีเยี่ยมเลยด้วยซ้ำ ถ้าเจอสิ่งดึงดูดใจคงไม่ใช่มีแค่สิ่งนี้แน่ หรือถ้าหลี่วอานหรานมีปัญหาจริงๆ ฉูเจ๋อหยางคงรู้ตั้งนาน และคงไม่ยอมปล่อยให้เรื่องมันเลยมาจนถึงตอนนี้แน่

เธอยังจำแววตาที่ดูสื่อความหมายบางอย่างของฉูเจ๋อหยางตอนที่ถามเธอเรื่องที่ต้องดูแลคดีการหย่าของคุณหยางได้ ตอนนี้เมื่อนึกย้อนกลับไปคิดดูก็เหมือนเขาตั้งใจจะเตือนอะไรเธอบางอย่าง

ดังนั้นพฤติกรรมของคุณหยางก็ยิ่งทำให้รู้สึกแปลกใจ

เป้ยฉ่ายเวยตั้งสติ พูดด้วยโทนเสียงเรียบนิ่งว่า “ต้องขอโทษด้วยค่ะคุณหยาง ส่งแฟลชไดร์ฟมาให้ฉันก็คงไม่มีประโยชน์อะไร ถ้าคุณคิดว่าทนายของคุณทำงานมีปัญหาสามารถยื่นเรื่องกับทนายฉูก็ได้นะคะ ฉันมั่นใจว่าทนายฉูต้องจัดการเรื่องนี้ให้คุณได้แน่ๆ”

ไม่รู้ว่าทำไมในเวลาแบบนี้ เธอถึงเอนเอียงไปทางคำพูดของฉูเจ๋อหยางมากกว่า

ดวงตาที่ซ่อนอยู่หลังเลนส์แว่นสีดำของคุณหยางเป็นประกายวูบไหวขึ้นมา คิดไม่ถึงว่าเป้ยฉ่ายเวยจะปฏิเสธ เสียงพูดจึงได้ดูอ่อนลง