หลงรักทนายคนเลว นิยาย บท 162

บทที่162 วางแผนส่งรุ่ยรุ่ยไป

กลายเป็นเรื่องตลกไป เป้ยฉ่ายเวยหลุดคิดไปพักนึงเธอก็ได้สติ เธอเลิกคิ้วพลางพูดขึ้นว่า “ทำไม ของถังฉีตงไม่แซ่บอย่างนั้นหรอ”

“ฉันกับเขายิ่งกว่าน้ำเดือด” เมื่อกล่าวถึงชายที่ตัวเองรำคาญ อวี๋ซือซือก็มีท่าทางไม่พอใจในทันที

“ซือซือที่แท้เธอก็ยังไม่รู้ตัวนี่เอง จะมีผู้ชายสักกี่คนบนโลกนี้ที่สามารถมีอิทธิพลกับอารมณ์ของเธอได้” ถ้าหากว่าซือซือไม่ได้สนใจถังฉีตงจริงๆแล้วล่ะก็ ทำไมแค่คำพูดไม่กี่คำเกี่ยวกับเขาถึงสามารถทำให้เธอหงุดหงิดได้

คำตอบประโยคนั้น ทำให้คนข้างๆหลงกล

เธอก็เหมือนกับซือซือ ไม่มีใครว่าใครได้

มีแววตาแปลกประหลาดในสายตาของอวี๋ซือซือ และมันก็หายวับไปอย่างรวดเร็ว เธอเอนกายพิงเก้าอี้และพูดขึ้นเบาๆ “ใครบอกว่าไม่ล่ะ ฉันรับปากตาแก่ที่บ้านแล้วว่าจะไปนัดบอด”

“...” เป้ยฉ่ายเวยไม่รู้จะพูดอย่างไร

บรรยากาศมึนตึง

ไม่นานอวี๋ซือซือก็เริ่มกลับมามีท่าทีผ่อนคลาย เธอพูดจาสับสน “เธอก็โง่นะ คิดว่าฉันจะเชื่อฟังคำสั่งคนอื่นหรืออย่างไร จะเป็นไปได้ไง แต่ว่าทำสงครามเย็นกับตาแก่นั่นก็สนุกดีนะ”

เป้ยฉ่ายเวยเบ้ปากและยิ้มอย่างไม่ได้ยินดีนัก เธอรู้ว่าซือซือเองก็ไม่ได้สบายใจ หล่อนไม่ได้ชิวแบบที่แสดงออกให้เห็นหรอก

“นี่มันการแสดงออกแบบไหนกัน ฉันยังไม่ตายนะ ทำไมเธอต้องร้องห่มร้องไห้ เอาล่ะ จะไม่แซวเธอแล้ว” อวี๋ซือซือหัวเราะออกมายกใหญ่ ขอบตาเธอมองเห็นเป็นเส้น ขณะที่ความเจ็บปวดแผ่กระจายไปทั่วหน้าอก

“ซือซือ เธออย่าหัวเราะอย่างนี้เลย มันน่าเกลียดมาก” เธอเห็นแล้วก็ไม่สบายใจ

“จะหาเรื่องหรอ พี่น่าเกลียดตรงไหนฮะ” อวี๋ซือซือพูดเสียงไม่มั่นใจ เธอไม่ได้ต้องการให้เป้ยฉ่ายเวยออกความเห็นอะไร เธอจึงเปลี่ยนเรื่องเอาเฉยๆ “ตอนนี้บอกฉันได้รึยังว่าเกิดอะไรขึ้น”

ถ้าไม่ใช่เพราะว่าถังฉีตงส่งข่าวมาบอก เธอก็คงไม่ได้รีบรุดมาที่โรงพยาบาลอย่างนี้

และก็คงไม่ได้เห็นฉากอันเร่าร้อนเช่นนี้

“ฉันอาจจะถูกคนสะกดรอยอยู่” เป้ยฉ่ายเวยไม่ได้ปกปิดเรื่องที่เกิดขึ้นกับอวี๋ซือซือ เธอเล่าเรื่องทั้งหมดที่เกิดขึ้นให้เพื่อนฟัง

อวี๋ซือซือตบต้นขาพร้อมพูดด้วยความโมโห “ฉันไว้ใจคนผิดจริงๆ เธอรู้รึเปล่าว่าหัวใจหมูมีความหมายว่าอย่างไร”

เป้ยฉ่ายเวยส่ายหน้าอย่างไม่เข้าใจ

“หัวใจหมูก็คือหัวใจของคนบาป” กฎบนเส้นทางอวี๋ซือซือก็เข้าใจอยู่บ้าง นี่ไม่ใช่การยั่วยุธรรมดา แต่มันคือความหมายของบันทึกเลือด

ที่แท้ฉูเจ๋อหยางเป็นคนแบบไหน ไม่สำคัญว่าเขาจะตายไปหรือยัง น่าจะให้เขาได้เจ็บปวดบ้างหลังจากความตาย

เมื่อเป้ยฉ่ายเวยได้ฟังการอุปมาของซือซือ ใบหน้าเธอก็ขาวซีด เธอคิดว่ามันคือการแก้แค้นธรรมดาๆ ฉูเจ๋อหยางในฐานะนักกฎหมาย ชนะมาหลายร้อยคดี แน่นอนว่าคงจะมีคนที่โกรธเคืองเขาไม่น้อย

แต่ก็ไม่ได้รุนแรงเท่ากับครั้งนี้

“ซือซือ ทำอย่างไรดี เขาจะเป็นอันตรายไหม”

ซือซือตอบหน้าซื่อๆ “อย่าพูดถึงว่าเขาเป็นอันตรายเลย แค่ตัวเธอเองก็จะเอาไม่รอดแล้ว”

ยังมาบอกว่าจะเคลียร์ความสัมพันธ์กับฉูเจ๋อหยางให้ชัดเจน แต่พอเกิดเรื่องขึ้นมา แทบจะไม่ได้ห่วงความปลอดภัยของตัวเอง มัวแต่คิดถึงคนอื่น

เป้ยฉ่ายเวยพึมพำกับตัวเอง “แล้วจะทำอย่างไรดี…”