ตอนที่21 คูณคิดจะทำอะไร
เธออิจฉานิสัยของหนานฉิงมาตลอด อยากได้อะไรก็ไปค้นคว้าเป็นคนกระตือรือร้นแถมยังมีความกล้าอีก แต่ตัวเองกลับต่างกับเขาโดยสิ้นเชิงมีอะไรก็เก็บไว้ในใจเองตลอด แม้แต่จะรักใครสักคนก็เก็บไว้คนเดียวเงียบๆ
“เอาแต่มองหนานฉิงทำไมเนี่ย” หลี่จื่อเชียนเดินเข้ามาดวงตาประกายนั้นมีแต่เธออยู่ในสายตาคนเดียว “เธอสวยกว่าหนานฉิงเยอะเลยทั้งสวยทั้งมีเสน่ห์ไม่อย่างนั้นเธอจะดึงดูดฉันได้ยังไง?”
เหอะ?
เป้ยฉ่ายเวยไม่คิดว่าหลี่จื่อเชียนจะหยอกเล่นเก่งขนาดนี้ ทันใดนั้นก็หน้าแดงขึ้นมาทันทีกัดปากตัวเองแน่น และไม่เคยคิดว่าผู้ชายที่อยู่ไกลจากเธอกำลังมองการกระทำของเธออยู่ สีหน้าก็ดูไม่ดีทันที
สู้กับคำขอของหลี่จื่อเชียนไม่ไหวสุดท้ายเป้ยฉ่ายเวยก็ยอมใส่กระโปรงยาวทรงเอวสูงสีฟ้าอ่อน ทำให้เห็นหุ่นดีของเธอได้อย่างชัด ผิวเนียนเรียบใบหน้าแดงอ่อนสาวน้อยอายุสิบแปดสิบเก้าที่น่าหลงใหล
“โห่เวยเวยเธอสวยมากเลย!” หนานฉิงพุ่งไปหาเป้ยฉ่ายเวยแล้วพูดอย่างอิจฉา “ไม่คิดเวยเวยที่แต่งตัวขึ้นมาแล้วจะสวยกว่าฉันขนาดนี้แต่ยังดีที่อาเจ๋อชอบฉันแค่คนเดียว!”
เป้ยฉ่ายเวยยิ้มชะงัก จากนั้นก็ตั้งใจหลบสายตาของใครบางคน
สวนใหญ่ประมาณสองสนามบาสเกตบอลที่ปลูกเต็มไปด้วยลูกพีชบนต้นพีชก็มีแต่ลูกพีชเต็มไปหมดทั้งใหญ่ทั้งแดงเอาจนหนานฉิงหิวขึ้นมาเลยถือตะกร้าดึงฉูเจ๋อหยางวิ่งพุ่งเข้าไปเด็ดลูกพีชอย่างด่วน
เป้ยฉ่ายเวยอยู่ทีมเดียวกับหลี่จื่อเชียน เธอถือกรรไกรไว้พอเห็นลูกพีชที่ใหญ่ก็ตัดลงมาใส่ในตะกร้า พออันที่เอาไม่ถึงก็ให้หลี่จื่อเชียนช่วยและหลี่จื่อเชียนก็เป็นคนที่เฮฮาทำเอาเป้ยฉ่ายเวยหัวเราะหลายรอบบรรยากาศก็ดูเข้ากันได้ดี
“ต้นนี้มีแต่ลูกพีชอันใหญ่ทั้งนั้นเลยอ่ะ” เป้ยฉ่ายเวยเดินผ่านต้นพีชและยื่นขาเอากรรไกรไปตัดลูกพีชลูกใหญ่นั้นหันหลังไปเตรียมใส่ในตะกร้าก็พบว่าหลี่จื่อเชียนไม่อยู่ข้างหลังแล้ว
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หลงรักทนายคนเลว
ตอนที่ 291-460 หายไปไหน...