หลงรักทนายคนเลว นิยาย บท 212

บทที่ 212 แผนวีรบุษช่วยสาวงาม

โจรทั้งสองยิ้มเย็นๆ ล้วงหยิบปืนออกมา ปลายกระบอกปืนสีดำจ่อมาที่เสิ่นชีชี

หางตาของชายหนุ่มอีกคนที่เหลือกวาดมองไปยังทิศทางที่ลิ่วเอ่อร์ซ่อนตัวอยู่ นี่เป็นช่วงที่สำคัญที่สุดของแผนการเลยนะ

แผนของลิ่วเอ่อร์ก็คือวีรบุรุษช่วยสาวงาม เพื่อเข้าใกล้เสิ่นชีชี เพื่อที่จะได้รับกองหนุนจากเสิ่นลั่ง ถ้าจะจัดการกับฉูเจ๋อหยางต้องได้รับกองหนุนจากตระกูลเสิ่นเท่านั้นถึงจะได้จัดการกับฉูเจ๋อหยางได้

ครั้งก่อนที่เคยไปเจอเสิ่นลั่ง ที่จริงแล้วเสิ่นลั่งแค่สั่งให้ลูกน้องมาเจอเขาแบบส่งๆเท่านั้น วันนั้นแม้แต่เงาของเสิ่นลั่งเขาก็ไม่เห็น ครั้งนี้เขาต้องทำสำเร็จให้ได้

แน่นอนเสิ่นชีชีไม่รู้ตัวว่าได้กลายเป็นหมากของลิ่วเอ่อร์ไปแล้ว สายตาของเธอเผยแววสิ้นหวังออกมา โจรสามคนที่มีอาวุธยืนอยู่ตรงหน้า ไม่ว่าอย่างไรเธอก็หนีไปไหนไม่พ้น

ชายน่ากลัวคนนั้นหัวเราะหึๆขึ้น ส่งสายตาของกับโจรอีกสองคนที่เหลือ แสยะยิ้มพูดขึ้นว่า “พวกแกสองคนก็ต้อนรับคุณเสิ่นเขาดีๆหน่อย อ่อนโยนหน่อยนะ อย่าทำให้คุณเสิ่นได้แผล ไม่อย่างนั้นคุณเสิ่นลั่งคงไม่มีความสุขเอาแน่ๆ”

โจรทั้งสองพยักหน้าอย่างรับทราบ เดินเข้าไปหาเสิ่นชีชีเรื่อยๆ เพราะว่าในมือของพวกเขามีปืน ดังนั้นเสิ่นชีชีเลยไม่กล้าที่จะหันหลังวิ่งหนีไป

ชายคนนั้นแอบส่งสายตาไปให้ลิ่วเอ่อร์ที่ซ่อนตัวอยู่ เพื่อบอกให้ลิ่วเอ่อร์ลงมือได้ ละครมันเริ่มขึ้นอย่างจริงจังในตอนนี้ต่างหาก

ในตอนที่เสิ่นชีชีล้มนั่งบนพื้นอย่างหมดหวังนั้น ร่างๆหนึ่งก็พุ่งออกมาจากต้นไม้ข้างทางในทันที

โจรทั้งสองรู้ว่าต้องทำอย่างไรต่อไป พวกเขาทั้งสองหันปลายกระบอกปืนจ่อไปทางลิ่วเอ่อร์ที่พุ่งมาอยู่ตรงหน้า แน่นอนว่ากระสุนในปืนของพวกเขาเป็นกระสุนแบลงค์ ที่ใช้ประกอบฉากให้ละครเรื่องนี้ดูสมจริงยิ่งขึ้น

พวกเขาทั้งสองลั่นไกปืนพร้อมกัน เสียงปืนดังขึ้นอย่างแรง ทำให้ทั้งร่างของเสิ่นชีชีสั่นเทิ้ม ฉากแบบนี้แต่ก่อนก็เห็นแต่ในทีวีเท่านั้น เมื่อมาเห็นกับตาต่อหน้าตัวเอง ต่อให้เสิ่นชีชีจะดื้อด้านอวดดีแค่ไหน สุดท้ายในตอนนี้เธอก็เป็นแค่เด็กผู้หญิงคนหนึ่งเท่านั้น

ตอนที่เสียงปืนดังขึ้น เสิ่นชีชีก็เห็นลิ่วเอ่อร์แล้ว ผู้ชายที่จู่ๆก็ปรากฏตัวออกมา ใบหน้ามีผ้าสีดำคลุมเอาไว้ จึงมองเห็นหน้าตาไม่ชัดนัก

แต่ดวงตาสองคู่นั้นก็ทำให้เสิ่นชีชีเกิดภาพจำขึ้นมา สายตาแบบนั้นเธอคิดมาตลอดว่าเหมือนเคยเจอที่ไหน มันเหมือนกับแววตาสัตว์ป่าที่เคยเห็นในสวนสัตว์มากๆ

แต่ถึงดวงตาของผู้ชายคนนี้จะดูน่ากลัวแค่ไหน แต่การปรากฏตัวของเขา ก็ทำให้เสิ่นชีชีมีความหวัง แต่เมื่อโจรทั้งสองเริ่มยิงปืน เธอก็เป็นห่วงเขาขึ้นมา กลัวว่าเขาจะถูกโจรสองคนนั้นยิงโดนเข้าให้

โจรทั้งสองรู้ดีอยู่แล้วว่าในปืนคือลูกกระสุนแบลงค์ เพราะฉะนั้นลิ่วเอ่อร์จะไม่เจ็บตัวแน่นอน แต่ว่าหลังจากที่เสียงปืนดังขึ้น ร่างของลิ่วเอ่อร์ก็นิ่งไป ไหล่ถูกลูกกระสุนยิงเฉียดไป จากนั้นเลือดสดๆก็ไหลออกมาทันที

ไม่ใช่แค่คนยิงปืนทั้งสองที่อึ้ง ชายอีกคนก็อึ้งไปเหมือนกัน นี่มันไม่ได้อยู่ในแผนนี่นา เพราะว่าตามแผนที่ตกลงกันไว้

สองนัดแรกที่ยิงจะเป็นกระสุนแบลงค์เพื่อทำให้เสิ่นชีชีกลัวจนหมดหวัง และเพื่อทำให้สถานการณ์ตรงหน้าดูตึงเครียดสมจริง ลิ่วเอ่อร์สั่งให้พวกเขาทำแบบนี้

แต่ก็ไม่รู้ว่าทำไมจากกระสุนแบลงค์ถึงได้กลายเป็นกระสุนจริงไปได้ อีกทั้งยังทำให้ลิ่วเอ่อร์เจ็บตัวด้วย แบบนี้ยิ่งทำให้พวกเขายิ่งตระหนก ถึงยังไงลิ่วเอ่อร์ก็เป็นคนจิตใจอำมหิต แผนเกิดผิดพลาดใหญ่แบบนี้ขึ้น พวกเขาจึงกลัวลิ่วเอ่อร์จะโกรธ

ไหล่ของลิ่วเอ่อร์ถูกกระสุนยิงเข้า แววตาของเขากลับปรากฏแววขำขันขึ้นมา นี่ต่างหากล่ะแผนจริงๆของเขา

แม้แผนวีรบุรุษช่วยหญิงงามนี่จะดูสมบูรณ์แบบดีอยู่แล้ว แต่ก็คงไม่พอที่จะตบตาเสิ่นลั่งได้ ลิ่วเอ่อร์กังวลถึงสิ่งนี้ล่ะ อีกอย่างถ้าใช้อำนาจของตระกูลเสิ่น ไปรวบสามตระกูลนั้นได้ล่ะก็ พูดได้เลยว่าไม่มีอะไรยากสักนิด เสิ่นลั่งต้องมีวิธีมากมาย ที่จะงัดปากสามตระกูลนั้นได้แน่ๆ