หลงรักทนายคนเลว นิยาย บท 233

บทที่233 ขอบคุณสิ่งที่เธอพูด

ในห้องสำนักงานอันโอ่โถง มีคนวางแท๊บเล็ตลงบนโต๊ะพร้อมชี้ไปที่ภาพหน้าจอพลางกระดกลิ้น “เป็นไงบ้าง แบบนี้ชอบไหม ปฏิบัติการของเราดูเหมือนจะดีขึ้นเรื่อยๆนะ”

เรื่องของจางเจิ้งกวางถูกแชร์ไปอย่างรวดเร็ว มันถูกเผยแพร่ไปอย่างรวดเร็วจนทุกคนที่ดูทีวีต่างทราบเรื่องกันหมด เรื่องนี้ถังฉีตงได้ดำเนินการตามที่ฉูเจ๋อหยางวางแผนเอาไว้ให้กระจายข่าวให้กับทางสำนักหนังสือพิมพ์

เมื่อวานที่จางเจิ้งกวางพาคนไปก่อกวนที่อพาร์ทเม้นต์เป้ยฉ่ายเวย เรื่องนี้ฉูเจ๋อหยางก็ทราบจากสายที่คอยให้สอดส่องอยู่แถวนั้น ฉูเจ๋อหยางไม่ต้องการแหวกหญ้าให้งูตื่น เพียงแต่ให้คนคอยสืบว่าหลังจากนั้นจางเจิ้งกวางไปที่ไหนต่อ

รอโอกาสที่จะลงมือ ประจวบเหมาะได้เห็นคนของจางเจิ้งกวางล่อลวงผู้เยาว์เข้า ฉูเจ๋อหยางใช้ไหวพริบ ให้คนรีบตรวจสอบตัวตนของเด็กสาวคนนั้น เขาไม่ต้องยื่นมือเข้าไปยุ่ง แค่นั่งรอผลตอนจบ เขาให้คนแจ้งข่าวให้คนของหลิวซิ่งทราบ

จะว่าโทษก็ต้องโทษหลิวเซิ่งเองที่ตัวแต่เร่าร้อนอยู่กับกิ๊ก เขาส่งข่าวไปบอก จางเจิ้งกวางก็เผด็จศึกไปแล้ว หลิวเซิ่งถึงจะรู้เรื่อง กว่าจะหาตัวเจอก็ไม่ทันการเสียแล้ว

แต่ผลลัพธ์กลับเป็นเรื่องดียิ่งสำหรับเขา เพราะอย่างนี้แล้วหลิวเซิ่งจะยิ่งรู้สึกผิดต่อครอบครัวและไม่ว่าจะอย่างไรก็ตามก็จะเอาเรื่องให้ถึงที่สุด

ถังฉีตงรออยู่ครู่หนึ่ง ไม่เห็นมีใครตอบ เขาก็อดเงยหน้าขึ้นมองเพื่อนที่นิ่งเงียบไม่พูดไม่จาไม่ได้ เขายังเป็นคนคนนั้น แต่การหายใจนั้นแปลกๆ ยังไงดี แต่ก่อนคิดว่าเพื่อนเย็นชา แต่ดูไปเหมือนว่ารู้สึกรู้สาอยู่บ้าง

แต่ตอนนี้ดูเหมือนจะไม่รู้สึกรู้สาอะไรแล้ว ยิ่งเข้าใกล้ไม่ได้อีก

“อาเจ๋อ เรื่องทั้งหมดนี้คุณทำก็เพื่อเวยเวย ไม่อยากพูดถึงมันหน่อยหรอ”

แน่นอนว่าเมื่อเพื่อนรักได้ยินการกล่าวถึงชื่อเป้ยฉ่ายเวย ดวงตาอันสงบนิ่งก็มีปฏิกิริยาขึ้นมา มันดูน่ากลัวกว่าใบหน้าอันนิ่งเฉย นั่นยิ่งเป็นการตอกย้ำให้ถังฉีตงมั่นใจได้ยิ่งขึ้นว่าทั้งสองต้องทะเลาะกันอยู่แน่

เขาเผลอพูดขึ้นมา “หรือว่าเวยเวยมีกิ๊ก”

สายตาพิฆาตพุ่งตรงมาที่เขา ถังฉีตงรู้ตัวแล้วว่าพูดผิดไป จึงทำหัวเราะกลบเกลื่อน “ผมก็แค่ล้อเล่นเอง ทำไมคุณไม่พูดอะไรหน่อยล่ะ”

เขารู้สึกเหมือนว่าตัวเองจะเดาถูก เมื่อวานนี้ผู้หญิงที่บ้านเขาก็ซุกซนไม่น้อย ถ้าหากไม่ใช่เพราะเขาแข็งแกร่งแล้วล่ะก็ มีหวังเป็นลมไปแล้วแน่ ออกมาตะลอนแบบนี้ไม่ไหวหรอก

เขาอดที่จะถอนหายใจไม่ได้ เป็นผู้ชายนี่มันไม่ง่ายเลย

“บริษัทของคุณกำลังจะปิดตัวลงแล้ว” ฉูเจ๋อหยางผู้ไม่ส่งเสียงใด แต่พอเปิดปากทีทำเอาหนาวเข้าถึงกระดูก

ปิดอะไร

ถังฉีตงซึ่งใส่เสื้อแขนสั้นรู้สึกถึงลมแอร์ที่เป่ามาทำเอาขนลุกซู่ อย่าทำเอาตงใจสิ ที่บ้านยังมียายขี้เม้าส์อีกคนนะ

เขาต้องรีบกลับไปส่งข่าวและสืบเรื่องนี้ซะแล้ว ไม่อย่างนั้นได้นอนโซฟาแน่ “จะเป็นไปได้ไง ถ้าหากว่าบริษัทผมปิดตัว ผู้ลงทุนรายใหญ่ของผมไม่ต้องร้องไห้แย่หรอ”

ใช่แล้ว บริษัทที่เขาบริหารงานอยู่ เงินทุนส่วนใหญ่ก็มาจากเพื่อนเขานี่ล่ะ เขาเป็นเพียงหัวโขนผู้ออกหน้าเท่านั้น

แน่นอนเขาห้ามความคิดไม่ได้ รายการและการลงทุนที่เลือกล้วนมีผลกำไร ไอ้งั่งพวกนั้นถึงจะยอมจ่ายเงิน