ตอนที่ 55 โดนทำร้าย
“ซือซือ ถ้าหากให้แกปล่อยฉีตงไปได้มั้ย!”
แค่คำเดียวของเป้ยฉ่ายเวยแต่ทำให้อวี๋ซือซือถึงกับพูดอะไรไม่ออกเลย เลยจะปล่อย “ผู้ชายเห็นแก่ตัว” นั้นได้มั้ย? แน่นอนว่าไม่ได้ “ฉันจะฆ่ามัน ให้หมากิน”
“......”เป้ยฉ่ายเวยใจหายแทนถังฉีตงในใจ
”พอแล้ว อย่าพูดเรื่องเศร้าเลย” ใบหน้าของอวี๋ซือซือก็กลับมายิ้มแย้มอีกครั้ง วินาทีก่อนหน้านี้ยังเหมือนกันผู้หญิงดุเดือดน่ากลัว เป็นแค่ภาพหลอกลวง
“ดึกมากแล้วเวลา ฉันส่งแกกลับ”
เพราะในใจเป้ยฉ่ายเวยรู้สึกผิด ก็เลยไม่มีใจที่อยากจะนั่งอยู่ที่นี่ ก็เลยตอบตกลงกับเพื่อน “ซือซือ ฉันกลับเองก็ได้”
“แกนั่งรถเถอะ ฉันเองก็แค่ผ่าน ห้องที่ฉันเช่าอยู่ไม่ไกลจากแก ถึงเวลามาหาแกกับรุ่ยรุ่ยได้สะดวก”สีหน้าอวี๋ซือซือเหมือนกับจะบอกว่าฉันเก่งและฉลาดมากชมฉันเร็วๆ
“ใช่ ใช่ แกรอบคอบมากๆ” เป้ยฉ่ายเวยพูดอย่างน่าขำ
ถังฉีตงเป็นชื่อที่ห้ามแตะต้องเด็ดขาดในใจซือซือ เรื่องทุกอย่างที่เกี่ยวข้องกับเขา เธอก็จะเหมือนไปอีกคน
ถึงแม้ว่าเป้ยฉ่ายเวยจะเจ็บแทนเพื่อน แต่เธอก็รู้ว่าความรักคือเรื่องของคนสองคน ก็เหมือนกับหลายปีมานี่ซือซือจะปลอบใจเธอยังไง แต่ก็เดินมาจนถึงจุดๆนี่ สุดท้ายแล้วไม่มีทางให้ถอย
อวี๋ซือซือส่งเป้ยฉ่ายเวยถึงหน้าประตู เหยียบคันเร่ง แล้วเหมือนกับบีนหายไป
เป้ยฉ่ายเวยหนักใจมาก ก้มหน้าเดินต่อไป ในสมองยังคิดอยู่จะพรุ่งนี้จะอธิบายยังไงกับจื่อเชียน แต่เธอก็ไม่ทันสังเกตว่าข้างหลังเธอมีผู้ชายตามหลัง
หน้าลิฟต์ที่เงียบ ที่จริงมีแค่เสียงเท้าเดินของเป้ยฉ่ายเวยคนเดียว ทันใดนั้นข้างหลังก็ได้มีเสียงเดินของรองเท้าดังครึ่ง เป้ยฉ่ายเวยตัวแข็งไปหมดสองมือจับกระเป๋าไว้อย่างแน่นไม่กล้าที่จะหันไป
และแล้วคนตามหลังก็ได้เดินเร็วขึ้น สองสามวันนี้เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยเจอเธอ ก็ใจดีเตือนเธอหลายรอบแล้วให้ระวังตัว ช่วงนี้ในแถวๆนี้มีโรคจิตเดินตาม กลางคืนไม่ต้องกลับดึกเกินไป
พอนึกถึงครั้งก่อนเมื่อตอนที่ฉูเจ๋อหยางมาหาเธอ ก็มีเงาคนหนึ่งตามหลังตัวเองไว้ เป้ยฉ่ายเวยหวาดกลัวขึ้นมา
ครั้งที่แล้วมีฉูเจ๋อหยางอยู่ แต่ครั้งนี้มีเธอแค่คนเดียว รู้งี้ให้ซือซือขึ้นมาเป็นเพื่อนเธอก็คงดี ไม่ว่ายังไงฝีมือซือซือ ต่อสู้กับผู้ชายคนเดียวไม่มีปัญหา
เป้ยฉ่ายเวยเดินเร็วขึ้น และเหมือนกับว่าผู้ชายที่ตามหลังก็เดินเร็วขึ้นเหมือนกัน ระยะห่างของทั้งสองคนถูกดึงเข้ามาใกล้ชิดกันมากขึ้นในทันที
เธอเหมือนกับได้กลิ่นเหล้าที่ปลิวมาจากบนตัวผู้ชาย และยังมีกลิ่นเหงื่อเหม็นที่พูดไม่ถูก เดินตามหลังเธอมาตรงๆ
ทันใดนั้นเป้ยฉ่ายเวยปวดท้องมาก เหมือนเส้นประสาทจะตึงมาก ขาดได้ทุกเมื่อ แต่เห็นประตูที่อยู่ใกล้แค่เอื้อม นี่เป็นครั้งแรกที่เธอรู้สึกว่าระยะ 100 เมตรมันห่างไกลมาก
“น้องสาว รีบเดินขนาดนี้จะไปไหน”
มือของชายหนุ่มคนนั้นได้แตะลงบนไหล่ของเป้ยฉ่ายเวย เป้ยฉ่ายเวยตกใจมากจนถอยหลังหลานก้าว ทั้งตัวพิงไว้กับประตูห้องของเธอ เรามองชายคนนั้นเหมือนกำลังแจ้งให้ทราบว่า
“ไปไกลๆเดี๋ยวนี้แฟนฉันอยู่ในบ้าน นายอย่ามามั่วนะ ไม่งั้นฉันจะตะโกนแล้ว”
ชายผู้นั้นก็ได้หัวเราะลั่นออกมา เหมือนกับหัวเราะเยาะความโง่ของเป้ยฉ่ายเวย “ น้องสาวน้องอยากขัดคืนเลย น้ารู้แต่แรกแล้วว่าในห้องนี้มีหนูแค่คนเดียว“
ใช่คนนั้นพูดอย่างได้ใจออกมา “ อีกอย่าง คนข้างข้างห้องของหนูเขากลับบ้านกันหมดแล้วหนู
ผู้ชายคนนั้นตกใจที่เห็นเป้ยฉ่ายเวยสู้สุดชีวิตแบบนี้ และเมื่อเห็นเนื้อผิวขาวของเป้ยฉ่ายเวยที่ปรากฏขึ้นมา ความรู้สึกในใจนั้นก็เกิดโผล่ขึ้นมาอีกครั้ง
เขาไม่สนใจอะไรทั้งนั้น ได้แต่จับผมของเป้ยฉ่ายเวยแล้วแนบบนผนัง “เวร นางนี่ยังจะขัดกูอีก ดิ้นอีกดิ กูจะดูว่ามึงจะดิ้นอีกมั้ย”
แค่รู้สึกว่าปวดหัวมึนมาก ทั้งตัวรู้สึกยืนไม่นิ่ง แต่เธอก็ยังคงจับเสื้อไว้ไม่ปล่อย แต่ในใจรู้สึกแย่มากๆ หรือว่าวันนี้เธอจะไม่รอดแล้วจริงๆ
ใคร ใครก็ได้ช่วยเธอที
ในเวลาที่กำลังดุเดือดอยู่ มีรูปร่างที่สูงใหญ่พุงเข้ามา มือที่เร็วยาวจับมือชายหนุ่มคนนั้นแล้วโยนไปที่ผนัง และเอามือจับผู้หญิงเข้าไปในอ้อมกอดเขา มือที่อัดแน่นไปด้วยเส้นเลือด ทำให้รู้สึกว่าตอนนี้ชายคนนี้กำลังควบคุมความโกรธอยู่
“เป้ยฉ่ายเวย เป็นไรมั้ย”
“ฉัน ฉันไม่เป็นไร” เป้ยฉ่ายเวยได้กลิ่นความเป็นเอกลักษณ์ของผู้ชาย จากที่หวาดกลัวตอนนี้เธอกลับรู้สึกอุ่นใจมาก ไม่ว่าฉูเจ๋อหยางจะปรากฏขึ้นมาที่นี้ด้วยเห็นผลอะไรก็ตาม
วินาทีนี้ เธอรู้สึกดีที่เขามา
ถ้าหากไม่มีเขา เธอก็ไม่กล้าที่จะคิดเลยว่าคืนนี้ตัวเองจะเป็นอย่างไร
ฉูเจ๋อหยางเห็นหน้าที่บวมของเธอ แถมยังมีเลือด ครั้งกับข้อยึดติดกันแน่นมาก คนคิ้วที่แน่นหนาก็บีบดันขึ้นมา ทั้งตัวเหมือนกับทุกครั้งไว้ในความหนาวเหน็บ ทำให้คนมันไม่ชัดว่าเป็นอะไร
เขาค่อยค่อยเอาตัวเป้ยฉ่ายเวยวางลงบนพื้น และเอาเสื้อของตัวเองคุ้มหัวเธอไว หลังจากนั้นก็พูดขึ้นมาว่า “ แล้วฉันอยู่ที่นี่”
เจ๋อหนาวนี่หมายความว่าอะไร หลังจากนั้นก็เห็นตัวสูงใหญ่ของเธอวิ่งพุ่งชนเข้าไปกับชายคนนั้น
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หลงรักทนายคนเลว
ตอนที่ 291-460 หายไปไหน...