หลงรักทนายคนเลว นิยาย บท 63

บทที่63 เรียกผู้ช่วยมาทั้งฝูง

ชายคนนั้นปีนขึ้นจากพื้นด้วยความโกรธ หัวเข่าเขาปวดอย่างมาก ยิ่งได้รับความอัปยศ เขาจ้องไปที่ดวงตาทั้งคู่ของซือซือราวกับจะกัดกินเนื้อของเธอ “ได้ อยากลองดีก็รออยู่ที่นี่”

ซือซือยื่นนิ้วออกมาให้ชายคนนั้นและส่ายหน้า “ไม่ ไม่ แกพูดผิดแล้ว พวกเราไม่ได้ลองดี แม่แกสิลองดีถึงได้ให้กำเนิดลูกเต่าหน้าไม่อายอย่างแกออกมาได้”

“แก!” ชายคนนั้นโมโหจนแทบบ้า เขารู้ตัวว่าไม่สามารถเอาชนะผู้หญิงตรงหน้าได้ เขาจึงหันไปอย่างไม่พอใจเตรียมที่จะไปเรียกพวกมา

“เชอะ ไร้น้ำยาจริงๆ อย่ากลับไปร้องไห้ให้แม่โอ๋ล่ะ” ซือซือตะโกน

ชายคนนั้นเรียกลูกสมุนมา สมุนก็เดินมาทั้งฝูง

เมื่อบาร์เทนเดอร์เห็นอย่างนั้นก็รีบพูดขึ้นกับทั้งคู่ว่า “สายสวย พวกเธอรีบไปกันดีกว่า อย่าไปมีเรื่องกับผู้ชายคนนั้นเลย พวกเขาเป็นอันธพาล”

“ไม่กลับ ไม่กลับ ฉันจะดื่มเหล้าต่อ เอาเหล้ามาสิ” เป้ยฉ่ายเวยตะโกนโวยวายอยู่ข้างๆ เธอไม่ได้สงบเสงี่ยมเหมือนเช่นวันธรรมดา

ระดับแอลกอฮอลล์ของซือซือนั้นยังดี ถึงแม้ว่าสายรุ้งทั้งเจ็ดนั้นจะแรงมาก แต่เธอก็ยังพอฟังเหตุผลอยู่ เธอรู้ว่าถ้ามีเรื่องกันจะทำให้ลำบาก แน่นอนว่าเธอตัวคนเดียวถอยหนีนั้นคงไม่ใช่ปัญหา

แต่ตอนนี้มีขี้เมาด้วยอีกคน รีบไปน่าจะดีกว่า เธอรู้ว่าไม่ควรจะประเมินตัวเองสูงเกินไป

ซือซือดึงตั๋วสีแดงออกจากกระเป๋าและวางลงบนโต๊ะ เธอลากเป้ยฉ่ายเวยเตรียมจะไป “เวยเวย คืนนี้พอแค่นี้ก่อน พวกเรากลับกันเถอะ”

“ไม่เอา ฉันจะดื่ม ฉันไม่กลับ ไม่กลับ” เป้ยฉ่ายเวยหัวชนฝาจะอยู่ที่บาร์ต่อ และยังทำเหมือนเด็กตบโต๊ะอย่างต่อเนื่อง ให้บาร์เทนเดอร์เอาเหล้ามาให้

ด้วยความช่วยเหลือของซือซือ เธอรู้ว่าเวยเวยเริ่มดื่มเยอะจนเอาไม่อยู่แล้ว เธอได้แต่หยอก “ค่อยๆดื่ม เธอกลับไปกับฉัน แล้วเราไปดื่มต่อกัน”

เป้ยฉ่ายเวยหันหัวโงนเงนมาถามด้วยตาเบิกโต “จริงหรอ”

“ใช่ ใช่ รีบไปกันเถอะ” แววตาของซือซือควบแน่น ไม่คาดคิดว่าพ่อนักเลงตัวน้อยจะมีแก๊งขนาดนี้ เขาพาพวกมาเจ็ดแปดคน

“โอเค” เป้ยฉ่ายเวยยินยอมแต่โดยดี

ซือซือถอนหายใจด้วยความโล่งอก กลัวที่นังตัวแสบนี่จะไม่ยอมไปที่สุด

น่าเสียดายที่คนยังไม่ทันได้ออกไปจากบาร์ พวกเธอก็ถูกล้อมไปด้วยกลุ่มคน

“สุนัขที่ดีไม่ขวางทาง ทางที่ดีพวกแกหลบไปหน่อยดีกว่า” ซือซือพยุงเป้ยฉ่ายเวยซึ่งเดินไปทางนั้นทีทางนี้ที เธอพูดด้วยสีหน้าท่าทางอันตราย แม้ว่าในใจเธอจะยังไม่ตกตะกอน แต่พลังก็ยังไม่ตก

“พี่ใหญ่ ผู้หญิงพวกนี้ลองดีกับผม”

“ถูกผู้หญิงตีแถมยังโดนไล่ให้ไสหัวไปอีก แต่ว่านังแพศยาสองคนนี้เป็นสินค้าชั้นดี” คนที่ถูกเรียกว่าพี่ใหญ่ มองสำรวจพวกเธอสองคนขึ้นลงด้วยสายตาที่มีจุดประสงค์ที่ไม่ค่อยดีนัก

ยอดเยี่ยม เป็นสินค้าชั้นเยี่ยม รอให้พวกเขาใช้เสร็จก่อนค่อยขายต่อให้กับไนต์คลับ ทีนี้จะได้เอาเงินมาใช้กัน

“สาวสาว ผมแนะนำว่าพวกคุณอย่างขัดขืนให้เปลืองแรง ยอมซะแต่โดยดี ไม่งั้นพวกพี่ทำน้องเจ็บตัวแน่นอน” เมื่อพี่ใหญ่พูดจบ ผู้ชายหลายคนที่ด้านหลังก็โห่ร้องขึ้นมา

“พี่ใหญ่ช่างมีบุญจริงๆ มีสาวสวยมาถึงสองคน ถึงเวลาแล้วแบ่งให้พวกเราพี่น้องได้ลองลิ้มรสดูสักหน่อยได้ไหม”

“วางใจ รอให้พี่ใหญ่ใช้เสร็จก่อน จากนั้นพวกแกก็….” พี่ใหญ่พูดยังไม่ทันจบคำ

กำปั้นหนึ่งพุ่งตรงไปที่ใบหน้าของเขา “ผายลมใส่หน้าแม่แกสิ”

ผู้คนที่มามุงดูความวุ่นวายพากันตกตะลึง ฟลอร์เต้นรำที่อึกทึกก็เงียบฉี่ลงในทันทีเช่นกัน

พี่น้องที่เหลือพากันมองไปที่สาวผมแดงตรงหน้า นี่เป็นเรื่องอัปยศมาก

พี่ใหญ่เจ็บคางของเขา เขาจ้องเขม็งไปที่ซือซือด้วยความโกรธ เสียงของความโมโหเหมือนจะทะลุออกมาจากฟัน “กล้าชกกู พี่น้อง จับนังสองตัวนี่ไว้”