บทที่96 โกรธจนตาแดงฉาน
“ฉันมาแล้ว เกิดอะไรขึ้น คนเยอะขนาดนี้” ซือซือมือถือชานม อีกมือหนึ่งถือน้ำแร่ของเป้ยฉ่ายเวยอยู่ เธอมองหาคนทุกที่ ทันใดนั้นเธอก็สังเกตเห็นฝูงชนกำลังมุงกัน เธอจึงแทรกตัวเข้าไป
จนเธอเห็นได้เต็มตาว่าผู้หญิงที่โดนทำร้ายจนทั้งตัวเต็มไปด้วยแผลคนนั้นคือเวยเวย ขวดน้ำแร่ในมือก็ถูกบิดจนเปลี่ยนรูปทรงในทันที
ดวงตาตันเฟิ่งกลายเปลี่ยนเป็นสีแดง หน้าเธอขมึงตึง ริมฝีปากเซ็กซี่ขดแน่นเป็นเส้น จู่โจมใส่ผู้หญิงที่ยังคงเตะอยู่ทันที
เธอกรีดร้องเสียงเบาๆ “หนานฉิง…”
หนานฉิงหันหน้าไปโดยจิตใต้สำนึก “ใคร…”
ชานมหกในทันที ตั้งแต่หัวจรดเท้าของหล่อน เสียงติ๋งๆของน้ำหยดลงบนเท้า กลิ่นหวานของชานมยังลอยฟุ้งอยู่รอบตัวหล่อน
เสียงเธอกรีดร้องก้องอยู่ในอากาศ “อ้า---ซือซือนังชั่วแกมาเทชานมใส่ฉัน”
ฝูงชนสับสนกับสถานการณ์ตรงหน้า ผู้หญิงผมแดงคนนั้นเป็นใครกัน ช่างเปี่ยมไปด้วยพลัง
ซือซือไม่แม้แต่จะมองหนานฉิง เธอช่วยพยุงเป้ยฉ่ายเวยที่กองอยู่ตรงพื้นขึ้นมาและกระซิบที่ข้างหูเธอ “เป้ยฉ่ายเวย เธอนี่มันยังไม่ได้เรื่องเหมือนเดิมเลยนะ”
เป้ยฉ่ายเวยเอนกายง่อนแง่นซบซือซือ มุมปากเธอโค้งงอขึ้น ซือซือหาเธอเจอแล้ว
“ตอนนี้ยังจะมีหน้ามายิ้มอีก น่าโมโหจริงๆ” ซือซือพูดไปก็แสบตาไป
เป้ยฉ่ายเวยเธอนี่มันซื่อบื้อจริงๆ
“ซือซือเธอหมายความว่ายังไง เธอช่วยเป้ยฉ่ายเวยผู้หญิงสารเลวคนนี้ไว้ทำไม เธอสมรู้ร่วมคิดกันใช่หรือเปล่า” หนานฉิงรู้สึกว่าตัวเองกำลังถูกดูถูกอย่างที่ไม่เคยมีใครกล้ามาก่อน หล่อนโกรธจนแทบเสียสติ
ซือซือจ้องมองหนานฉิงซึ่งพร้อมจะระเบิดและพูดอย่างเย็นชา “เธอน่าจะดีใจนะที่ฉันไม่ได้ถือชานมร้อนมา ไม่อย่างนั้นร่างเธอได้ถูกลวกอย่างแน่นอน”
ถ้าหากไม่ใช่เพราะเวยเวยดึงเธอไว้ไม่ยอมปล่อยล่ะก็ หล่อนคงไม่ได้เจอแค่ชนนมธรรมดาๆแค่นี้หรอก ถ้ารู้แต่แรกน่าจะซื้อเครื่องดื่มร้อนมา ราดผู้หญิงมีพิษคนนี้เสียให้เข็ด
หนานฉิงคำรามใส่ทั้งคู่ “ซือซือทำไมเธอทำอย่างนี้กับฉัน เธอรู้แต่แรกแล้วใช่ไหมว่านังนี่มันไปอ่อยอาเจ๋อ ใช่รึเปล่า”
“หนานฉิงเธอช่างเป็นผู้หญิงอ่อนต่อโลก การที่จะบอกว่าใครต่ำ ผู้หญิงต่ำกับผู้หญิงปากร้ายในตลาดแตกต่างกันตรงไหน ตระกูลหนานบ้านเธอสอนฉันให้เข้าใจแล้ว”
ซือซือต้องการที่จะลงทุนน้อยที่สุด แต่ให้เกิดความเสียหายแก่ศัตรูมากที่สุด
ด้วยความเมตตาของซือซือเธอต้องการทำให้คนรอบตัวถูก “เตือนสติ” และตอบสนองว่าผู้หญิงตรงหน้านี้คือใคร
“ตระกูลหนาน นั่นคือลูกสาวของนายกเทศบาลหนานเทียนหยาง…”
“ไม่ใช่หรอกมั๊ง ตามข่าวลูกสาวของนายกเทศบาลหนานเทียนหยางออกจะมีการศึกษาและจิตใจดี จะมาลงไม้ลงมือกับคนต่อหน้าต่อตาอย่างนี้ได้อย่างไรกัน”
“แต่จะว่าไป ก็ดูเหมือนอยู่ไม่น้อยนะ”
หลิวเหม่ยฉีที่คอยยืนดูความวุ่นวายอยู่ตลอดนั้นเมื่อหล่อนเห็นคนที่มาช่วยเหลือเป้ยฉ่ายเวยไว้ก็คือซือซือ ด้วยภูมิหลังเรื่องการต่อสู้ของเธอแล้ว หล่อนจึงถอยตัวหลบเข้าไปอยู่ในฝูงชน
หนานฉิงได้ยินเสียงที่คนรอบๆวิพากษ์วิจารณ์กัน เธอก็รีบตะโกนขึ้นอย่างรวดเร็ว “ซือซือเธอย่าพูดไร้สาระ ตอนนี้เป้ยฉ่ายเวยขโมยแฟนของเพื่อนรัก คนที่เป็นมือที่สามไร้ยางอายก็คือหล่อน”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หลงรักทนายคนเลว
ตอนที่ 291-460 หายไปไหน...