หมอเทวดา หวางเฟยร้ายร้อยเล่ห์ นิยาย บท 9

เมื่อคิดมาถึงตรงนี้ เถี่ยเหิ่นก็นิ่งอึ้งไปทันที "หากสตรีผู้นี้มีความชำนาญในศิลปะการต่อสู้ เหตุใดนางถึงลงเอยด้วยความยุ่งเหยิงเช่นนี้? และดูจากอาการบาดเจ็บของนางก็ไม่เหมือนว่าเกิดจากยอดฝีมือ คล้ายว่านางถูกเฆี่ยนตีด้วยกำลังมหาศาลเสียมากกว่า”

หนิงอ๋องส่งเสียงตอบรับหนึ่งที "นี่คือสิ่งที่เปิ่นหวางคิดดอย่างไรก็ไม่เข้าใจ"

เขาหยุดชะงักไปครู่หนึ่ง "แต่ก็ช่างเถอะ ไม่จำเป็นต้องสืบถึงแก่นแท้ ครั้งนี้ฮ่องเต้น้อยน่าจะเข็ดหลาบแล้ว และคงไม่กล้าซนอีกแล้ว"

เถี่ยเหิ่นหยุดนิ่งไปชั่วขณะ "กระหม่อมเกรงว่าคงจะยังไม่เข็ดหลาบหรอกพะยะค่ะ"

เมื่อหนิงอ๋องได้ยินอย่างนี้ เขาก็รู้สึกปวดหัวยิ่งนัก เวลาที่ฮ่องเต้น้อยซุกซนที่สุด ก็ทั้งมีนิสัยดุร้ายและเจ้าเล่ห์ จะพยายามทุกวิถีทางเพื่อได้ออกไปเล่นนอกวัง รู้ทั้งรู้ว่าบัดนี้สำนักหงเหลียนกำลังก่อความวุ่นวาย และส่งคนมาปลงพระชนม์พระองค์ แต่พระองค์กลับไม่ทรงเกรงกลัวเลย...

“เถี่ยเหิ่น เมื่อคืนเจ้าเห็นหรือไม่ว่ามีรอยประทับดอกบัวที่หน้าผากของสตรีผู้นั้น?” ในตอนนั้นหนิงอ๋องเพียงเหลือบมองอย่างเร่งรีบเท่านั้น ซึ่งเมื่อคืนมีแสงไฟสว่างจ้า เขาจึงคิดว่าเป็นไฟสะท้อนเงาที่ทอดมาจากกิ่งไม้ แต่เมื่อคิดดูในตอนนี้ ก็รู้สึกว่ามีรอยประทับดอกบัวนั้นอยู่จริงๆ

หรือว่านางเป็นคนจากสำนักหงเหลียน?

"อันนี้...กระหม่อมไม่เคยเห็นมาก่อนพะยะค่ะ" เถี่ยเหิ่นกล่าว

“บางทีเปิ่นหวางอาจจะมองผิดไป” หนิงอ๋องหยิบหนังสือราชการออกมาจากลิ้นชักใต้โต๊ะ “ส่งไปที่กรมยุติธรรม บอกว่าสืบจนได้ความแล้วว่าเป็นจริงตามรายงาน และให้เตรียมทำการจับกุมได้เลย"

เถี่ยเหิ่นตกใจเล็กน้อย แทนที่จะเอื้อมมือไปหยิบหนังสือราชการ แต่เขากลับถามว่า "ท่านอ๋อง เรื่องนี้จะให้กระหม่อมแจ้งฉีเฟยสักหน่อยหรือไม่พะยะค่ะ?"

หนิงอ๋องพูดอย่างเย็นชา "ไม่จำเป็น ในเมื่อนางเป็นเช่อเฟยของเปิ่นหวาง เรื่องครอบครัวนางก็ไม่เกี่ยวอะไรกับนางอีก ฉีขุยสมควรได้รับผลกรรมที่ตนก่อไว้"

จิ่งจ้าวอิ่น ฉีขุย บิดาของฉีเฟย

"พะยะค่ะ!" เถี่ยเหิ่นรับเอาหนังสือราชการแล้วเดินออกไป

หลงชีชีพักฟื้นในจวนอยู่หลายวัน นับว่านางได้เข้าใจทุกคนที่อยู่รอบกายอย่างถ่องแท้แล้ว

นอกจากหงจวี๋กับต่งหมัวหมัว อีกสามคนเป็นสาวใช้ที่เกิดในจวน พ่อแม่ของพวกนางมีหน้ามีตาในจวนนี้ จึงนับได้ว่าเป็นผู้ที่ได้รับการสนับสนุนจาก "ผู้มีอำนาจยิ่งใหญ่" ดังนั้นพวกนางทั้งหมดจึงทำตัวแปลกแยก เพราะไม่ต้องการอยู่ในหอหรงหวาอันเงียบเหงานี้

หนึ่งในหมู่พวกนาง หรูฉินเป็นคนแรกที่ปีนป่ายขึ้นไปหาเหลียงเฟย ซึ่งนางได้ร่วมมือกับเหลียงเฟยในคดีฆ่าหลงชีชีแล้วเอาศพไปทิ้งที่สุสานรวม

ยังมีสาวใช้อีกสองคนที่พยายามอย่างสุดความสามารถเพื่อหาความสัมพันธ์เพราะอยากจะออกไปจากที่นี่ มีเพียงหงจวี๋เท่านั้นที่ยังคงคอยอยู่รับใช้นางอย่างสุดหัวใจ