หมอเทวดา นิยาย บท 12

จู้หลินหลินกลับไปที่คฤหาสน์ตระกูลจู้ด้วยรอยยิ้มร่าเริง เธอชนะการประมูลโครงการเภสัชกรรมทั้งหมดภายใต้ซวนหยวนกรุ๊ป บริษัทของเธอจะต้องเจริญรุ่งเรืองอย่างแน่นอน แต่สิ่งที่รอเธออยู่ที่บ้านคือสมาชิกทุกคนในตระกูลจู้ และพวกเขาก็ดูไม่เป็นมิตรสักนิด เว้นเสียแต่คุณปู่จู้ซานต้าวที่ยังอยู่ในโรงพยาบาล ทุกคนในตระกูลมารวมตัวกันราวกับว่าพวกเขากำลังประท้วงอะไรสักอย่าง ในระหว่างที่จู้หลินหลินก้าวเข้ามาในบ้านและเห็นทุกคนยืนล้อมกันเต็มไปหมด “จู้หลินหลิน ภูมิใจในสิ่งที่ตัวเองทำหรือเปล่า” จู้หมิงเบิกตากว้างและขอบตาของเขาเปลี่ยนเป็นสีแดงจากความโกรธที่พลุ่งพล่านในตัวเขา

จู้หลินหลินขมวดคิ้ว “ฉันไปทำอะไรให้”

“แกทำอะไรลงไป? มีคนเห็นแกอยู่กับไอ้เด็กฉินจวิ้นในงานนั้น แถมตอนนี้ตระกูลใหญ่ทั้งสามได้สั่งให้ตระกูลอื่นตัดขาดพวกเราแล้ว” “พวกเขายกเลิกสัญญาทั้งหมดของจู้กรุ๊ป แกรู้ไหมว่าพวกเราเสียหายมากแค่ไหน”

“จู้หลินหลิน เธอมันน่าผิดหวังจริงๆ ฉันเตือนแกหลายครั้งแล้วให้อยู่ห่างจากมันแต่แกก็ไม่ฟัง แล้วดูสิตอนนี้แกทำให้ครอบครัวของเรามีปัญหาจนได้”

“แล้วพวกเราจะทำยังไงดี โธ่" จู้หลินหลินย่นคิ้ว เธอไม่ได้คิดว่าพวกตระกูลทั้งสามนั่นจะโกรธจนตัดขาดตระกูลจู้เสียหน่อย

ป้าใหญ่ระเบิดด้วยความโกรธทันทีหลังจากเห็นฉินจวิ้น “เพื่อนตระกูลฉินของแกคนนี้! กล้าที่จะทำร้ายนายน้อยของตระกูลฉี ซึ่งตอนนี้พวกเขากำลังจะฆ่าเจ้าเด็กนี่แล้ว จู้หลินหลินถ้าแกยังอยากเป็นส่วนหนึ่งของครอบครัวนี้ละก็อยู่ให้ห่างจากมันซะ ไม่งั้นจะไม่มีใครไปเก็บศพแกตอนตายหรอกนะ!”

จู้หย่งไม่สามารถทนต่อการที่ทั้งครอบครัวรวมตัวกันเพื่อตำหนิลูกสาวของเขาได้อีกต่อไป เขาขมวดคิ้วก่อนจะพูดขึ้นว่า “พวกคุณกำลังทำอะไรกันอยู่เนี่ย มันเกิดขึ้นแล้วมาพูดให้ได้อะไร”

จู้หมิงพ่นคำพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา “แกสองคนทำให้ครอบครัวเสียหายมากมาย แล้วตอนนี้จะยังมาบอกให้เงียบอีก”

จู้หย่งกล่าวต่อ “หากสามตระกูลใหญ่ยืนกรานที่จะทำแบบนั้นเราก็ไม่สามารถทำอะไรได้หรอก เราทำได้แค่คิดหาทางออกเพื่อกอบกู้สถานการณ์เท่านั้น”

จู้หมิงตอกกลับ "กอบกู้สถานการณ์งั้นเหรอ? เหอะ แกก็พูดง่าย ตอนนี้ทั้งตงไห่ปฏิเสธที่จะทำงานกับเรา มันจะมีอะไรให้กอบกู้เหรอ” ทันใดนั้นครอบครัวทั้งหมดก็เงียบลง ตระกูลจู้ค่อนข้างไปได้สวยในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา แต่หลังจากการปรากฏตัวของฉินจวิ้นทำให้พวกเขากลายเป็นศัตรูของทุกคนทันที มันซวยอะไรอย่างนี้! แน่นอนว่าจู้หลินหลินไม่ได้คิดว่าเรื่องมันจะกลายเป็นแบบนี้

“แล้วแผนของคุณลุงใหญ่คืออะไรล่ะ”

จู้หมิงตะคอกอย่างเย็นชา “ฉันได้ยินมาว่าแกชนะการประมูลด้วยเงิน 4.9 หมื่นล้านนี่ นั่นเป็นบุญคุญมากแค่ไหนที่จู้กร๊ปไม่ได้อยู่ในการแข่งขันนั้นเลยทำให้แกได้โครงการนั้นมาง่ายๆ ยังไงล่ะ”

“ตอนนี้เราสามารถทำงานร่วมกับซวนหยวนกรุ๊ปของเมิ่งได้นี่เป็นโอกาสที่แกจะแก้ตัว เอาโครงการมาให้พวกเราซะ”

ใบหน้าของจู้หลินหลินเปลี่ยนเป็นเคร่งเครียด ลุงใหญ่ของเธอพูดคำเหล่านั้นทั้งหมดเพียงเพื่อเล่นใหญ่ให้ได้โครงการของซวนหยวนกรุ๊ปก็เท่านั้น ช่างไร้ยางอายเสียจริง พูดมาได้ยังไง การที่จู้หลินหลินชนะการประมูลแล้วมันเกี่ยวอะไรกับจู้กรุ๊ปด้วย 'คำว่าเป็นบุญคุณ' พวกเขาไม่ละอายใจบ้างเหรอที่ตัวเองถูกการ์ดไล่ออกไปน่ะ โครงการของซวนหยวนจะเป็นหลักประกันอนาคตของบริษัทของจู้หลินหลินและแน่นอนว่าเธอจะไม่ยกมันให้ใครแน่ “คุณลุงใหญ่คะ อย่าแม้แต่จะคิด ฉันจะไม่ให้โครงการของฉันกับใครแน่นอน”

จู้หมิงไม่พอใจกับคำตอบ “ดี อวดดีกันทั้งหมด ถ้าเป็นเช่นนั้นเราไม่ต้องมานับญาติกันอีกต่อไป ตอนนี้ฉันเป็นตัวแทนของตระกูลจู้ ดังนั้นขอเตะพวกแก ขับไล่จู้หย่งและจู้หลินหลินออกไปจากตระกูล”