หมอเทวดา นิยาย บท 9

ซวนหยวนกรุ๊ปนั้นตั้งอยู่ในใจกลางเมือง บนอาคารพาณิชย์สูงถึง 35 ชั้น เดิมทีอาคารแห่งนี้เคยเป็นสำนักงานใหญ่ของเมิ่งกรุ๊ปมาก่อน แต่เพิ่งถูกทุบทิ้งเพื่อปูทางไปสู่การสร้างซวนหยวนกรุ๊ป เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยติดอาวุธตรวจตราทางเดินในอาคารและรักษาความสงบเรียบร้อยของฝูงชนจำนวนมาก ฉินจวิ้นและจู้หลินหลินมาถึงในตัวอาคาร ภายในรถออดี้นั้น จู้หลินหลินตื่นตระหนกเป็นระยะเมื่อเห็นว่าภายในอาคารมีการป้องกันอย่างแน่นหนามาก “จวิ้น พวกเรากลับกันมั้ย ฉันจะหาทางอื่นเอา” หากเป็นเพียงพิธีเปิดง่ายๆ ละก็ บางทีจู้หลินหลินอาจหาทางเข้าไปข้างในได้ แต่พิธีเปิดของซวนหยวนกรุ๊ป นั้นโอ่อ่าเกินไป ไหนจะเต็มไปด้วยการรักษาความปลอดภัยทั้งหมด ซึ่งประกอบกับข้อเท็จจริงที่ว่าเธอไม่รู้จักใครเลยที่นั่น มันคงเป็นไปไม่ได้ที่จะทำให้เธอได้เข้าไป ตั้งแต่ฉินจวิ้นบอกให้เธอ 'ตามเขาไป' เมื่อไม่กี่วันก่อน เธอก็ไม่เชื่อแม้แต่คำเดียว ขนาดเธอในฐานะคุณหนูตระกูลจู้ยังไม่สามารถเข้าไปได้ อะไรที่ทำให้ฉินจวิ้นที่ซึ่งเพิ่งกลับมาที่ตงไห่คิดว่าเขาสามารถเข้าไปได้กันละ แล้วอีกอย่างสำหรับตระกูลที่มีความสัมพันธ์ที่ดีกับตระกูลฉินในอดีตบางตระกูลตกต่ำทันทีในหลังจากนั้น ในขณะที่บางตระกูลเลือกที่จะทรยศพวกเขาอย่างเปิดเผย พวกเขาคงจะไม่ช่วยให้ฉินจวิ้นได้เข้าไปอย่างแน่นอน "ไปกันเถอะ เดี๋ยวเราเดินเข้าไป” จู้หลินหลินรู้สึกอาย เธอเอาแต่คิดว่าจะทำอย่างไรต่อไป แต่ฉินจวิ้นได้จับมือเธอไว้แล้วและกำลังเดินไปที่ทางเข้า

“จวิ้นเรากลับกันเลยได้ไหม” ฉินจวิ้นยิ้ม “ใจเย็นๆ นะ” พวกเขามาถึงจุดตรวจรักษาความปลอดภัย ซึ่งนั่นทำให้จู้หลินหลินรู้สึกหมดหนทาง เธอรู้สึกราวกับจะทำให้ตัวเองเป็นคนโง่และนำความอับอายมาสู่ตระกูลยังไงยังงั้น “คุณผู้หญิงโปรดแสดงบัตรประจำตัวของคุณครับ” ในหัวของจู้หลินหลินยังคงคิดถึงสถานการณ์ที่เลวร้ายที่สุดที่อาจเกิดขึ้นได้ซ้ำไปมา ก็ถึงคราวของเธอที่จะต้องผ่านจุดตรวจ เธอไม่มีทางเลือกนอกจากหยิบบัตรประจำตัวออกมาแล้วส่งให้เจ้าหน้าที่

ปี๊บ

“เชิญครับคุณผู้หญิง” จู้หลินหลินตกตะลึง เข้าได้เหรอ นี่ฉันได้ยินมาผิดหรือเปล่าเนี่ย

"คุณหมายถึงฉันเข้าไปได้ใช่ไหม” เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยมองเธอด้วยสีหน้าเฉยเมยก่อนจะตอบว่า “ใช่ครับ” ทั้งสองคนผ่านจุดตรวจและเดินไปที่ห้องโถง เธอไม่อยากจะเชื่อเลย จวิ้นพาเธอเข้ามาได้ตามที่พูดแบบนั้นจริงๆ มันเป็นไปได้ยังไงกัน ครอบครัวจู้ได้รับเพียงสองคนแต่เธอเพิ่งเดินเข้าไปโดยใช้บัตรประจำตัวของเธอเนี่ยนะ ในระหว่างที่เธอยังคงจมอยู่กับความประหลาดใจก่อนหน้านี้ จู้หมิงและลูกชายของเขาก็เดินสวนมา “จู้หลินหลินมาทำอะไรที่นี่" หล่อนมองไปยังที่พวกเขาพลางขมวดคิ้ว "การปรากฏตัวของฉันที่นี่มันเกี่ยวอะไรกับคุณลุงใหญ่ไม่ทราบคะ" ใบหน้าของจู้หมิงเปลี่ยนเป็นสีเขียวทันที “แกกล้าดียังไง ทั้งสองคนแอบเข้ามาละสิ รู้ไหมว่าที่นี่คือที่ไหนห้ะ” อย่างแรกเลยนะตระกูลจู้ได้มีคำเชิญเพียงสองคนเท่านั้น ซึ่งจู้หมิงได้สงวนไว้สำหรับตนเองและลูกชาย ดังนั้นจึงเป็นไปไม่ได้ที่จู้หลินหลินจะอยู่ที่นี่ เธอต้องแอบเข้ามาแน่ เธอกล้าดียังไง! “ถ้าถูกจับได้ มันไม่ใช่แค่ความรับผิดชอบของแกนะ นี่มันเอาทั้งตระกูลจู้มาเสี่ยงกับแกด้วยเลย" จู้หลินหลินขมวดคิ้ว “พวกเราเข้ามาโดยใช้บัตรประจำตัวของเราต่างหาก เราไม่ได้แอบเข้ามาค่ะ หยุดพูดไร้สาระสักที” จู้หมิงหัวเราะอย่างสนุกสนาน “บัตรประจำตัวเนี่ยนะ แกสองคน?”