หนึ่งกระบี่นิจนิรันดร์ นิยาย บท 118
บทที่ 118 ปรมาจารย์ผู้คอยช่วยเหลือ ! (ปลาย)
ทันทีที่สองกระบี่ผสานเป็นหนึ่งเดียว ท่อนแขนทั้งสองข้างของเขาพลันเกิดปริร้าว ก่อนจะตามมาด้วย หยาดโลหิตไหลซึมออกมาตามรอยแผล !
สองกระบี่จิตวิญญาณผสานรวมเป็นหนึ่งกระบี่ประกายแสง !
ทันใดนั้น เยี่ยฉวนพลันตวัดวาดกระบี่ออกไป !
หนึ่งกระบี่ชี้ชะตา !
พลังผลักออกรุนแรงเหนือการควบคุม !
เสี้ยววินาทีที่เยี่ยฉวนวาดกระบี่ คนตรงข้ามซึ่งจ้องเขม็งพลันเริ่มสัมผัสภาพตรงหน้าได้อย่างชัดเจน “เป็นไปได้อย่างไร…”
พลังแห่งกระบี่ตรงหน้าเขาเป็นสิ่งเหนือความคาดหมายโดยแท้ !
ทว่าชายวัยกลางคนไม่มีเวลาคิดนาน เขาขยับมือข้างขวาและผลักออก ก่อนจะบังเกิดพลังชี่หมุนวน กระจายออกจากกลางฝ่ามือและพุ่งเข้าหากระบี่ของเยี่ยฉวน !
สรรพเสียงรอบด้านสงัดนิ่งชั่วเสี้ยววินาที
เปรี้ยง !
เสียงระเบิดตามด้วยพลังชี่หมุนวนแตกกระจาย ร่างของชายกลางคนถูกกระแทกปลิวกระเด็นไปไกล กว่า 18 จั้ง ทันทีที่ร่างหยุดนิ่ง ชายแขนเสื้อด้านขวาปรากฏรอยฉีกขาดกะรุ่งกะริ่ง อีกทั้งท่อนแขนข้างขวา ปรากฏรอยร้าวรานราวกับใยแมงมุมกระจายทั่วทั้งแขน หยดเลือดค่อย ๆ ผุดซึมออกทีละน้อยตามรอยแตกร้าว เหล่านั้น !
ชายกลางคนก้มลงมองที่แขน ก่อนจะเงยมองเยี่ยฉวน นับเป็นครั้งแรกที่ปรากฏแววตื่นกลัวฉายชัดออกมาจากนัยน์ตาคู่นั้น “กระบี่ประกายแสง… ช่างเป็นกระบี่ที่น่าหวาดกลัวอะไรเช่นนี้…”
ความคิดเช่นนั้น พลันก่อให้เกิดความกลัวขึ้นจับใจ !
ด้วยเขาคิดต่อไปอีกว่า หากชายหนุ่มเป็นผู้มีขั้นพลังสูงระดับกล้าแกร่งกว่านี้ น่ากลัวว่าพลังปะทะเมื่อ ครูนี่จะต้องคร่าชีวิตตนเองอย่างแน่นอน !
ความน่าสะพรึงกลัวแห่งพลังกระบี่ ทำให้ชายวัยกลางคนรู้สึกหัวใจกระตุกรัวเร็ว !
อีกฟากหนึ่ง เยี่ยฉวนหลับตาลงช้า ๆ ความคิดสับสนวุ่นวาย “ข้ายังทำไม่สำเร็จ !”
“ขั้นพลังยังห่างชั้นเหลือเกิน ถึงตอนนี้ข้าไม่อาจต่อกรกับผู้ที่มีระดับพลังเหนือกว่าถึงสองขั้น หากข้าฝึกพลังจนถึงขั้นสันโดษได้ ข้าจึงเอาชนะเขาได้ ! แต่ตอนนี้ ข้าควรทำอย่างไร ?”
“ต่อสู้หรือ ?”
“แต่ไม่อาจชนะ !”
“หนีหรือ ?”
“แน่นอน ไม่มีทางหนีแน่ !”
“ขอความช่วยเหลือหรือ ?”
“ในตอนนี้ใครจะช่วยเหลือข้าได้กัน ?”
สมองคิดอยู่วุ่นวาย และในที่สุดดวงตากลับใสกระจ่างขึ้นทันที ชายหนุ่มทอดสายตาไปยังชายกลางคนมองอย่างใจเย็น “ข้าขอเตือน เจ้าจงรีบไปเสีย ไม่งั้นเจ้าจะไม่มีวันได้หนีอีกต่อไป !”
อีกฝ่ายกระตุกมุมปาก “อยากจะบอกข้าว่าเจ้ามีคนคอยช่วยเหลือ ใช่หรือไม่ ?”
ทว่าเยี่ยฉวนสีหน้าเคร่งเครียด “แน่นอน ข้าขอเตือนเจ้าว่า ภายในกายข้ามีปรมาจารย์…”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หนึ่งกระบี่นิจนิรันดร์