หนึ่งกระบี่นิจนิรันดร์ นิยาย บท 187
บทที่ 187 ช่วยมาตีข้าให้ตายด้วย ! (ต้น)
เยี่ยฉวนเดินตรงไปที่ร่างของชายสวมเกราะเงิน เขาสะบัดมือครั้งหนึ่ง พลันเสื้อเกราะสีเงินซึ่งเคยสวมร่างไร้วิญญาณกลับออกมาปรากฏบนฝ่ามือของเยี่ยฉวน และแหวนที่สวมบนนิ้วมือของร่างสวมเกราะเงิน ก็ปรากฏบนฝ่ามือของเยี่ยฉวนในเวลาเดียวกันนั้น !
เยี่ยฉวนไม่เสียเวลาสำรวจสิ่งของเหล่านั้น เขาเก็บไว้ในหอคอยแห่งเรือนจำทันที ก่อนจะหันไปเห็นโม่อวิ๋นฉีและบรรดาพรรคพวกอีกสองคนกำลังถูกล้อมกรอบโจมตี
ในขณะที่เยี่ยฉวนตั้งท่าจะผละออกจากที่เพื่อเข้าช่วยเหลือ…
จังหวะนั้น บุรุษซึ่งเคยยืนนิ่งเงียบอยู่บนสะพานไม้แผ่นเดียวมาโดยตลอดพลันหายวับไปจากสถานที่ เยี่ยฉวนชะงักฝีเท้าและหันไปมองทางนั้น ทันใดนั้นคนที่เพิ่งหายไปกลับมาปรากฏออกเบื้องหน้า เขายกมือชี้พุ่งเป้าหมายตรงหว่างคิ้วของเยี่ยฉวน !
ด้วยความว่องเป็นเลิศ !
เยี่ยฉวนกระชับกระบี่ ยกขึ้นฟันตรงไปที่คนเบื้องหน้า !
ทันทีที่กระบี่ของเยี่ยฉวนปะทะกับนิ้วมือของเขา ชายคนนั้นแยกนิ้วออกสองนิ้วและกดกลับชิดสนิทแน่นดังเดิม ด้วยการณ์นั้นทำให้นิ้วมือหนีบตรึงกระบี่ของเยี่ยฉวนไว้อย่างแน่นหนา !
และโดยนิ้วมือของชายคนนั้น เขาผลักออกไปข้างหน้าเพียงเล็กน้อย
เปรี้ยง !
พลังผลักออกรุนแรงกระทั่งเยี่ยฉวนถอยกรูดไปกว่าสี่จั้ง และยังมิทันยั้งหยุด ชายคนเดิมพลันกระโดดพรวดเข้ามาประจันหน้ากับเยี่ยฉวน ก่อนไม่รั้งรอแม้แต่น้อย ทำการปล่อยหมัดตรงพุ่งใส่เยี่ยฉวนซ้ำทันที !
เยี่ยฉวนสวนกลับด้วยการเตะขาข้างซ้ายออก จากนั้นจึงเงื้อกระบี่แทงออกไปตรงหน้า !
ตอนนั้นเองกระบี่ซึ่งแทงสวนออกไปนั้น พุ่งเสียบกลางฝ่ามือของอีกฝ่าย !
ทันทีที่ปลายกระบี่ของเยี่ยฉวนพุ่งทะลุเข้ากลางฝ่ามือ ชายผู้นั้นเบี่ยงฝ่ามือหลบจนทำให้เลื่อนหลุดออกจากปลายกระบี่หลิงซิ่ว และผลักออกฝ่ามือเข้าใส่บริเวณหน้าอกของเยี่ยฉวนอย่างแรง !
ปัง !
เยี่ยฉวนถูกแรงปะทะจนล่าถอยไปไกลราวห้าถึงหกจั้งในชั่วพริบตา !
ทันทีที่ชะงักหยุด ปรากฏหยาดโลหิตซึมออกทางมุมปาก !
ขณะที่เยี่ยฉวนชะงักนิ่งไปนั้น ก็ได้ปรากฏมีเงาสีดำวูบวาบขึ้นตรงมุมมืดทางด้านหลัง ทันใดนั้นลำแสงสว่างวาบพุ่งเข้ากลางหลังของเยี่ยฉวน !
ฉึก !
โลหิตกระเซ็นจากทางหลังของเขา !
เยี่ยฉวนพลิกกลับหลังหันทันควัน ขณะเดียวกันมือสะบัดกระบี่ฟันตัดลงอย่างรุนแรง
ฉั่วะ !
เงาดำถูกกระแทกจนลอยละลิ่วไปในอากาศ แต่ไม่นานก็หายลับไปอย่างเงียบเชียบ !
ชั่วขณะที่เงานั้นหายลับไป เยี่ยฉวนหรี่ตามองอย่างระแวดระวังด้วยประสาทรับรู้ตื่นตัวเต็มที่ ทันใดนั้นกระบี่หลิงซิ่วเหินออกจากอุ้งมือย้อนไปทางด้านหลังโดยเร็วและฟันลงอย่างรุนแรง !
ทางเบื้องหลังนั้นเอง ร่างของคนผู้หนึ่งปรากฏขึ้นภายใต้เงาของเยี่ยฉวน !
เปรี้ยง !
ฉึก !
เยี่ยฉวนถอยกรูดต่อเนื่อง โดยไม่รู้ว่าบริเวณท้องน้อยเกิดรอยแผลบาดลึกตั้งแต่เมื่อใด และตอนนี้ที่บาดแผลก็ได้มีโลหิตไหลทะลักออกมาเป็นจำนวนมาก !
ที่ระยะห่างออกไปซึ่งกานสือซานอยู่ เงาดำทะมึนปรากฏกายขึ้นและหายแว่บทันที !
ช่วงนั้น กานสือซานถูกเงาดำเข้าจู่โจมครั้งแล้วครั้งเล่าโดยไม่ล่าถอย !
“คนของดินแดนอันธกาล !” ในเวลานั้นเสียงพึมพำของเจี้ยนเสี่ยวหวางผู้ที่ยืนอยู่ไม่ไกลจากสถานที่ดังขึ้น “พวกมือสังหารทั้งนั้น ทุเรศสิ้นดี !”
เยี่ยฉวนใช้มือข้างที่ว่างปาดโลหิตจากบาดแผลจนฝ่ามือแดงฉานไปด้วยเมือกเหนียวลื่น !
ขณะที่เยี่ยฉวนจ้องดูเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ใบหน้าหมองคล้ำ เห็นชัดเจนว่ามีร่างของคนสองคนอยู่ในระยะห่างออกไป และเสี้ยววินาทีต่อมาร่างทั้งสองพลันหายวับไปในเวลาเดียวกัน !
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หนึ่งกระบี่นิจนิรันดร์