หนึ่งกระบี่นิจนิรันดร์ นิยาย บท 188

บทที่ 188 ช่วยมาตีข้าให้ตายด้วย ! (ปลาย)

เยี่ยฉวนเงยมองตรงไปยังร่างของกานสือซาน นี่เป็นครั้งแรกที่ทักษะยุทธ์ขั้นสวรรค์ได้ประจักษ์ต่อสายตา !

ฉับพลันนั้นราวกับมีกระแสพลังทะลักไหลมากระแทกเยี่ยฉวนเต็มที่ !

เพียงกระแสพลังชี่ ก็อาจทำให้คนบางคนรู้สึกราวถูกกดทับจนยากจะหายใจ !

เยี่ยฉวนค่อยหลับตาลง บัดนี้เขาประจักษ์แจ้งแล้วว่าบุคคลที่อยู่เบื้องหน้า ณ เวลานี้ได้เผยไพ่ใบสุดท้ายให้เห็นแล้ว !

เช่นนั้นจึงไม่จำเป็นที่เขาต้องซุกซ่อนพลังกล้าแกร่งอีกต่อไป !

ชั่วครู่เยี่ยฉวนผลักออกฝ่ามือ พลันกระบี่หลิงซิ่วค่อยปรากฏอย่างเงียบเชียบ และเริ่มสั่นสะเทือนรุนแรงขึ้นทุกขณะ กระแสพลังเสียงแห่งกระบี่ทะยานสู่ภายนอกกระบี่หลิงซิ่ว !

ในตอนนั้น เจี้ยนเสี่ยวหวางซึ่งถือว่าอยู่ใกล้ที่สุด พูดเสียงเบา “เจ้าหมอนั่น ซ่อนไม้ตายไว้จริงเสียด้วย !”

กงชิงเฉิงเหยียดยิ้มมุมปาก “ไม่รู้จริงหรือ ? ผู้เยี่ยมยุทธ์อันหลานซิ่ว จะมีใจให้แก่คนธรรมดาได้อย่างไร ?”

ครานี้เจี้ยนเสี่ยงหวางหันมาถามอย่างสนใจ “นางมีอันดับเท่าใดในทำเนียบผู้เยี่ยมยุทธ์ ?”

อีกฝ่ายไม่ได้ตอบตรง ๆ หากพูดเสียงเรียบเรื่อย “คราที่นางออกมาจากอาณาจักรต้าอวิ๋น ได้เอาชนะผู้เยี่ยมยุทธ์อันดับสามของทำเนียบเพียงแค่สามกระบวนท่ามาแล้ว…” เมื่อได้ยินคนพูดตอบเช่นนั้น เจี้ยนเสี่ยวหวางถึงกับแยกเขี้ยว เงียบไปไม่ซักถามอีก

“เป็นสตรีที่ร้ายกาจ…”

เด็กน้อยเยี่ยหลิงเองก็กำลังจับตาดูพี่ชายของนางอย่างใจจดใจจ่อ มือทั้งสองข้างกำหมัดแน่น ยกเว้นแววตาเท่านั้นที่ฉายความกังวลทุกข์ร้อน ประกอบกับความเย็นชาและโกรธขึ้ง

ทันใดนั้น เจี้ยนเสี่ยวหวางและกงชิงเฉิงหันไปทางคู่ต่อสู้ฝั่งกานสือซานและเยี่ยฉวนในระยะไกลออกไปด้วยความสนใจ !

เมื่อคนบนอากาศลืมตาขึ้นอีกครั้ง ณ วินาทีนั้น เขาพลันชี้ปลายนิ้วส่องมาทางเยี่ยฉวนที่กำลังยืนเงยมอง “ดรรชนีสยบฟ้าดิน !”

เมื่อเขากดนิ้วมือลง พลังกดอัดพุ่งวาบออกจากปลายนิ้วของกานสือซาน ขณะที่เงานิ้วมือขนาดใหญ่ทะยานลงมาจากท้องฟ้าพุ่งเข้าใส่เยี่ยฉวนในเวลาเดียวกัน !

นิ้วมือยักษ์นั้นประจุด้วยพลังมหาศาล ซึ่งกำลังปะทุแตกออกดุจลาวาพวยพุ่งจากปล่องภูเขาไฟที่เคยสงบนิ่งมาชั่วกัปกัลป์รอวันที่จะระเบิดออก ด้วยอานุภาพความรุนแรงแห่งพลัง ส่งผลให้พื้นดินใต้ฝ่าเท้าของเยี่ยฉวนปริแตกออกทีละน้อยครั้งแล้วครั้งเล่า !

ยิ่งไปกว่านั้น ความรุนแรงแห่งกระแสพลังยังได้พัดพาเอาบรรดาคู่ต่อสู้คนอื่นที่รายรอบ ลอยละลิ่วออกจากที่ขึ้นสู่อากาศด้วย !

พลังนิ้วมือของคนผู้นั้น น่าเกรงขามยิ่งนัก !

ขณะที่เป้าหมายหยุดชะงักไป เยี่ยฉวนยามนี้รู้สึกอึดอัดแทบหายใจไม่ออก !

เขาหายใจไม่ได้เลยด้วยซ้ำ !

สมแล้วที่เป็นทักษะยุทธ์ขั้นสวรรค์ ยามใช้ออกจะผลักออกพลังสยบฟ้าดิน !

ขณะที่เยี่ยฉวนยืนในจุดเบื้องต่ำลงมา ในที่สุดเขาลืมตาขึ้น เมื่อกระบี่หลิงซิ่วสะท้านสะเทือนอย่างแรง !

ยามนี้นัยน์ตาเป็นประกายวาวโรจน์ ทันใดนั้นกระบี่หลิงซิ่วแปรเปลี่ยนเป็นลำแสงแห่งกระบี่พุ่งวาบขึ้นสู่ท้องฟ้า !

พลังแห่งกระบี่ ผสานเข้ากับแรงผลักดันอันเป็นกระแสพลังซึ่งยอดเยี่ยมกว่า รุนแรงกว่า ไม่เพียงเท่านั้น ทั้งกายาแห่งกระบี่ยังประสานด้วยเคล็ดวิชากระบี่ !

เคล็ดวิชากระบี่ ! เจี้ยนเสี่ยวหวางจ้องเขม็งไปที่เยี่ยฉวน สายตาเต็มไปด้วยความฉงน “เป็นเคล็ดวิชากระบี่แน่แท้… แต่เคล็ดวิชากระบี่ที่เยี่ยฉวนใช้ เป็นเคล็ดวิชาที่แปลกนัก ข้ามองเห็นไม่ค่อยถนัด มันคือเคล็ดวิชากระบี่แบบไหนกัน ?!”

กงชิงเฉิงซึ่งนั่งอยู่ฟากตรงกันข้ามกับเจี้ยนเสี่ยวหวาง คลี่ยิ้มมุมปาก “คนผู้นี้มิใช่เป็นแค่ผู้ฝึกกระบี่เสียแล้ว ที่แท้เขาคือปรมาจารย์กระบี่ และเป็นปรมาจารย์กระบี่ทั้งที่อายุยังไม่ถึงยี่สิบขวบปี !

แม้แต่อาณาจักรต้าอวิ๋นยังหาผู้ที่เป็นปรมาจารย์กระบี่เช่นนี้ได้ยากเต็มที !”

ณ เวลานั้น กระบี่หลิงซิ่วทะยานสู่บรรยากาศ ทั้งแรงผลักดันแห่งกระบี่และแสงแห่งกระบี่หลั่งไหลพรั่งพรูอย่างไม่มีสิ้นสุด !

ราวกับกระบี่กำลังเจาะทะลวงท้องฟ้าก็ปาน !

ทันใดนั้นกระบี่พลันฟันไปที่ภาพมายาของนิ้วมือยักษ์ในอากาศ

เปรี้ยง !