บทที่ 41 ผลแห่งการลงกระบี่ครั้งนี้ ! (ปลาย)
“กรี๊ด !”
มือขวาของเยี่ยหลิงถูกกระชากออก ก่อนที่ทันใดนั้นเหงื่อเย็น ๆ จะเริ่มผุดซึมขึ้นเต็มใบหน้าเล็ก ๆ นั้น
แต่กระนั้นนางก็ยังพยายามอย่างยิ่งที่จะปีนกลับไปหาเยี่ยฉวน !
ทหารยามคนนั้นขมวดคิ้วเล็กน้อยและเตะเข้าที่ท้องของเยี่ยหลิง
“ปัง !”
เมื่อถูกเตะ ร่างของนางก็พลันลอยละลิ่วไปกระแทกเข้ากับกำแพงเรือและหมดสติในทันที !
เมื่อได้เห็นภาพนี้ เด็กชายตัวอ้วนซึ่งมองอยู่ไกล ๆ ก็พลันวิ่งเข้ามาหานาง แต่ทว่าชายวัยกลางคนกลับคว้าตัวเขาได้และจับแขนเอาไว้แน่น
เด็กชายตัวน้อยจ้องมองชายวัยกลางคนผู้นั้น “ท่านพ่อ เจ้าพวกนั้นมันเป็นพวกอันธพาล !”
ชายวัยกลางคนส่ายศีรษะ “จงรอดูท่าทีอยู่ที่นี่ก่อนเถอะ !”
ในจังหวะนั้นเองที่เยี่ยฉวนซึ่งอยู่ไม่ไกลได้ลืมตาขึ้น
เยี่ยฉวนมองไปข้างหน้า “โลกใบนี้ช่างกว้างใหญ่ เมื่อเปรียบเทียบกันแล้วถือว่าข้าตัวเล็กนัก แต่หัวใจ ของข้านั้นไม่มีที่สิ้นสุด สวรรค์และโลกอาจกักขังร่างกายของข้าได้ แต่ไม่อาจขังหัวใจไว้ และเมื่อหัวใจของข้าไม่มีจุดสุดสิ้น กระบี่ของข้าก็ไร้จุดสิ้นสุดเช่นกัน !”
กระจ่างแล้ว !
เยี่ยฉวนมีความสุขขึ้นมาทันที เขารู้สึกผ่อนคลายไปทั่วร่าง ในเสี้ยววินาทีนั้น กระบี่หลิงเซี่ยวพลันพุ่ง ออกมาจากร่างกายของเขา
ฟิ้ววว !
เสียงกระบี่โหยหวนดังก้องไปทั่วฟ้า !
กระบี่หลิงเซี่ยวกำลังลอยอยู่เหนือเรือเหาะ !
ขณะนี้ทุกสายตาต่างหันกลับไปจับจ้องอยู่ที่เยี่ยฉวน !
ในระยะใกล้นั้น ถัดจากเด็กน้อยที่คุยกับเยี่ยหลิง ชายวัยกลางคนก็พลันพูดขึ้นอย่างไม่อยากจะเชื่อ สายตา “เป็นไปได้ยังไง… กระบี่ใจกระจ่าง…”
กระบี่ใจกระจ่างคืออะไรน่ะหรือ ?
การที่หัวใจแห่งกระบี่ส่องสว่างเจิดจ้านั้นหมายความว่า ใจแห่งกระบี่สะอาดใส ไร้สิ่งขุ่นมัว การมีจิตใจที่กระจ่างย่อมหมายความว่าคนผู้นั้นได้เริ่มสร้างรากฐานที่ชัดเจนสำหรับเต๋าของตนเองแล้ว และจะไม่สับสน หลงใหลไปกับสิ่งยั่วยุภายนอกใด ๆ อีก… หัวใจกระบี่ที่ส่องสว่างนั้นเป็นดั่งขุมพลังที่ลึกลับอย่างยิ่งของผู้ฝึกฝนกระบี่ !
นอกจากนี้ มันยังเป็นขั้นพลังที่ได้รับการยกย่องว่าเป็นปรมาจารย์ในเต๋าแห่งกระบี่อีกด้วย !
ในประวัติศาสตร์ ผู้ฝึกยุทธ์ทุกคนที่มีกระบี่ใจกระจ่างล้วนแต่เป็นปรมาจารย์เต๋าแห่งกระบี่ในเวลาต่อ มา และมีเพียงปรมาจารย์เต๋าแห่งกระบี่คนเดียวในแคว้นเจียงเท่านั้นที่ครั้งหนึ่งเคยขัดเกลากระบี่ใจกระจ่างจนส่องประกายออกมาได้ !
ฮั่นเซียงเหมิงกำลังตกตะลึงกับภาพที่เกิดขึ้น ดวงตาแห้งโหยคู่นั้นเต็มไปด้วยความไม่อยากจะเชื่อ !
เมื่อเยี่ยฉวนรู้สึกตัว เขาก็จึงหันไปมองด้านหลังและคลี่ยิ้ม “หลิงเอ๋อร์ ข้า…”
จังหวะนั้นชายหนุ่มพลันนิ่งงันไป
เขามองเห็นเยี่ยหลิงอยู่ไม่ไกล แต่ท่าทางของนางเหมือนกับกำลังเจ็บปวด เยี่ยฉวนจึงวิ่งไปหาน้องสาวด้วยท่าทางรีบร้อนอย่างกับคนบ้า เขาประคองร่างของนางขึ้นมาด้วยมือสั่นเทา “อะไร… เกิดอะไรขึ้น ?”
ด้วยเหตุนี้เยี่ยฉวนจึงส่งเสียงคำรามรุนแรงออกมาราวกับสัตว์ร้าย “ใครมันเป็นคนทำ ?!”
ในตอนนี้เด็กชายตัวอ้วนพลันรีบชี้ไปที่ผู้อาวุโสกู้และทหารยามสองคนที่ยืนอยู่ใกล้ ๆ “เป็นพวกเขา พวกเขาตีนาง เป็นทหารยามคนนั้นที่ลงมือทำร้ายพี่สาว”
เยี่ยฉวนมองไปที่ทหารยามคนนั้นด้วยสายตาดุดัน ทันใดนั้นเขาก็พลันพุ่งตัวออกไปท่ามกลางสายตา ของผู้คนนับไม่ถ้วน !
เมื่อเห็นเยี่ยฉวนตั้งท่าว่าจะต่อสู้ ผู้อาวุโสกู้พลันร้องออกมาด้วยความโกรธ “กล้าดียังไง ? เจ้าไม่ได้ รับอนุญาตให้แสดงท่าทางสามหาวในที่แห่งนี้ !”
ว่าแล้วชายชราก็ทำท่าจะขยับตัวเพื่อเคลื่อนหลบไป ทว่ากระบี่ของเยี่ยฉวนกลับเปลี่ยนทิศทางในฉับ พลันและชี้ตรงไปที่ผู้อาวุโสกู้ !
ทุกคนรอบข้างล้วนตกใจ !
ผู้อาวุโสกู้อยู่ในขั้นทะยานสวรรค์ !
ผู้อาวุโสกู้หรี่ตา “กล้าดียังไง !”
เมื่อสิ้นเสียง มือทั้งสองข้างก็พลันกำแน่น ก่อนที่ในพริบตานั้นเหมือนมีพลังที่มองไม่เห็นแผ่กระจาย ออกมาจากร่างของเขา !
นาทีนี้เองที่กระบี่ใกล้เข้ามาถึง !
ทันใดนั้นลำแสงยาวจากกระบี่พลันสว่างวาบออกมา !
มันเป็นการฟาดฟันกระบี่เพียงครั้งเดียวที่สามารถตัดสินเป็นตายได้ในชั่วพริบตา !
รังสีกระบี่ !
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หนึ่งกระบี่นิจนิรันดร์