หนึ่งกระบี่นิจนิรันดร์ นิยาย บท 44

บทที่ 44 เจ้าจงดิ้นรนไปเถิด ส่วนข้าจะอยู่ยงคงกระพัน (ต้น)

เมื่อได้ยินเสียงนั้น เยี่ยฉวนพลันตัวแข็งทื่อทันที !

ช่างเป็นเสียงที่คุ้นเคยนัก !

เสียงของสตรีตรงหน้าทำให้เขาสั่นไปทั้งตัว เพราะมันไม่ต่างกับเสียงของสตรีลึกลับในหอคอยเรือนจำ แม้แต่นิด !

“นางออกมาแล้ว ?”

“นางออกมาได้งั้นหรือ ?”

เยี่ยฉวนรู้สึกงงงวยอย่างที่สุด

หลังจากได้รับคำท้าทายจากสตรีลึกลับ จ้าวหอฮั่นพลันหรี่ตาลงเล็กน้อย “ให้คนที่แข็งแกร่งที่สุดของสำนักอัปสรเมรัยออกมาสู้กับเจ้างั้นรึ ? ยโสนัก ! ข้าเกรงว่าแม้แต่อาณาจักรฮั่นอันยิ่งใหญ่ที่สุดของทวีปชิงก็ยัง มิกล้าพูดเช่นนั้น”

เป็นที่รู้กันดีว่าอำนาจของสำนักอัปสรเมรัยไม่ได้จำกัดอยู่ในแคว้นเจียงแต่เพียงเท่านั้น ทว่ายังแผ่ขยายไปทั่วทั้งทวีปชิงอีกด้วย !

ในทวีปชิงนั้น แม้ว่าราชวงศ์ที่ปกครองจะมีการเปลี่ยนแปลง แต่กระนั้นสำนักอัปสรเมรัยกลับยังคงยืน หยัดอยู่มาได้ตลอด !

ผลลัพธ์แค่นั้นก็เพียงพอแล้วที่จะพิสูจน์อะไรบางอย่าง !

สตรีลึกลับไม่ได้กล่าวอะไรอีก ท่ามกลางสายตานับร้อยคู่ มืออันบอบบางของนางค่อย ๆ หยิบยกแม่น้ำสายใหญ่ที่อยู่ด้านล่างขึ้นมา ทันใดนั้น ! เมื่อสายน้ำมารวมตัวกัน แม่น้ำนั่นก็พลันควบแน่นและกลายเป็นกระบี่วารีต่อหน้าต่อตาผู้คนที่กำลังหวาดกลัว !

เมื่อมองลงไปด้านล่าง

น้ำในแม่น้ำก็แห้งหายจนเกือบหมด !

เมื่อเห็นฉากนี้แล้ว ทุกคนในที่นั้นต่างก็แสดงท่าทีแตกต่างกันไป

ไม่เว้นแม้แต่ จ้าวหอฮั่น !

การเคลื่อนย้ายวัตถุแบบนั้นมันคืออะไรกัน ?

“ระวัง !”

ทันใดนั้นเสียงของสตรีลึกลับก็พลันดังขึ้นภายในหัวของเยี่ยฉวน “เจ้าจงดูไว้เสีย นี่คือ ‘หนึ่งกระบี่ชี้ชะตา’ ที่แท้จริง !!!”

เมื่อกล่าวจบ กระบี่วารีพลันกลายเป็นลำแสงที่พุ่งพาดผ่านตัวคนไป

รวดเร็วอะไรขนาดนี้ ?

ไม่ใช่สิ !

ทุกคนในที่นั้นสามารถมองเห็นภาพได้อย่างชัดเจน !

อย่างไรก็ตาม สีหน้าของจ้าวหอฮั่นกลับดูเปลี่ยนไปมาก ในขณะนี้การโจมตีด้วยกระบี่นี้พุ่งเป้าไปที่เขา โดยตรง ทว่าการโจมตีครั้งนี้กลับเคลื่อนที่ไปมาด้วยความเร็วต่ำอย่างไม่น่าเชื่อ นี่มันหมายความว่าอะไรกันแน่ ?เขาไม่เข้าใจความหมายของการฟาดฟันกระบี่ครั้งนี้เลยแม้แต่น้อย !

การต่อสู้ครั้งนี้ได้เกินขอบเขตความรู้ความเข้าใจของเขาไปมากแล้ว !

ถึงกระนั้นจ้าวหอฮั่นก็ไม่ได้นิ่งเฉยรอรับความตายที่อีกฝ่ายหยิบยื่นให้ เขาพับมืออย่างรวดเร็ว จากนั้นพลันมีลำแสงสีทองปรากฏขึ้นรอบ ๆ ตัวทันที ในเวลาเดียวกันนั้นสองมือเคลื่อนไหวก็ได้ประสานกันเป็นกระบวนท่า ก่อนที่เขาจะกระแทกฝ่ามือออกไปข้างหน้าอย่างดุเดือด “ฝ่ามือหมื่นขุนเขา !”

ฉับพลันนั้น มีพลังงานแสงสีทองปรากฏขึ้นต่อหน้าทุกคนโดยรอบ ภูผารอบด้านต่างกำลังสั่นสะเทือน พร้อมกันอย่างรุนแรง ในไม่ช้าลำแสงพลังงานสีน้ำตาลราวกับดินร่วนที่ไร้สิ้นสุดพลันพุ่งออกมาจากภูเขาเหล่านี้ พลังงานทั้งหมดได้ไหลลงจานแผ่นสีทองเสมือนแม่น้ำที่ไหลลงสู่มหาสมุทร ต่อมาจานแผ่นนั้นก็ได้สั่นไหวอย่างแรงจนระเบิดเป็นสีทองสุกใส มันสว่างจ้าเสียยิ่งกว่าแสงแดดที่แผดเผาเสียอีก !

ท่ามกลางสายตาของทุกคนที่ยืนมองอยู่ กระบี่ของสตรีลึกลับผู้นั้นในที่สุดก็ถูกคู่ต่อสู้โจมตีกลับแล้ว