หนุ่มเศรษฐีลึกลับ นิยาย บท 150

บทที่ 150 คุกเข่าเรียกคุณท่าน

เมื่อได้ยินคำพูดของโจวอาน ลู่เสี้ยงหยางก็ยิ้ม แล้วพูดว่า “มั่นใจขนาดนั้นเลยเหรอ?”

โจวอานพยักหน้า ด้วยสีหน้าลำพองใจ “แน่นอน”

จ้าวต้าไห่พูดต่อโจวอานว่า “โจวอานเรียนเก่งมาตั้งแต่เด็กๆ เคยเรียนธุรกิจที่มหาวิทยาลัยหัวชิง หลังจากเรียนจบก็ไปเรียนต่อที่อเมริกา ปัจจุบันเรียนจบแล้ว กำลังดำรงตำแหน่งผู้จัดการในบริษัทใหญ่ เงินเดือนสตาร์ทที่ห้าแสน ระดับนี้แกไม่มีทางเทียบติดหรอก”

พูดมาถึงตรงนี้ เขาหันไปพูดกับจ้าวหรูเย็นว่า “หรูเย็น แกเป็นคนฉลาด ควรรู้นะว่าควรเลือกใคร”

จ้าวหรูเย็นส่ายหน้า พูดเสียงเรียบว่า “เมื่อกี้ฉันบอกแล้ว ว่าลู่เสี้ยงหยางคือแฟนของฉัน และมันจะไม่เปลี่ยนไป”

เมื่อเธอพูดออกมาแบบนี้ จ้าวต้าไห่ก็โกรธสุดๆ แยกเขี้ยวถลึงตาใส่จ้าวหรูเย็นแล้วพูดว่า “แกรู้ไหมว่ากำลังพูดอะไรออกมา? ขอร้องอย่าโง่ไปหน่อยเลย ผู้ชายไม่เอาไหนอย่างลู่เสี้ยงหยางไม่คู่ควรกับแกเลยสักนิด”

จ้าวหรูเย็นส่ายหน้า “เขาจะคู่หรือไม่คู่ควร มันขึ้นอยู่กับฉัน”

จ้าวต้าไห่หายใจถี่ๆเพราะถูกกระตุกต่อมโมโห เขาทั้งรักทั้งจนใจกับลูกสาวตัวเอง ดังนั้นจึงไม่รู้ว่าควรทำยังไงกับเธอดี

โจวอานแสยะยิ้ม ดูเหมือนผู้หญิงคนนี้คงยังไม่เคยเผชิญโลกกว้างสินะ ถึงได้เลือกคนกระจอกอย่างลู่เสี้ยงหยาง

อีกเดี๋ยวถ้าเขาโชว์กำลังทรัพย์ของตัวเองให้เธอเห็นล่ะก็ จ้าวหรูเย็นต้องยอมเลือกเขาแต่โดยดีแน่ๆ

เขายิ้ม แล้วพูดกับจ้าวหรูเย็นว่า “หรูเย็น วันนี้ผมมีของขวัญมาให้คุณด้วยล่ะ”

จ้าวหรูเย็นส่ายหน้า พร้อมกับปฏิเสธฉับว่า “ไม่จำเป็น”

ในเมื่อเธอไม่ชอบโจวอาน เกลียดเลยด้วยซ้ำ เพราะงั้นเธอก็ต้องขีดเส้นกับเขาให้ชัดเจน แน่นอนว่าแม้แต่ของขวัญของเขาก็ห้ามรับเด็ดขาด

ในใจของโจวอานเริ่มไม่พอใจ ถ้าเป็นคนอื่น เขาใช้ฐานะกับตำแหน่งตามจีบจนคว้ามาอยู่ในมือได้ บางคนถึงขั้นติดใจ แต่จ้าวหรูเย็นกลับตรงกันข้าม คิดว่าตัวเองล้ำค่าหายากขนาดนั้นเลยหรือไง เขาลงทุนตามจีบขนาดนี้แล้ว เธอยังไม่คิดจะตอบรับอีก พอเป็นไอ้กระจอกคนนั้นกลับยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ให้

มันทำให้โจวอานรู้สึกเหมือนตัวเองแพ้

“หึ” เขาส่งเสียงหึเบาๆออกมา แต่ใบหน้ายังประดับไปด้วยรอยยิ้ม จากนั้นก็ล้วงหยิบกล่องรูปร่างงามตาออกมาจากกระเป๋า

เมื่อเปิดกล่องแรกออกมา ก็พบว่าเป็นแหวนเพชรที่ส่งแสงวาววับ

ส่วนกล่องที่สอง เป็นรูปปั้นกุมารเรียกทรัพย์ขนาดเท่าฝ่ามือ ตัวรูปปั้นทำมาจากทองคำอร่ามตา

“โจวอาน คุณหมายความว่ายังไง?” จ้าวหรูเย็นถามด้วยน้ำเสียงที่ไม่ค่อยดีนัก

โจวอานหัวเราะ แสดงสีหน้าออกมาอย่างจริงใจ แล้วหยิบกล่องแรกยื่นไปให้จ้าวหรูเย็น “หรูเย็น แหวนเพชรวงนี้ผมมอบให้คุณ สิบกะรัต และมีจำนวนจำกัดทั่วโลก ทั้งยังเป็นแหวนที่ออกแบบในราชวงศ์อังกฤษ ราคาสูงจนไม่อาจตีค่าได้”

จ้าวหรูเย็นมองแหวนเพชร แล้วส่ายหน้า “ขอโทษนะ ฉันไม่ชอบ”

โจวอานหน้าเสีย ความโกรธเริ่มปรากฏขึ้นมาในใจ

ให้ตาย แหวนวงใหญ่ขนาดนี้ ยังไม่ชอบอีก หยิ่งยโสไปเพื่อใคร

หลังจากที่นิ่งไป เขาก็วางแหวนลงหัวเราะแล้วพูดว่า “ไม่เป็นไร ถ้าไม่ชอบผมซื้อแบบอื่นให้คุณก็ได้”

จากนั้นเขาก็หยิบกุมารเรียกทรัพย์ยื่นไปให้จ้าวต้าไห่ “คุณลุงครับ คุณลุงทำธุรกิจ ผมเลยซื้อกุมารเรียกทรัพย์มาให้ หวังว่าสิ่งนี้จะเรียกโชคลาภมาให้คุณลุงนะครับ”