หนุ่มเศรษฐีลึกลับ นิยาย บท 349

บทที่ 349 กี่เพ้าราคาสูงเสียดฟ้า

ฉินหยุนเฟยจงใจพูดให้เกินจริงเพื่อให้หลายๆ คนรอบตัวเขาได้ยิน

สักพักคนเหล่านี้ก็หยุดและมองไปที่ลู่เสี้ยงหยางราวกับว่าเขาเป็นตัวประหลาด

แม่งเอ้ย ห้องประมูลระดับไฮเอนด์แบบนี้ เจ้าลูกเขยลู่เสี้ยงหยางอยากเข้ามาสร้างความวุ่นวาย

ทันใดนั้นหลายคนต่างพูดกันด้วยความรังเกียจ

“พ่อหนุ่ม ฉันว่าคุณกลับไปดีกว่า ของที่อยู่ข้างในคุณประมูลไม่ไหวหรอก เข้าไปก็จะกลายเป็นเรื่องตลกในสายตาของเศรษฐีอย่างพวกเราเท่านั้น”

“ฮ่าฮ่าฮ่า ใช่แล้ว พ่อหนุ่ม ควรประเมินตัวเองให้เป็นนะ”

“ฮึ คนแบบคุณเข้าไป เกรงว่าจะไม่มีที่ให้นั่ง ฉันว่าคุณกลับบ้านไปดูถ่ายทอดสดทางทีวีดีกว่า ชัดกว่าดูข้างในอีก”

ลู่เสี้ยงหยางไม่ได้ใส่ใจกับคำพูดเหน็บแนมเหล่านี้มากนัก

ฉินหยุนเฟยยิ้มอย่างพอใจแล้วมองไปที่หลิ่วหรูยู่โดยไม่รู้ตัว ราวกับจะบอกเธอว่าหนุ่มน้อยที่คุณชอบนั้นแย่แค่ไหน เขาจะถูกหัวเราะเยาะแม้ว่าเขาจะไปอยู่ในสถานที่ระดับไฮเอนด์ก็ตาม คุณควรตัดใจจากเขาโดยเร็วที่สุด

หลิ่วหรูยู่เหลือบมองฉินหยุนเฟยด้วยสีหน้าที่ย่ำแย่

ฉินหยุนเฟยแสร้งทำเป็นไม่เห็นการแสดงออกบนใบหน้าของหลิ่วหรูยู่ ยังคงเหน็บแนมลู่เสี้ยงหยางต่อไป “เพราะเห็นแก่มิตรภาพของคุณกับหรูยู่ ความจริงผมสามารถให้คุณยืมเงินได้ ถ้าคุณชอบของในงานประมูลชิ้นไหนก็บอกผมได้ ประมูลได้มากเท่าที่คุณต้องการ”

ลู่เสี้ยงหยางยิ้มจาง ๆ เขามองไปที่ฉินหยุนเฟยราวกับกำลังมองคนโง่

เจ้าหนุ่มคนนี้ขี้ลืมจริงๆ เมื่อไม่กี่วันก่อนเพิ่งได้รับการสั่งสอนบทเรียนจากเขาไป มาตอนนี้ก็เริ่มเอะอะโวยวายอีกครั้ง

ไม่กี่วันก่อนในวันเปิดร้านอาหารของเซียวกวางฮุยซึ่งเป็นพ่อของเซียวมู่ไป๋ ฉินหยุนเฟยได้เดิมพันกับลู่เสี้ยงหยางว่าใครจะให้ของขวัญที่ล้ำค่า ผลคือฉินหยุนเฟยพ่ายแพ้ในที่สุด จากการเดิมพันฉินหยุนเฟยจำเป็นต้องลอดเป้ากางเกงของลู่เสี้ยงหยางและเรียกเขาว่า “พ่อ” หลายครั้ง

แน่นอนว่าฉินหยุนเฟยยังคงกล้าที่จะหยิ่งผยองเมื่อพบลู่เสี้ยงหยางในตอนนี้ แต่เขาแน่ใจแล้วว่าเงินของลู่เสี้ยงหยางเป็นของเย่สวน และลู่เสี้ยงหยางก็เป็นไอ้เศษสวะ

ในเวลานี้เมื่อเห็นลู่เสี้ยงหยางไม่พูดอะไร ฉินหยุนเฟยก็ยิ่งรู้สึกทะนงตัวมากขึ้น “ว่าไง? ให้คุณยืมเงินยังไม่ดีใจอีกเหรอ คุณกลัวว่าจะจ่ายคืนไม่ได้หรือไง? ฮ่าฮ่า มันไม่ใช่เรื่องยาก ขอเพียงคุณคุกเข่าลงและยอมรับว่าคุณเป็นคนขี้ขลาดเกาะผู้หญิงกิน ผมจะให้เงินคุณสองล้านโดยไม่ต้องจ่ายคืน เดี๋ยวคุณก็สามารถเข้าไปตอแหลในห้องประมูลได้แล้ว”

“ฮ่าฮ่าฮ่า” เมื่อได้ยินเช่นนี้ฝูงชนที่รายล้อมก็ส่งเสียงหัวเราะ

หลิ่วหรูยู่โกรธมาก เธอชอบลู่เสี้ยงหยาง จะปล่อยให้ฉินหยุนเฟยทำร้ายลู่เสี้ยงหยางได้อย่างไร? เธอจึงบอกกับฉินหยุนเฟยทันที “ถ้าคุณกล้าพูดอีกคำ ฉันจะออกไปจากที่นี่”

รอยยิ้มบนใบหน้าของฉินหยุนเฟยชะงักงัน ไม่กล้าพูดอะไรอีก แต่ในใจกลับไม่มีความสุขเลย

แม่งเอ้ย! หญิงสารเลวหลิ่วหรูยู่กำลังพูดอะไรกับกูวะเนี่ย? ไม่ช้าก็เร็ววันหนึ่งกูจะลากเธอขึ้นเตียง โดนสักยกดูซิว่าเธอจะเย่อหยิ่งสักแค่ไหน?!

จากนั้นหลิ่วหรูยู่ก็เหลือบมองไปที่ลู่เสี้ยงหยางแล้วเดินเข้าไปในห้องประมูลอย่างไม่ลังเล

ฉินหยุนเฟยเดินตามหลังหลิ่วหรูยู่เข้าไปอย่างกระตือรือร้น แต่ก่อนที่จะเข้าไปเขายังมองไปทางลู่เสี้ยงหยางอย่างท้าทาย

ลู่เสี้ยงหยางมีสีหน้าสงบนิ่ง เขาเดินเข้าไปในห้องประมูลเคียงข้างกับกงหยู่หนิง

ที่บังเอิญก็คือ ในห้องประมูลตามหมายเลขที่นั่งลู่เสี้ยงหยางได้นั่งติดกับหลิ่วหรูยู่อีก

แน่นอนว่าหลิ่วหรูยู่ตื่นเต้นมาก ถ้าไม่ใช่เพราะมีแมลงวันอย่างฉินหยุนเฟยอยู่ข้างๆ เธอก็อยากจะพูดคุยดีๆ กับลู่เสี้ยงหยางจริงๆ

ไม่ได้เจอลู่เสี้ยงหยางมาหลายวันแล้ว ในใจคิดถึงเขามากจริงๆ

ฉินหยุนเฟยยิ้มเยาะอยู่ในใจ เจ้าโง่ลู่เสี้ยงหยางทำให้เขาเสียหน้าเมื่อสองสามวันก่อน วันนี้ในงานประมูลตนต้องกำราบความหยิ่งผยองของเขาสักหน่อย

ไม่กี่นาทีต่อมา สาวงามเซ็กซี่ในชุดเดรสยาวก็มาถึงเวทีการประมูล เธอกล่าวสั้นๆ สองสามประโยค ประกาศเริ่มต้นการประมูลอย่างเป็นทางการ