สรุปเนื้อหา บทที่ 351 ต้วนหงซิ่ว – หนุ่มเศรษฐีลึกลับ โดย เมฆทอง
บท บทที่ 351 ต้วนหงซิ่ว ของ หนุ่มเศรษฐีลึกลับ ในหมวดนิยายใช้ชีวิต เป็นตอนที่โดดเด่นด้วยการพัฒนาเนื้อเรื่อง และเปิดเผยแก่นแท้ของตัวละคร เขียนโดย เมฆทอง อย่างมีศิลป์และชั้นเชิง ใครที่อ่านถึงตรงนี้แล้ว รับรองว่าต้องติดตามตอนต่อไปทันที
บทที่ 351 ต้วนหงซิ่ว
ในเสียงพูดคุยของทุกคน มีเจ้าหน้าที่สมาคมประมูลมาถึงลู่เสี้ยงหยางแล้ว เอาบัตรเครดิตที่ลู่เสี้ยงหยางเตรียมไว้ไป เสียบเข้าไปในเครื่องรูดบัตรทันที
ต่อด้วย เจ้าหน้าที่ก็ยื่นเครื่องรูดบัตรมา ให้ลู่เสี้ยงหยางใส่รหัส
ลู่เสี้ยงหยางก็เริ่มใส่รหัส
ได้เห็นฉากนี้ มีหลายคนมึนกว่าเดิม หรือว่าไอ้จนนี้ ในบัตรมีหนึ่งร้อยล้านจริง ๆ งั้นเหรอ?
กงหยู่หนิงส่ายหัว ลู่เสี้ยงหยางมีคุณสมบัติทางจิตวิทยาดีจริง ๆ เวลานี้แล้วยังจะแสดงหนังอีก เชื่อว่าเดี๋ยวก็จะขึ้นว่าจำนวนเงินในบัตรไม่เพียงพอทันที จากนั้น เธอก็ล้วงเอาบัตรเครดิตออกมาแล้ว คิดจะช่วยลู่เสี้ยงหยาง
หลิ่วหรูยู่ละอึดอัดใจทันที ไม่อาจฝืนทนได้จริง ๆ มองว่าต่อไปลู่เสี้ยงหยางจะโดนเตะออกไป
ฉินหยุนเฟยหัวเราะเสียงดัง มองลู่เสี้ยงหยางแล้วพูดด้วยน้ำเสียงแปลก ๆ :"ไอ้กาก เวลานี้แล้วก็อย่ามาอวดดีอีกเลย ไอ้ขี้ขลาด ถ้าในบัตรมีหนึ่งร้อยล้าน ผมจะออกไปหาขี้หมากินทันที……"
แล้วประโยคสุดท้ายยังพูดไม่ทันจบ เครื่องรูดก็แจ้งเตือนรูดบัตรสำเร็จ และจากนั้น ก็มีสลิปออกมา
เยสแม่ง
คำพูดที่มาถึงปากฉินหยุนเฟย ติดอยู่ในลำคอทันที ลูกกะตาเล็กลงขนาดเข็ม ร่างกายแข็งอย่างกับรูปปั้น
ไอ้ขยะลู่เสี้ยงหยาง ในบัตรมีหนึ่งร้อยล้านจริง ๆ รึเนี่ย !
ไม่สิ หลายวันก่อน เขาเพิ่งลงทุนกับร้านอาหารเซียวกวางฮุยไปประมาณหนึ่งร้อยล้านไม่ใช่เหรอ ? ทำไมตอนนี้เอาหนึ่งร้อยล้านออกมาได้อีก ?
ทันใดนั้น ความช็อก ความยากที่จะเชื่อ ความนึกไม่ถึงอยู่ในหัวฉินหยุนเฟย
"หา ? นี่มัน…...เกิดอะไรขึ้น ?"กงหยู่หนิงกับหลิ่วหรูยู่ ก็มองตากันปริบ ๆ ในใจมีเครื่องหมายคำถามอยู่เต็มไปหมด ลู่เสี้ยงหยางก็แค่ลูกเขยเข้าบ้านไม่ใช่เหรอ ? เอาเงินตั้งมากมายนี่มาจากไหน ?
"เยสแม่ง นี่มันเรื่องจริงเหรอ? พวกเราไม่ได้ฝันไปใช่ไหม?"คนรอบข้าง แต่ละคนก็อึ้งกันหมด
นี่มันนึกไม่ถึงเลยจริง ๆ อย่างลู่เสี้ยงหยาง เด็กจน ๆ ที่ใส่ของข้างถนนทั้งตัว จนเอาหนึ่งน้อยล้านออกมา แล้วซื้อชุดกี่เพ้านี้โดยไม่ลังเลเลย
"อะไรกัน ? "เดิมทีเติ้งเหวินเจี๋ยที่กำลังรอดูลู่เสี้ยงหยางขายหน้าอยู่ ลุกขึ้นมากะทันหัน มีคำว่าไม่อยากจะเชื่ออยู่เต็มหน้า
และกู้ชิวส่วย สีหน้าแข็งทื่อตั้งนานแล้ว โอพระเจ้าช่วย ลู่เสี้ยงเป็นแค่ผู้ชายที่ชอบเกาะผู้หญิงกินไม่ใช่เหรอ? ทำไมถึงมีเงินมากขนาดนั้น ?
หรือว่าเป็นเย่สวนอให้มันหรอ?
ก็ไม่ถูกนี่ ถึงเย่สวนอยู่ตรงนี้ ก็ไม่ยอมเสียหนึ่งร้อยล้านไปซื้อกี่เพ้าสักชุดหรอก
ตุบ !
ผู้ขายทอดตลาดบนเวทีตกใจ ไมค์ในมือหล่นลงพื้นทันที สีหน้าตื่นเต้นได้เท่าไหนก็ได้เท่านั้น
และหลังจากที่ลู่เสี้ยงหยางรูดบัตรสำเร็จ กี่เพ้าที่อยู่บนเวทีประมูลก็พ่อเรียบร้อยแล้ว ส่งมอบมาในมือลู่เสี้ยงหยางด้วยความเคารพ
ฉินหยุนเฟยจ้องตาเป็นมันพักหนึ่ง ถ้าตอนนี้กี่เพ้าชุดนี้อยู่ในมือเขาก็คงจะดี ถ้าเป็นแบบนั้นล่ะก็ เขาสามารถเอาไปให้หลิ่วหรูยู่ ถึงตอนนั้น หลิ่วหรูยู่ก็คงจะซาบซึ้งเป็นตุเป็นตะแน่ เขาก็จะมีโอกาส
แม่งเอ้ย อย่างหลิ่วหรูยู่ผู้หญิงที่เซ็กซี่ขนาดนี้ รสชาติต้องดีแน่ ๆ
ในเวลาเดียวกัน หลิ่วหรูยู่ก็จ้องมองกี่เพ้าในมือลู่เสี้ยงหยาง ตาเป็นประกาย เธอชอบกี่เพ้าชุดนี้มานานมาก ฝากคนไปซื้อตลอด แต่สุดท้ายก็ไม่มีผลลัพธ์เลย นึกไม่ถึงเลย วันนี้ลู่เสี้ยงหยางจะประมูลได้
ฟู่ !
หายใจเข้าลึก ๆ หลิ่วหรูยู่มองลู่เสี้ยงหยางแล้วถามว่า:"ลู่เสี้ยงหยาง ฉันขอจับกี่เพ้าชุดนี้หน่อยได้ไหม?"
ลู่เสี้ยงหยางพยักหน้า ยื่นกี่เพ้าไปให้หลิ่วหรูยู่ทันที แล้วพูดว่า:"ให้เธอ"
อะไรนะ?
ให้ฉัน?
หลิ่วหรูยู่อึ้งทันที ไม่อยากจะเชื่อหนูตัวเองจริง ๆ
ลู่เสี้ยงหยางเสียหนึ่งร้อยล้าน ประมูลกี่เพ้าชุดนี้ได้ แล้วก็ให้เธอแบบนี้เลย
"......"กงหยู่หนิง รู้สึกไม่ยุติธรรม ทำไมลู่เสี้ยงหยางถึงให้หลิ่วหรูยู่ ไม่ให้เธอ
"นี่มัน......"
ทันใดนั้น สิ่งที่เข้าตาทุกคนก็คือดาบยาวเจ็ดฟุต
มีหลายคนรู้สึกได้ ความเย็นที่กระจายออกมาจากดาบยาว ทำให้พวกเขาขนลุกซู่
ดาบดี นี่เป็นดาบที่ดีแน่นอน
จากนั้น ผู้ขายทอดตลาดสีหน้าเต็มไปด้วยรอยยิ้ม พูดแนะนำว่า:"ดาบเล่มนี้มีชื่อว่าต้วนหงซิ่ว ว่ากันว่าเป็นดาบที่สร้างโดยช่างฝีมือระดับปรมาจารย์ในสาธารณรัฐจีน ดาบนี้ไม่เพียงแต่แหลมคม แต่ยังกล่าวกันว่ามีจิตวิญญาณ ตราบใดที่ผู้ใช้ดูแลรักษาอย่างตั้งใจ ดาบเล่มนี้จะคมขึ้น และพูดไปทางลึกลับ ดูเหมือนว่าต้วนหงซิ่วนี้จะสามารถอัพเวลได้"
โฮ่ !
พอได้ยิน ทั้งสมาคมประมูลก็คึกคักขึ้นมา
ในเมื่อต้วนหงซิ่วสุดยอดขนาดนี้ ก็ต้องเอามันมาให้ได้
จากนั้น ท่ามกลางความตกใจของทุกคน ผู้ทอดขายตลาดก็พูดขึ้นมา:"ต้วนหงซิ่วเล่มนี้ เริ่มประมูลกันที่ราคา80ล้าน แต่การเพิ่มราคาแต่ละครั้งห้ามต่ำกว่า2ล้าน ทุกคนเริ่มได้ค่ะ"
เพิ่งพูดจบ ก็มีหลายคนเริ่มแย่งกันแล้ว
"80ล้าน"
"เก้าสิบล้าน"
"เก้าสิบแปดล้าน"
"หนึ่งร้อยล้าน ! "
แทบจะแค่กี่วิเอง ราคาประมูลก็ทะลุร้อยล้านแล้ว
ลู่เสี้ยงหยางแอบตกใจ เยสแม่ง นี่มันได้รับความสนใจมากไปแล้วนะ
แต่แล้ว หนึ่งร้อยล้านนี้ยังไม่ใช่ราคาสิ้นสุด และตอนนี้ราคาการประมูลก็ยังเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ
นาทีต่อไป กงหยู่หนิงพูดตะโกนสองร้อยล้านออกมาทันที
นี่ทำให้ลู่เสี้ยงหยางตกใจ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หนุ่มเศรษฐีลึกลับ