หนุ่มเศรษฐีลึกลับ นิยาย บท 357

บทที่ 357 น้ำใจที่ยิ่งใหญ่กว่าฟ้า

ภายใต้ความตื่นเต้นที่มากเกินไป ร่างกายของหยางเก๋อเก๋อเริ่มสั่นเล็กน้อย ฉากนี้ตกอยู่ในสายตาของหลาย ๆ คน ก็คิดว่าเขาโกรธ เพราะคำพูดเมื่อกี้ของลู่เสี้ยงหยาง

เติ้งเหวินเจี๋ยรู้สึกดีใจมาก คิดว่าในที่สุดเขาก็มีโอกาสได้แสดงแล้ว

ดังนั้นเขาจึงพูดกับบอดี้การ์ดสองคนที่อยู่ข้างๆเขาว่า:"รีบจัดการซะ ตัดลิ้นของหมอนั้นก่อน แล้วตัดขาสุนัขของเขาแล้วโยนมันออกไป"

"ครับ คุณชาย"บอดี้การ์ดสองคนตอบ แล้วกำลังจะลงมือ

แต่พวกเขาเพิ่งจะยกหมัดขึ้น หยางเก๋อเก๋อก็ร้องตะโกนออกมา:"หลีกไปซะ ใครให้พวกแกมายุ่งเรื่องของฉัน ?"

พูดไป ก็ยกขาถีบบอดี้การ์ดสองคนไป บอดี้การ์ดสองคนโดนถีบล้มลงกับพื้น

เติ้งเหวินเจี๋ยเห็นบอดี้การ์ดตนเองโดนเตะ รู้สึกขายหน้ามาก แล้วพูดกับหยางเก๋อเก๋อว่า:"หัวหน้า เมื่อกี้ไอ้หมอนี้พูดจาไร้สาระ ทำให้คุณอารมณ์เสีย ผมแค่อยากสั่งสอนเขา แก้แค้นแทนคุณ นี่น่าจะไม่มีอะไรที่ไม่เหมาะสินะ?"

หยางเก๋อเก๋อไม่ชอบสไตล์การทำงานแบบหลอกลวงของเติ้งเหวินเจี๋ย แม่งเอ้ย ดูไม่ออกรึไงว่าตนเองไม่อยากสนใจนาย? แล้วยังจะเข้ามาอีก

ภายใต้ความโมโห ก็ยกขาเตะท้องเติ้งเหวินเจี๋ย เตะเขานั่งลงบนพื้นทันที

"เยสแม่ง เติ้งเหวินเจี๋ย มึงมันไอ้โง่ กูทนมึงมานานแล้วนะ นี่เป็นเรื่องของสมาคมการประมูลของพวกเรา ไม่ต้องการให้คนนอกมาช่วย ยังต้องให้กูพูดรอบที่สองไหม?"หยางเก๋อเก๋อพูดด้วยความโกรธ

เติ้งเหวินเจี๋ยอึ้ง ตนเองกำลังเลียแข้งเลียขาอยู่ ตบไม่โดนตูด กลับตบมาโดนขาตัวเองเหรอ?

"......"คนรอบข้างตะลึง ไม่นึกเลยว่า หยางเก๋อเก๋อที่ปกติเป็นคนเรียบร้อย เวลาโมโหก็โหดร้ายเหมือนกัน

ดูเหมือนเขาจะหงุดหงิดกับสิ่งที่ลูกเขยเข้าบ้านพูดเมื่อกี้

ฮ่าฮ่า ลู่เสี้ยงหยางไอ้ลูกเขยเข้าบ้าน ต่อไปจุดจบจะต้องแย่มาก ๆ จะสามารถรอดออกไปได้รึเปล่ายังพูดยากเลย

หลิ่วหรูยู่กังวลแทนลู่เสี้ยงหยาง

ฉินหยุนเฟยรู้สึกมีความสุขมาก ขอแต่หยางเก๋อเก๋อจัดการลู่เสี้ยงหยางไอ้หมอนี้จนตาย ศัตรูหัวใจที่ใหญ่ที่สุดของเขาก็จะหายไป อนาคตอยากพาหลิ่วหรูยู่ขึ้นเตียง ก็จะเป็นเรื่องที่สำเร็จง่าย ๆ

เสว่เฟยเส่ถือโอกาสช่วงเมื่อกี้ ก็รู้สิ่งที่เกิดขึ้นทั้งหมด จากปากคนรอบข้างหมดแล้ว

ทันใดนั้นก็มองลู่เสี้ยงหยางอึ้ง ๆ นึกไม่ถึงเลยว่า ในตอนที่เธอเสียสติ ตอนอันตรายที่สุด จะเป็นลู่เสี้ยงหยางที่ออกมาช่วยเธอ

เธอไม่กล้าคิดเลย ถ้าลู่เสี้ยงหยางไม่ออกมาช่วยเธอพูด ช่วยเธอแก้สถานการณ์

คาดว่าตอนนี้แขนทั้งสองของเธอคงจะถูกหยางเก๋อเก๋อตัดไปแล้ว

ทันใดนั้น ก็มีความรู้สึกอย่างหนึ่งเกิดขึ้น ลู่เสี้ยงหยางดูเหมือนจะผอม แต่กลับมีรูปร่างที่สูงมาก มันถูกกำหนดให้สลักไว้ในส่วนที่ลึกที่สุดในหัวใจของเธอ

ในช่วงเวลาต่อมา ภายใต้สายตาที่เหลือเชื่อของทุกคน ทันใดนั้นหยางเก๋อเก๋อก็มาหาลู่เสี้ยงหยาง และกล่าวกับเขาด้วยความเคารพ:"ขอบคุณอาจารย์ที่เมื่อกี้ได้ชี้ทางให้ผม กระผมรู้สึกเป็นเกียรติที่ได้พบอาจารย์ และขอโทษสำหรับการเสียมารยาทเมื่อกี้ด้วยครับ"

อะไรนะ ?

อาจารย์ ?

ทุกคนตกใจจนเกือบจะอ้าปากค้าง ตาดำตะลึงกันแต่ล่ะคน ความคิดในใจของเขาถูกแช่แข็งอย่างสมบูรณ์