หนุ่มเศรษฐีลึกลับ นิยาย บท 37

บทที่ 37 ความจริงของเรื่อง

ลู่เสี้ยงหยางเดินเข้ามา สายตาคนในตระกูลหยางต่างหยุดอยู่ที่ตัวเขา สีหน้าบนใบหน้าไม่ดีมาก สายตายิ่งมีความเกลียดชัง ราวกับจะกินเขาเข้าไป

โดยเฉพาะถังหลิงหลิง พอเห็นลู่เสี้ยงหยางแล้ว ราวกับมองปีศาจ ใบหน้าของเธอหวาดกลัว ร่างกายสั่น เกือบจะเป็นบ้า

ใบหน้าของหยางชาวซีดจนเกือบจะโปร่งใส และเขานั่งตัวแข็งอยู่บนโซฟาราวกับรูปสลักหิน

เขารับไม่ได้ ทำไมลูกพี่ลูกน้องที่ดีของเขาต้องทำแบบนี้ ทำให้เขารู้สึกไม่ต่างจากตายทั้งเป็น

สายตาของหยางหลินแทบจะลุกเป็นไฟ เขาจ้องมองไปที่ลู่เสี้ยงหยางและพูดทีละคำ "แกยังมีหน้ามาตระกูลหยางอีก อยากตายหรือไง?"

ลู่เสี้ยงหยางไม่ได้มองหรือสนใจเขา แต่มองไปที่พ่อหยางชาวและถามออกมา : “ พวกคุณมั่นใจขนาดนั้นเลยหรอ ว่าฉันเป็นคนทำ ? “

คุณพ่อหยางชาวพูดพลางกัดฟัน：“หลักฐานชัดเจน ไม่ใช่แก แล้วจะเป็นใครได้ ? “！

“นั่นแหละ เรื่องมาถึงขั้นนี้แล้ว ยังไม่ยอมรับอีก ไอ่คนผิดชั่วชอบดี เสียดายที่ตระกูลเรายังปกป้องคุณขนาดนั้น นี่หรือ คือสิ่งที่คุณตอบแทนเขา ? “แม่ของหยางชาวพูดอย่างไม่พอใจ

ลู่เสี้ยงหยางยิ้มอย่างฝืนใจ แล้วถาม : “ หลักฐาน ? หลักฐานแบบไหน ? “

หยางหลินพูดขึ้นมา “ พวกฉันได้ทำการตรวจจากกล้องวงจรของโรงแรมแล้ว และมั่นใจร้อยเปอร์เซ็นต์ว่าคนคนนั้นก็คือคุณ คุณยังมีอะไรจะพูดอีก ? “

ลู่เสี้ยงหยางพูดอะไรไม่ออก เขาไม่เคยแม้แต่จะทำเรื่องแบบนี้ ไม่คิดว่าคนพวกนี้จะตัดสินอย่างชัดเจนว่าเขาเป็นคนทำ และบอกว่าเคยเห็นเขาในกล้อง

“งั้นได้ ในเมื่อพวกคุณตัดสินว่าฉันเป็นคนทำ ถ้างั้นให้ฉันได้ดูกล้องวงจรหน่อย “ลู่เสี้ยงหยางพูดอย่างใจเย็น

“ได้ ตระกูลหยางของเราไม่เคยใส่ร้ายคนดี วันนี้เราจะทำให้คุณไม่สามารถอ้างได้อีก “พ่อของหยางชาวโบกมือ และเปิดคลิปกล้องวงจรจากมือถือให้ลู่เสี้ยงหยางดู

หลังจากดูจบแล้ว ลู่เสี้ยงหยาง พูดอะไรไม่ออก ในภาพเป็นชายที่มีแผ่นหลังคล้ายเขา และยังแต่งกายเหมือนกัน พวกเขาก็ตัดสินใจว่าเป็นเขาแล้ว