บทที่ 401 เศษเดน
ต่อมา ภายใต้เสียงหัวเราะที่ดังก้องรอบกาย ลู่เสี้ยงหยางยื่นแขนออกไปดึงเสื้อผ้าของหมอดูจนฉีกขาด
ชั่วพริบตา สิ่งที่ทุกคนเห็น คือขุดสวมใหม่เอี่ยมที่ถูกสวมอยู่ด้านใน แถมยังเป็นแบรนด์เนมArmaniอีกต่างหาก
ให้ตาย!
ทุกคนนิ่งแข็งอยู่กับที่ หมอดูสมัยนี้ทันสมัยขนาดนี้เชียวหรือ? ด้านนอกสวมทับด้วยชุดนักพรต ด้านในเป็นชุดสูท
เสียดสีชะมัด เสมือนกับหมาป่าที่คลุมด้วยหนังมนุษย์ หากถอดหนังมนุษย์ด้านนอกนอก ด้านในก็คือรูปลักษณ์ของหมาป่า
“เอ่อ นี่มันเรื่องอะไรกัน?” รอยยิ้มบนใบหน้าของหวังเสว่แข็งข้าง รู้สึกว่าตนเองถูกหลอก
หมอดูคนนี้แรกเริ่มติดหนวดปลอม จากนั้นก็สวมชุดนักพรตทับเสื้อสูท สร้างภาพเห็นๆ
“เอ๋ อะไรกัน?” เย่สวนและโอหยางรั่วสุ่ยเต็มไปคำถามในหัว
“บัดซบ ไอ้งั่งนี่ ทำลายฤทธิ์ของกูย่อยยับ” ซุนยีเฉินเนื้อตัวกระตุก จับจ้องลู่เสี้ยงหยาง ด้วยสายตาที่คมกร้าวราวกับมีดดาบ หากฆ่าคนด้วยสายตาได้ ลู่เสี้ยงหยางได้ตายไปเป็นร้อยๆ รอบแล้ว
ในตอนนี้ ขาข้างหนึ่งของลู่เสี้ยงหยางยังคงวางทาบบนอกของหมอดูคนนั้น ร่างสูงมองต่ำ เอ่ยด้วยน้ำเสียงกึ่งยิ้มไม่ยิ้ม “ละครที่แกแสดงไปเมื่อกี้ น่าสนใจมาก จะต่อรึเปล่า? แต่ผมรับรอง ว่าหากแกยังล่อลวง เล่นกับความเชื่อของคน แกจะได้ไปอยู่ในตารางหลายปีเลยล่ะ”
ไอ้บ้าเอ๊ย! ร้ายแรงขนาดนั้นเชียวหรือ? ถึงกับต้องติดคุกติดตะราง!!
เมื่อประโยคนี้หลุดออก หมอดูตกใจจนฉี่ราด หันไปพูดกับเฟิงยีเฉินทันที “คุณชาย ผมไม่อยากเข้าคุก คุณต้องช่วยผมนะ”
บัดซบ!
เฟิงยีเฉินโกรธจนตัวสั่น อยากจะยกเท้าขึ้นถีบไอ้หมอดูคนนี้ออกไปซะเดี๋ยวนี้ บ้าจริง ไร้สมองสิ้นดี คนอื่นหลอกแกแค่ไม่กี่ประโยค ก็คายฉันออกมาซะหมดเปลือก
“ควับ!” ในตอนนี้เอง หวังเสว่ เย่สวน และโอหยางรั่วสุ่ยรวมด้วยทุกคนรอบด้าน สายตาตกอยู่ที่เฟิงยีเฉินโดยไม่ได้นัดหมาย
ตอนนี้แม้แต่คนที่ไร้สมองก็สามารถคาดเดาถึงสถานการณ์ได้เป็นอย่างดี การดูดวงในครั้งนี้ คงเป็นแผนการของไอ้หมอนี่
ให้ตาย ต่ำช้าสิ้นดี ทำไมถึงได้มีคนที่เลวทรามขนาดนี้อยู่บนโลกด้วย?
เอ่อ! เฟิงยีเฉินไม่สามารถทนกับสายตาของทุกคนได้ เขาได้แต่กลั้นใจ ถีบหมอดูจอมปลอมให้ล้มลงกับพื้น เอ่ยอย่างดุดัน “อะไรกัน กูรู้จักมึงเหรอ? อย่ากัดคนอื่นไปทั่วเหมือนหมาบ้าสิ แกโลภมากเอง แสร้งเป็นหมอดูเพื่อหลอกลวงเงินชาวบ้าน แล้วยังจะโยนความผิดมาที่ฉันงั้นเหรอ”
เขาเอ่ยพลางกะพริบตาให้กับหมอดูหนุ่มไม่หยุด เพื่อสื่อให้เขาให้ความร่วมมือกับตน
แต่ภายใต้ความตื่นตูม เขาไม่สนใจอะไรทั้งนั้น เขาคลานลุกขึ้น กอดรัดท่อนขาของเฟิงยีเฉิน เอ่ยด้วยน้ำตาที่นองหน้าไหลอาบไปทั่ว “คุณชาย คุณคิดจะพูดอะไรต้องมีจริยธรรมบ้างสิ ไม่ใช่เพราะผมไร้จิตสำนึก ทำเพื่อเงินทองเสียหน่อย ปลอมตัวเป็นหมอดูเป็นคำสั่งของคุณ คุณบอกเอง ว่าจะให้ผมปลอมเป็นหมอดู แล้วพูดประโยคพวกนั้นกับคุณหวังเสว่ หากภารกิจลุล่วง คุณจะให้ผมเป็นผู้จัดการบริษัท ตอนนี้ผมไม่อยากได้ตำแหน่งผู้จัดการแล้ว ขอเพียงคุณชายเป็นพยานให้ผม ผมไม่อยากเข้าคุก”
“.....ไอ้บ้าเอ๊ย”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หนุ่มเศรษฐีลึกลับ