หนุ่มเศรษฐีลึกลับ นิยาย บท 441

บทที่ 441 ค่ายกลล็อกมังกร

เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็ว ฟ้ามืดในชั่วพริบตา ลู่เสี้ยงหยางเพิ่งทานอาหารเสร็จ ตัดสินใจที่จะออกไปเดินเล่นกับเย่สวน แต่ในตอนนี้เอง โทรศัพท์ดังขึ้น เป็นสายที่มาจากหยางหรอง

หยางหรองบอกกับลู่เสี้ยงหยางว่า คืนนี้จะมีงานการแลกเปลี่ยนลัทธิอภิปรัชญาที่วิลล่าไป๋เซี่ยว คนที่มาในงานเป็นอาจารย์ฮวงจุ้ยและอาจารย์ลัทธิอภิปรัชญา เธอถามลู่เสี้ยงหยางว่าสนใจอยากจะเข้าร่วมหรือไม่

ลู่เสี้ยงหยางเพิ่งศึกษาวิชาเวทย์มาบ้างในวันนี้ หากมีโอกาสที่จะได้หารือกับอาจารย์ลัทธิอภิปรัชญาและอาจารย์ฮวงจุ้ย เป็นโอกาสที่หายากยิ่ง

เพราะงั้นเขาจึงตอบตกลงไป โดยไม่ลังเลแม้แต่น้อย

ทางด้านหยางหรอง เมื่อตัดสายทิ้ง รอยยิ้มที่เย็นชาค่อยๆ เผยขึ้นบนใบหน้า คืนนี้ขอเพียงแค่เขากล้าปรากฏตัวที่วิลล่าไป๋เซี่ยว ก็จะเป็นวันตายของเขา

ไอ้หมอนี่ช่างกล้าดี ก่อนหน้านี้เอาเปรียบลวนลามเธอ หลังจากนั้นก็หลอกลวงตระกูลหยาง

ขยะอย่างเขาตายไปซะจะได้ไม่รกโลก

หลังครึ่งชั่วโมงผ่านไป หยางหรองขับรถมารับลู่เสี้ยงหยาง พาเขาไปที่วิลล่าไป๋เซี่ยวพร้อมกัน

วิลล่าไป๋เซี่ยวตั้งอยู่ที่เขตชานเมือง ระยะทางค่อนข้างไกล ทั้งคู่เดินทางกว่าชั่วโมง กว่าจะมาถึงที่

หลังจากที่มาถึงวิลล่า ภายใต้การนำทางของเจ้าหน้าที่ ลู่เสี้ยงหยางและหยางหรองมาถึงที่ห้องโถง ภายในห้องโถงที่คนมาถึงอยู่ก่อนแล้วสิบกว่าคน

ลู่เสี้ยงหยางรู้สึกได้ถึงพลังจิตที่ไม่อ่อนแอของพวกเขา ดูเหมือนว่าพวกเขาสินะที่เป็นอาจารย์ฮวงจุ้ยและอาจารย์ลัทธิอภิปรัชญาที่ว่า

สิ่งที่ทำให้ลู่เสี้ยงหยางประหลาดใจ ภายในสิบกว่าคนนี้ เขากลับได้พบกับคนคุ้นเคย โจวต้าวหย่วนและมู่หรงข่าย

ในเวลาเดียวกัน ทั้งคู่ก็ได้สังเกตเห็นลู่เสี้ยงหยางด้วยเช่นเดียวกัน โจวต้าวหย่วนทำหน้านิ่งเฉย แต่ดวงตากลับเต็มไปด้วยความเหยียดหยาม

มู่หรงข่ายหัวเราะอย่างชั่วร้าย พร้อมกับทำท่าบาดคอใส่ลู่เสี้ยงหยาง

ลู่เสี้ยงหยางไม่แยแส พลันลากเก้าอี้ตัวหนึ่งออกมานั่งลง

สักครู่ ชายหนุ่มหลายนายเดินเข้ามาจากข้างนอก ในร่างของพวกเขามีพลังจิตที่ไม่อ่อนแอเช่นเดียวกัน ในมือถือเข็มทิศเอาไว้ ซึ่งรู้ได้อย่างชัดเจนว่าเป็นอาจารย์ฮวงจุ้ย

ในเวลานี้เอง เมื่อเห็นว่าคนมากันครบแล้ว ชายเคราแพะที่ยืนอยู่ข้างๆ โจวต้าวหย่วน ลุกขึ้นยืน “ขอบคุณที่ให้เกียรติทุกท่านที่เดินทางมาที่วิลล่าไป๋เซี่ยวของผมในค่ำคืนนี้ ช่างทำให้วิลล่าไป๋เซี่ยวของผมเปล่งประกาย…..”

ไม่ทันได้จบประโยค ชายหัวโล้นคนหนึ่งโบกมือ ขัดคำของเขา “อย่าพูดเรื่องไร้สาระอยู่เลย เราเข้าเรื่องกันเลยดีกว่า ก็แค่เพื่อประลองฝีมือด้านฮวงจุ้ยลัทธิอภิปรัชญาไม่ใช่หรือไง เริ่มเลยสิ”

เอ่อ!

ชายเคราแพะประหม่าเล็กน้อย แต่ก็ไม่กล้าแสดงทีท่าไม่พึงพอใจออกมาให้เห็น พลันพยักหน้าเท่านั้น

ทุกคนต่างจับจ้องไปที่โจวต้าวหย่วน โจวต้าวหย่วนเพิ่งย้ายจากฮ่องกงมาที่แผ่นดินใหญ่ เรื่องนี้ถูกแพร่สะพัดไปทั่ว มีข่าวซุบซิบออกมา ว่าการที่โจวต้าวหย่วนมาที่แผ่นดินใหญ่ เพื่อตั้งตนที่นี่

ในเมื่อต้องการตั้งตนที่แผ่นดินใหญ่ ก็ต้องถามอาจารย์ฮวงจุ้ยและอาจารย์ลัทธิอภิปรัชญาในพื้นที่ ว่าจะยอมรับหรือไม่

โจวต้าวหย่วนเองก็ไม่อยากเสียเวลา เขาหัวเราะออกมาเสียงดัง “ก่อนหน้านี้ผมได้ข่าวว่า อาจารย์ฮวงจุ้ยและอาจารย์ลัทธิอภิปรัชญาของแผ่นดินใหญ่มีเอกลักษณ์เฉพาะตัว เพราะงั้น การที่ผมเรียกทุกคนมารวมตัวกันในค่ำคืนนี้ ก็เพื่อแลกเปลี่ยนความรู้เท่านั้น”

เมื่อจบประโยค ชายหัวโล้นหัวเราะออกมาเสียงดัง “แค่แลกเปลี่ยนความรู้เท่านั้นเองหรือ? ปรมาจารย์โจว เราไม่ได้โง่ ผมว่าคุณบอกจุดประสงค์มาเลยดีกว่า”