หนุ่มเศรษฐีลึกลับ นิยาย บท 75

บทที่ 75 โทษหนัก

ชายหนุ่มทั้งสองที่ปรากฏตัวขึ้นไม่ใช่ใครอื่น เป็นผู้ที่เย่หยุนเทาจ้างวาน สับเปลี่ยนต้าหวงเชาเป็นเสี่ยวหวงเชา ซุนเจี้ยน หวังหู่

ซุนเจี้ยน และหวังหู่มีหน้าที่เป็นคนขับรถของเย่สวน แต่ถูกเย่หยุนเทาใช้เงินฟาด ระหว่างการส่งของ พวกเขาสับเปลี่ยนต้าหวงเชาเป็นเสี่ยวหวงเชา

หลังทำงานสำเร็จ เย่หยุนเทาให้เงินหลายล้านกับพวกเขา หลังทั้งคู่ลาออกจากเย่สวนกลับต่างจังหวัด

อำนาจของหยูเม่ยหยินกรุ๊ป การหาตัวพวกเขานั้นง่ายเสียยิ่งกว่าอะไร

“เอ๋? ซุนเจี้ยน หวังหู่ พวกนายกลับต่างจังหวัดไม่ใช่หรือ ? ทำไมถึงกลับมาอีกล่ะ?” เย่สวนถามด้วยความประหลาดใจ แต่ในเวลาต่อมาเธอรู้ได้ทันที จะได้ข้อความบางอย่างในตัวพวกเขา?

เธอหันมองไปทางซุนเซียงเซียง

ซุนเซียงเซียงฉาบไปด้วยรอยยิ้ม ที่งดงามราวดอกไม้แรกแย้ม พร้อมเอ่ยถามเย่หยุนเทา : “คุณจะสารภาพเอง หรือจะให้พวกเขาพูดแทน?”

เย่หยุนเทานิ่งงัน ใบหน้าบิดเบี้ยวอย่างไม่สบอารมณ์ เสมือนเหยียบมูลสุนัข

หากแต่ แม้เขาร้อนตัว แต่ยังคงไม่ยอมรับเช่นเคย เรื่องที่เขาสั่งซุนเจี้ยน หวังหู่ เป็นเพียงคำพูด ไม่มีหลักฐานที่แน่ชัด

คิดได้ดังนั้น เย่หยุนเทาเผยความมั่นใจอีกครั้ง

“เหอะ หัวหน้าซุน คุณคิดว่ามาใครที่ไหนก็ได้ เพื่อเป็นพยานชี้ตัวผมอย่างนั้นหรือ?” เย่หยุนเทาเต็มไปด้วยรอยยิ้ม

ซุนเซียงเซียงไม่สนใจเย่หยุนเทา เพียงหันไปทางซุนเจี้ยน หวังหู่ : “พวกแกเล่าความเป็นมาตั้งแต่ต้นสิ”

ซุนเจี้ยน หวังหู่เหลือบไปทางเย่หยุนเทา ก่อนเอ่ยเสียงแผ่ว : “เรื่องมีอยู่ว่า คืนวันที่13 พวกเราเลิกงานกำลังกลับบ้าน ระหว่างนั้นถูกคุณชายเย่เรียกพบ เราคิดว่าคุณชายเย่คิดจะให้เราทำโอ แต่คุณชายเย่กลับบอกว่า ของที่ต้องส่งในวันที่สองเปลี่ยนจากต้าหวงเชาเป็นเสี่ยวหวงเชา ทีแรกเราสองคนไม่มีใครกล้าทำตามสั่ง ยังไงซะนี่ก็เป็นเรื่องผิดกฎหมาย แต่คุณชายเย่ไม่ให้ทางเลือกกับเราเลย เขาเรียกนักเลงมาสิบกว่าคน แถมยังใช้ภรรยาเราที่อยู่ต่างจังหวัดเป็นตัวประกัน แถมยังสัญญาว่าหากทำงานสำเร็จจะให้ค่าตอบแทนแก่เราหลายล้าน พวกเราไม่มีทางเลือก จึงทำตามคำสั่ง”

ทั้งคู่พูดความจริงทั้งหมดออกมา

อะไรนะ?

ทุกคนในตระกูลเย่ต่างอึ้งกับสิ่งที่ได้ยิน เย่หยุนเทาจะทำเรื่องแบบนี้ได้อย่างไรกัน? นี่มันขัดต่อผลประโยชน์ของตระกูลเย่กรุ๊ปเห็นๆ

คุณหญิงท่านโมโหอย่างมาก แต่ในใจลึกๆ เธอยังคงเลือกที่จะเชื่อในตัวเย่หยุนเทา เธอจึงหันไปทางเย่หยุนเทา : “หยุนเทา สิ่งที่พวกเขาพูดเป็นความจริงหรือไม่?”

เย่หยุนเทากล้ายอมรับซะที่ไหนกัน เขาส่ายหน้าไม่หยุดยั้ง : “คุณย่าพวกเขาโกหก ส่ายร้ายผม พวกเขาตั้งใจโยนความผิดให้ผม คุณย่า ให้ความยุติธรรมแก่ผมด้วย อย่าไปเชื่อที่พวกมันพูด”

“อืม” คุณหญิงท่านหยักหน้า สีหน้าเคร่งขรึมขึ้นมา จ้องมองไปที่ซุนเจี้ยน หวังหู่ พร้อมตวาดกร้าว “พวกแกกล้าโกหกแม้คำเดียว ฉันจะส่งแกไปนอนในตารางซะ”

ได้ยินประโยค ซุนเจี้ยน หวังหู่คุกเข่าลงกับพื้น ด้วยเนื้อตัวสั่นเทาหวาดหวั่น “ท่านประธาน ขอให้สืบหาความจริงอีกครั้งเถอะ ที่เราพูดไปทั้งหมดเป็นความจริง เรื่องนี้เป็นคำสั่งของคุณชาย”

เย่หยุนเทาลุกพรวดอย่างโกรธแค้น เขาก้าวอย่างเร็ว ประชิดตัวชายหนุ่มทั้งสอง ยกขาขึ้นกระทืบทั้งคู่ล้มลง ด้วยกำลังทั้งหมด : “พวกแกกล้าใส่ความฉัน ฉันเอาพวกแกตายแน่”

เหอะ!

ซุนเจี้ยน หวังหู่ตัวเย็นวาบ ทั้งคู่หวาดกลัวขีดสุด พร้อมร่างสั่นเทากับพื้น ไม่กล้าเอ่ยใดๆออกมาอีก

เย่หยุนเทาหันไปทางซุนเซียงเซียง ก่อนเอ่ย : “หัวหน้าซุน แค่คำไร้สาระของพวกเขา คิดจะโยนความผิดมาให้ผมงั้นหรือ? ผมไม่เข้าใจเลย เราไม่ได้มีความแค้นอะไรต่อกันสักหน่อย ทำไมถึงต้องหาเรื่องผมด้วย?”

ซุนเซียงเซียงถอนหายใจ พร้อมส่ายหน้า : “หาเรื่องคุณ? ฉันไม่ว่างขนาดนั้นหลอกนะ ฉันแค่อยากเปิดเผยความจริง”