หวานเย็น กรุ่นใจ นิยาย บท 110

มันไม่เหมือนกับการจุ๊บอย่างเมื่อครู่ แต่การจูบในครั้งนี้ มันมีความเผด็จการและมีความนัย

เขานั้นรีบเปิดปากของสาริศาออกอย่างรวดเร็ว ด้วยวิธีการมากมาย มือเองก็ใช้อย่างเต็มแรง พลางกอดเธอจนแทบจะรวมเข้าเป็นเนื้อเดียวกับตัวเองเลยล่ะ

จูบกันอยู่นาน เขาถึงได้ปล่อยสาริศาออกอย่างอาวรณ์ พลางมองสาวน้อยที่มีใบหน้าแดงเหมือนแอปเปิลในอ้อมกอด เขาใจอ่อนมาก ก่อนจะเข้ามาใกล้หูของเธอ พลางพูดเสียงทุ้ม “สาริศา ขอบคุณที่คุณเชื่อฉัน”

แล้วขอบคุณคุณที่เดินเข้ามา ในตอนที่ชีวิตฉันมืดมนมากที่สุด

……

สาริศารักษาตัวที่บ้านอยู่กว่าครึ่งเดือน สุดท้ายตัวเองรู้สึกไม่ดีเท่าไหร่ เลยพยายามทำทุกวิธี เพื่อขอกลับไปทำงานที่บริษัท

ถึงอย่างไรช่วงนี้เธอก็ลาหยุดเยอะมาก เธอเกรงว่าตัวเองจะถูกไล่ออก

เมื่อมาถึงบริษัท ทุกคนก็ถามไถ่เธอด้วยความอ่อนโยน เพราะรู้แล้วว่าข่าวที่ได้ยินมาก่อนหน้านี้มันเป็นความเข้าใจผิด ดังนั้นทุกคนเลยดีกับเธออย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน

แน่นอนว่ายกเว้นชญาภา

ชญาภาเพียงได้เห็นสาริศา ก็อดไม่ได้ที่จะเปิดปากพูดจิกกัด “อั้ยหยา ที่แท้คุณหนูสาริศาก็มาทำงานแล้วเหรอ ฉันก็คิดว่าคุณมีคนอยู่เบื้องหลัง เลยหาเงินได้ทั้งๆ ที่นอนอยู่ที่บ้านไม่ทำอะไรเสียอีก”

ชญาภามองสาริศาตรงหน้า แววตาก็มีความเกลียดอย่างพูดไม่ออก

ก่อนหน้านี้เธอเจอไรยาที่ห้าง ตอนแรกเธอคิดว่ายืมมือของไรยาเพื่อมาจัดการสาริศา แต่ไม่รู้ว่าทำไม หลังจากที่ตัวเองเล่าให้ไรยาฟังแล้ว เธอก็รีบเดินจากไป โดยที่ไม่เห็นจะทำอะไรเลยอยู่พักใหญ่

คุณหนูของตระกูลร่ำรวยเหล่านี้ มันไร้ประโยชน์จริงๆ ด้วย！

แต่เธอเองก็ไม่มีวิธีไปต่อกรกับสาริศา เลยทำได้เพียงพูดออกมาอย่างรวดเร็วเท่านั้น

สาริศากลับไม่ได้มีกะจิตกะใจจะสนใจชญาภา คนอื่นๆ เองก็ไม่อยากจะสนใจ

เมย์นั้นจับสาริศาเอาไว้ ก่อนจะพูดด้วยความตื่นเต้น “พี่ริศารู้ไหมว่าโรงงานนรกที่พวกเราเปิดโปงก่อนหน้านี้ สุดท้ายก็โดนฟ้อง แล้วพนักงานทั้งหมดก็ได้เงินเดือนกลับไปแล้ว”

“จริงเหรอ？” สาริศาได้ยินข่าวนี้ ก็ทั้งตกใจทั้งดีใจ

รู้กันว่าคนงานเป็นกลุ่มคนไร้อำนาจ การได้เอาเงินเดือนกลับไปนั้น ถ้าไม่ก่อเรื่องวุ่นวายขึ้นมาก่อน แทบจะไม่มีความเป็นไปได้ที่จะได้เงินกลับคืนมาเลย

“ใช่สิ ไม่เพียงเท่านั้นนะ ทุกคนต่างบอกว่าเป็นฝีมือการเปิดโปงของพวกเราชาวผู้ผลิตนิตยสาร ดังนั้นเลยจะมอบรางวัลให้พวกเรา！” เมย์พูดอย่างตื่นเต้นกว่าเดิม ก่อนจะเอาโทรศัพท์ออกมาค้นหาให้สาริศาดู “การได้รางวัลที่เกี่ยวกับการทำอะไรให้สังคมนั้น แม้จะไม่ใช่รางวัลใหญ่อะไรมากมาย แต่ก็ทำให้FS Magazineดังกว่าเดิม！บนทีวีก็บอก ว่าพวกเรานั้นเป็นคนทำข่าวที่มีจรรยาบรรณวิชาชีพมากที่สุด”

สาริศาอึ้งไป

เรื่องของเงินเดือน เกรงว่าจะไม่ได้เกี่ยวอะไรกับบริษัทจริงๆ แต่ไม่ว่าอย่างไร ชื่อเสียงของFS Magazineโด่งดังมากเท่าไหร่ มันก็ยิ่งดีกับการโฆษณาและการขายมากขึ้นเท่านั้น

“ดีมากแน่ๆ เลยใช่ไหม” เธอพูดพลางยิ้มให้

“ใช่สิ บก.ก็บอกแล้ว ว่าวันนี้จะเลี้ยงเหล้าพวกเราทุกคน！ครั้งนี้ พี่จะต้องมาให้ได้นะ ห้ามบอกว่าจะไม่มาล่ะ” เมย์พูดพลางยิ้มให้

สาริศาอึ้งไป “บก.กลับมาทำงานแล้วเหรอ？”

“ใช่ พูดไปก็บังเอิญมากเลยนะ ตอนที่พี่ลาหยุด บก.เองก็ลาหยุดเหมือนกัน” เมย์เหมือนจะคิดอะไรขึ้นมาได้ เลยเปิดปากพูด “แต่เหมือนเขาจะกลับมาทำงานเร็วกว่าพี่อาทิตย์หนึ่งได้นะ”

สาริศาขมวดคิ้วเป็นปม