หวานเย็น กรุ่นใจ นิยาย บท 126

ธนพัตเปลี่ยนไปแล้ว เริ่มติดตามชีวิตความเป็นส่วนตัวของเขาแล้ว?

เมธาวินยืนครุ่นคิดอยู่ตรงนั้น 

ชรัณได้ผลักหลังของเขาไปทีหนึ่ง ให้เขารีบตอบคำถามของธนพัต

เมธาวินได้สติ ในที่สุดความคิดก็ปะติดปะต่อกันได้แล้ว

เขาคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วกล่าวตอบ “ผู้หญิงที่ถูกวางยา? ไม่มีทาง ผู้หญิงแบบนี้ผมไม่มีทางแตะต้อง อย่างน้อยฉันก็เป็นผู้ชายสง่า ร่ำรวยเงินทอง รอบข้างมีสาวงามตั้งเท่าไหร่ที่เต็มใจอยากซบเข้ามาในอ้อมกอดผม ทำไมฉันจะต้องลงมือผู้หญิงที่ไม่เต็มใจด้วย ใช่ ฉันยอมรับว่าผมเป็นพ่อพวงมาลัย ดื่มเหล้าไม่เก่ง แต่ว่าความหล่อของฉันก็ไม่เบาเลยนะ!”

ด้วยฐานะและหน้าตาของเมธาวิน เขาไม่มีความจำเป็นที่จะไปทำมิดีมิร้ายต่อผู้หญิงที่ถูกวางยาจริง และเขาก็ไม่น่าจะเป็นคนแบบนั้น แต่ถ้าหากเขาดื่มเหล้าจนเมาล่ะ ดื่มจนไม่มีสติ หรือบางทีอาจจะเข้าผิดห้องล่ะ

ธนพัตถามอย่างแข็งกร้าว “นายคิดให้ดีก่อนที่จะตอบผม นายไม่เคยดื่มเหล้าจนเมาแล้วกลายเป็นสัตว์ร้ายเลยเหรอ”

เมื่อเผชิญกับคำถามที่จริงจังของธนพัต เมธาวินจึงตระหนักถึงความรุนแรงของเรื่องนี้ คนเดียวที่เขาสามารถคิดเชื่อมโยงถึง ตอนนี้ก็เห็นจะมีแต่สาริศาเท่านั้น ที่สามารถทำให้เขากลายเป็นแบบนี้ได้

เมธาวินยังคงถูกมัดไว้ ยืนแล้วถามขึ้น “ผู้หญิงที่นายบอกว่าถูกวางยา อย่าบอกนะว่าเป็นสาริศาพี่สะใภ้ของฉันนะ นี่มันเกิดอะไรขึ้น”

ธนพัตไม่ตอบ ด้วยหน้าตาของสาริศา ฉับพลันทำให้เขาไม่รู้จะพูดอย่างไรดี เริ่มพูดจากตรงไหน อีกอย่าง เขาเองก็ไม่อยากจะเอ่ยถึงธีภพคนนี้ด้วย

ชรัณเห็นดังนั้น จึงได้แทรกเข้ามาช่วยธนพัตอธิบายให้กับเมธาวิน

ชรัณกล่าวสั้น ๆ กับเมธาวินว่า สาริศาประสบเคราะห์ร้ายตอนที่ยังเรียนมหาวิทยาลัยเมื่อสองปีก่อน

เมธาวินได้ยินดังนั้นก็ตกใจช็อก ขณะเดียวกันก็รู้สึกเห็นใจผู้หญิงคนนี้  ไอ้บ้าเอ๊ย ใครมันบ้าและชั่วช้าเช่นนี้ ถ้าเขารู้เขาจะต้องไม่ปล่อยไอ้สารเลวนั่นอย่างแน่นอน!

ชรัณกล่าวว่าธนพัตได้ให้เขาไปสืบเรื่องที่สาริศาถูกวางยาเมื่อสองปีก่อนมาโดยตลอด และเขาก็ได้สืบย้อนไปถึงคืนนั้นและห้องนั้นของโรงแรมเซ็นจูรี่

แผนกต้อนรับของโรงแรมได้ให้เบาะแสที่สำคัญกับชรัณ

เช้าวันที่สองหลังเหตุการณ์เกิดขึ้น พนักงานกำลังทำความสะอาดห้องนั้นได้เจอกับผ้าเช็ดหน้าที่ปักด้วยเครื่องหมาย “M” ผ้าเช็ดหน้าผืนนั้นเหมือนกับผืนที่เมธาวินตัดขึ้นมามาก

ชรัณยิ้มพร้อมกล่าวขอโทษ “ดังนั้น คุณเมธาวินครับ ต้องขอโทษด้วยจริง ๆ ที่ใจร้อนมัดคุณไว้ เนื่องด้วยคุณคือผู้ที่น่าสงสัยมากที่สุด”

เมื่อฟังอธิบายที่สมเหตุสมผลของชรัณ เมธาวินก็พยักหน้ารัว ๆ พร้อมกล่าวขึ้น “ไม่เป็นไร อันนี้เข้าใจได้ ๆ เข้าใจว่าเป็นหน้าที่ของนาย ผ้าเช็ดหน้าผืนนั้นเป็น ……”

เมื่อพูดมาถึงตรงนี้ เมธาวินจู่ ๆ ก็หยุดชะงักขึ้น เขาหันไปมองธนพัต ทั้งโมโหทั้งหงุดหงิด! หรือว่าที่ก่อนหน้านี้โรงงานผ้าเช็ดหน้าของเขาถูกซื้อและปิดตัวลงอย่างกะทันหันโดยไม่ทราบสาเหตุ จนทำให้เขาเสียหายอย่างหนัก ความจริงแล้วธนพัตชักใยอยู่เบื้องหลัง?

คิด ๆ แล้วก็คงจะเป็นอย่างนั้น มีเพียงธนพัตเท่านั้นที่มีความสามารถนี้ ลงมือกับโรงงานผ้าเช็ดหน้าของเขาในระยะเวลาเพียงสั้น ๆ ตอนนี้เห็นทีว่าหาตัวคนบงการที่อยู่เบื้องหลังเจอแล้ว!