หวานเย็น กรุ่นใจ นิยาย บท 130

หลังจากกล่อมธีภพให้สงบแล้ว เขาบอกว่าจะไม่เอ่ยเรื่องที่ต้องการเลิกกับเธออีกแล้ว ดังนั้นไรยาจึงเดินออกจากห้องทำงานของธีภพอย่างดีใจ อีกทั้งยังทักทายกับคนที่ทำงานในบริษัท ทุกคนต่างพูดกันว่าเธอเป็นลูกคุณหนูผู้ เย่อหยิ่ง วางมาด ไม่สามารถที่จะไปแหยมได้

ไรยาพบว่าสาริศาไม่ได้อยู่ในห้องทำงาน ถ้าเธออยู่ในห้องทำงาน เธอจะต้องชักสีหน้าใส่เธอแน่นอน

เธอที่กำลังเสียดาย คิดไม่ถึงว่าโลกมันจะแคบ เธอได้เจอกับสาริศาถือกองเอกสารที่ทางเข้าลิฟต์ตรงทางเดิน

สาริศาก็เห็นไรยาเช่นกัน

เห็นทีว่าเรื่องบางเรื่อง คนบางคน อยากจะหลบก็คงหลบไม่พ้น

เวลานี้ไรยาแทบอยากจะฆ่าสาริศาให้ตาย ล้วนเป็นเพราะการปรากฏตัวของเธอ ธีภพถึงได้ระแวงสงสัยเธอ ถ้าไม่ใช่เพราะเมื่อสักครู่ที่เธอยืนกรานปฏิเสธไม่ยอมรับ แผนที่เตรียมไว้แต่เนิ่น ๆ เกรงว่าคงจะผ่านด่านที่ยากนี้ไปไม่ได้!

สาริศาเดิมทีอยากจะนั่งลิฟต์ขึ้นไปบนตึก แต่แล้วเธอก็ได้เปลี่ยนความคิด อยากจะกลับไปที่ห้องทำงานก่อน แต่ทว่าไรยากลับมาขวางเธอไว้

ไรยากล่าว “อย่าเพิ่งรีบร้อนไปสิ พี่สาวคนดีของฉัน พวกเราคุยกันหน่อยสิ พี่จะไม่อยากรู้เหรอว่าฉันมาหาธีภพทำไม”

“ฉันไม่อยากรู้ ถ้าไม่มีอะไรแล้ว ฉันขอตัวไปทำงานก่อน”

“สาริศา ทางที่ดีเธออยู่ให้ห่างธีภพเข้าไว้ ฉันขอเตือนเธอเป็นครั้งสุดท้าย ถ้าเธอกล้าเข้าใกล้เขาอีก อย่าหาว่าฉันไม่เตือน!” ไรยากล่าวข่มขู่

นี่เป็นน้องสาวแท้ ๆ เหรอ สาริศารู้สึกว่าครอบครัวตัวเองนั้นประหลาดมาก พี่น้องแท้ ๆ ไม่สามารถที่จะอยู่ร่วมกันอย่างสงบสันติได้

สาริศากล่าว “ฉันแต่งงานแล้ว ฉันมีสามีของตัวเอง ขอตัวนะ ไรยา”

ไรยาจ้องเขม็งร่างของสาริศาที่เดินจากไป เธอยิ่งไม่สนใจ ตัวเองกลับยิ่งรู้สึกระแวงอย่างเห็นได้ชัด ไรยาจึงคิดไปเองว่าเธอนั้นเสแสร้ง ในใจคิดกว่าเธอจะมาที่บริษัทได้นั้นไม่ง่าย จะให้จากไปแบบนี้ไม่ได้ แบบนี้ทำให้สาริศาย่ามใจเกินไป!

ดังนั้น เธอจึงวางแผนในใจ และได้ตัดสินใจทำบางอย่าง

เมื่อถึงยามเย็น ตอนที่ชญาภาเลิกงาน เธอได้รับโทรศัพท์ของไรยา ทั้งคู่นัดเจอกันที่ร้านกาแฟ

ไรยายื่นซองจดหมายสีขาวหนึ่งฉบับให้กับชญาภา

ชญาภาเปิดออกมาดู เป็นเงินจำนวนหนึ่งที่จำนวนไม่น้อย เธอเข้าใจโดยประมาณว่าภรรยาของบก.มีเรื่องให้เธอช่วยทำ ไม่ต้องถามไม่ต้องพูด ก็รู้ว่าเงินจำนวนนี้มีความเกี่ยวข้องกับสาริศา

ชญาภายิ้มแล้วกล่าว “คุณไรยา เกรงใจเกอนแล้ว เรื่องของคุณก็คือเรื่องของฉันนะคะ”

ไรยาท่าทางลำพอง สั่งกำชับเธอ “ความจริงแล้ว เรื่องที่วานให้เธอช่วยทำนั้นง่ายมาก ก็แค่ช่วยฉันสอดส่องสาริศากับคู่หมั้นของฉัน มีการเคลื่อนไหวอย่างไรให้รีบรายงานฉันทันที เธอก็รู้ สาริศาคนชั้นต่ำคนนั้นคอยจ้องจะฉกคู่หมั้นของฉัน! ฉันจะติดกับสุนัขจิ้งจอกคนนี้ไม่ได้”

ชญาภาใส่ซองจดหมายที่เต็มไปด้วยเงินเข้าไปในกระเป๋าหนังอย่างระมัดระวัง แล้วยิ้มแก้มปริมองไรยา

เธอตบเข้าที่อกแล้วกล่าวกับไรยาอย่างมั่นอกมั่นใจ “คุณวางใจได้เลย ฉันเกลียดสาริศาคนนี้ที่สุด! ฉันเห็นแล้วหมั่นไส้มาก ที่ชอบอ่อยให้ท่าไปทั่วทุกที่ อยู่ในบริษัทก็ก่อเรื่องไม่น้อย วัน ๆเห็นเธอทำตัวอวดเก่งในบริษัท แต่ความเป็นจริงถ้าไม่มีผู้ชาย หลายปีมานี้เธอจะอยู่ที่บริษัทได้เหรอ ฮึ่ม!”

ไรยาหัวเราะอย่างพอใจ เธอต้องการคนแบบชญาภา ที่ยืนอยู่ข้างเธอ มีศัตรูคู่แค้นร่วมกัน

เธอกล่าว “อย่างนั้นก็ต้องขอบใจเธอแล้ว การร่วมมือระหว่างเรา จะต้องมีความสุขอย่างแน่นอน เพียงแต่ เธอจะต้องปิดให้เป็นความลับ จะต้องไม่ให้คู่หมั้นของฉัน ซึ่งก็คือบก.ของเธอได้รู้ นี่คือสิ่งที่สำคัญที่สุด รู้ไหม”