หวานเย็น กรุ่นใจ นิยาย บท 140

สาริศาสงสัยในความสัมพันธ์ของผู้ชายคนนี้กับธนพัต เขาเอ่ยถึงพชิรา แล้วเขากับพชิราเป็นอะไรกัน หรือว่าพวกเขาสามคนเป็นเพื่อนสนิทกันเหรอ หรือว่าผู้ชายคนนี้ก็ชอบพชิราเหรอ?

สาริศารู้สึกว่าตอนที่ชัชวาลเอ่ยชื่อพชิราออกมานั้น แววตาของธนพัตก็เปิดเผยร่องรอยความเศร้าโศกออกมา พชิราที่อยู่ในใจของเขา ท้ายที่สุดก็ยังเป็นความคิดถึงที่ไม่สามารถสะบัดออกไปได้สักที

สาริศาทั้งถามและเดินไปด้วย “ธนพัตคะ ชัชวาลตกลงเป็นใครหรือคะ? คุณไม่ชอบเขาเหรอ?”

ธนพัตราวกับไม่ได้ยินคำถามของสาริศา และเข็นรถมุ่งหน้าไปเรื่อย

ในเวลานี้ ไรยากลับเข้ามาในห้องโถงภายในงานประมูลแล้ว ส่วนธีภพนั้นก็นั่งอยู่ด้านหน้าของกลุ่มสาริศาอยู่หลายแถว

ธนพัตนั่งลงทางด้านซ้ายของสาริศา ทางด้านขวาคือเมธาวิน มีหนุ่มหล่อสองคนคอยขนาบข้าง มีสาววัยรุ่นจำนวนไม่น้อยต่างมองพวกเขาสามคน และแสดงอาการแอบเป็นปฏิปักษ์กับสาริศาออกมา

ชัชวาลกลับมานั่ง ซึ่งเป็นตำแหน่งด้านหน้าเอียงทางซ้ายของพวกเขา

เขามองกลุ่มของสาริศา ชัชวาลแสดงการทักทายให้สาริศาอย่างมีมารยาท สาริศาก็ยิ้มเล็กน้อยให้เขา

เวที แสงไฟ และการเปิดงาน งานประมูลได้เริ่มขึ้นแล้ว

หลังจากพิธีกรได้กล่าวเปิดงานต้อนรับผู้ทรงคุณวุฒิทางธุรกิจทุกภาคส่วนและเรื่องเกี่ยวกับงานประมูลการกุศลอย่างเป็นทางการครึ่งชั่วโมงแล้ว ถือว่างานการประมูลนั้นได้เริ่มงานแล้ว

อันดับแรกการประมูลเริ่มด้วยสิ่งของที่ชัชวาลเอามาประมูล

ปากกาหมึกซึมด้ามหนึ่ง

เมื่อได้ยินพิธีกรกล่าวแนะนำแล้ว สาริศาถึงได้ทราบว่า ที่แท้ผู้ชายหน้าตาดีคนนี้ เป็นคุณชายของตระกูลนิธิธราสกุล งั้นก็แสดงว่าเขาคือพี่ชายแท้ๆ ของพชิรา?

นั่นก็สามารถเข้าใจได้ว่า ทำไมเขาถึงถวิลหาพชิราเช่นนั้น

พิธีกรกล่าวแนะนำ “ทุกคนอย่าได้ดูถูกปากกาหมึกซึมด้ามนี้ เมื่อจ้องมองเพชรที่อยู่บนด้ามปากกา ถือเป็นของล้ำค่าชั้นหนึ่ง ช่างประดิดประดอยมาก นี่เป็นปากกาหมึกซึมเพชรที่สั่งทำพิเศษด้วยมือที่ทางตระกูลนิธิธราสกุลได้บริจาคมา ปากกาหมึกซึมด้ามนี้ สำหรับคุณชัชวาลแล้ว ถือว่าเป็นสิ่งที่ระลึกอันทรงคุณค่าที่ไม่อาจลืมเลือนได้ นี่เป็นของทิ้งไว้ดูต่างหน้าของคุณพชิราน้องสาวของเขาก่อนที่เธอจะเสียชีวิต ปากกาหมึกซึมเก็บรักษาไว้อย่างดี เป็นรุ่นเดียวที่สั่งทำโดยเฉพาะ”

เมื่อปากกาปรากฏตัวขึ้น สีหน้าเมธาวินกับธนพัตต่างเปลี่ยนไปทันที

สีหน้าธนพัตหม่นหมองลง หัวคิ้วขมวดเข้าหากันแน่

เพชร...

ธนพัตดำดิ่งสู่ความทรงจำอันลึกซึ้ง

ปากากาด้ามนี้เป็นของขวัญวันเกิดตอนพชิราอายุครบ 12 ปี เขาหวังให้เธอเรียนเก่งขึ้น และสอบได้ที่หนึ่งของสายชั้น

ธนพัตยังจำได้ดี พชิราชื่นชอบปากกาหมึกซึมด้ามนี้มาก ตอนนั้นชัชวาลยังเป็นวัยรุ่นและคิดอยากจะหยิบมาดู แต่เพชรกลับไม่ยอมเขาแตะต้อง

ไม่คิดเลยว่า หลังจากผ่านมาหลายปี ชัชวาลจะเอาปากกาหมึกซึมด้ามนี้เอาออกมาประมูลเพื่อการกุศลแทน!

สีหน้าธนพัตกลับดูย่ำแย่หนักกว่าเดิม

เมธาวินพูดออกมาคนเดียว “ไอ้ชัชวาลก็โหดร้ายเกิน”

เมธาวินเข้าใจนิสัยของชัชวาลเป็นอย่างดี เห็นได้ชัดว่าเขากำลังล้างแค้นธนพัต และจงใจยั่วโมโหธนพัต

คำพูดของเมธาวิน ทำให้สาริศาที่อยู่ด้านข้างได้ยินแล้ว เธอเองก็อยากจะรู้ต้นสายปลายเหตุมาก ถึงสอบถามเมธาวินว่าเพราะอะไรทำไมถึงพูดออกมาแบบนั้น?

เมธาวินรู้เรื่องเก่าเก็บของพชิรากับธนพัต ดังนั้นจึงแอบพูดกระซิบกระซาบพูดกับสาริศา “เป็นของขวัญวันเกิดอายุครบ 12 ปีของพชิราที่ธนพัตตั้งใจให้เธอ”

สาริศาเห็นสีหน้าของธนพัต ซึ่งดูไม่ดีจริงๆ