หวานเย็น กรุ่นใจ นิยาย บท 16

เช้าวันต่อมา

สาริศาตื่นเช้ากว่าปกติหนึ่งชั่วโมง และในที่สุดก็จัดโต๊ะอาหารเช้าที่สามารถทำได้

ขณะทำกำลังจะไปเรียกธนพัตลงมาข้างล่าง แต่เมื่อถึงหน้าประตูห้องครัวก็เห็นธนพัตออกมาจากลิฟต์แล้ว

“คุณมีถ่านไหม?”

สาริศานิ่งไปครู่หนึ่งก่อนจะเห็นที่โกนหนวดไฟฟ้าในมือธนพัต

สาริศารับมาดู “ต้องใช้ถ่านก้อนกระดุม ในบ้านไม่มีเหรอคะ?”

“ไม่มี”

สาริศาเหลือบมองธนพัต ที่คางของเขามีเคราขึ้นอยู่แล้ว และเขาจำเป็นต้องโกนจริง ๆ “แถวนี้มีร้านสะดวกซื้อหรือซูเปอร์มาร์เก็ตอะไรแบบนั้นไหมคะ?”

“ไม่มี”

สาริศาตกตะลึง “ไม่มีอะไรสักอย่างเลย?”

ธนพัตส่ายหน้า

สาริศาต้องยอมแพ้ให้กับชีวิตคนรวยแบบนี้เลย

“แล้วตอนนี้จะทำยังไง?” สาริศารู้สึกหมดหนทาง “ถ้าอย่างนั้นคุณให้ผู้ช่วยคุณซื้อเข้ามาไหม?”

“เขาอยู่ระหว่างทางแล้ว วันนี้มีประชุมสำคัญ กลัวว่าจะไม่ทัน”ธนพัตขมวดคิ้วคมเล็กน้อย “ผมถามลุงชัยแล้ว เขามีที่โกนหนวดอันใหม่แต่ไม่ใช่ที่โกนหนวดไฟฟ้า ผมใช้ไม่ค่อยเป็น”

สาริศาตกตะลึงอยู่พักหนึ่งก่อนที่เขาจะเข้าใจแล้วว่าธนพัตมาหาตัวเองด้วยเหตุผลใด เขาต้องการให้เธอโกนหนวดให้เขา?

“อยู่ไหนคะ?” สาริศารู้สึกว่าธนพัตในแบบนี้น่ารักไม่น้อย เธอจึงเม้มปาก “ฉันใช้เป็นค่ะ ฉันช่วยโกนให้”

“อยู่ในตู้เก็บของ”

สาริศาพบมีดโกนซึ่งเป็นมีดโกนที่ล้าสมัยที่สุดอย่างรวดเร็วและมันยังต้องใช้ครีมโกนหนวดด้วย หลังจากที่สาริศาทาครีมรอบคางของธนพัตอย่างระมัดระวัง เธอจึงใช้มันโกนหนวดอย่างระมัดระวัง