หวานเย็น กรุ่นใจ นิยาย บท 164

สาริศาคิดไม่ถึงว่า ธนพัตจะหาตัวผู้ชายคนนั้นเจอจริงๆ……

คงจะเป็นผู้ชายที่ทั้งอัปลักษณ์ทั้งแก่สินะ……

สาริศานึกย้อนกลับไปเมื่อสองปีก่อน ตัวก็สั่นอย่างรุนแรง

ไม่……

เธอไม่อยากรู้……

ไม่อยากจะรู้ความจริงในเวลานี้เลยจริงๆ……

“ธนพัต……” เสียงสาริศาสั่นเครือ “ฉันไม่อยากรู้ว่าเป็นใคร คุณไม่ต้องบอกฉัน”

“ไม่ ผมต้องบอกคุณ”

“ธนพัต คุณ……คุณไม่ชอบฉันแล้วเหรอ” ดวงตาสาริศาพร่ามัวเพราะน้ำตา

ธนพัตตกใจ ถามว่า “ทำไมคุณถึงคิดแบบนี้”

“ไม่อย่างนั้น คุณจะพูดถึงเรื่องนี้ที่ห้องนี้ทำไม คุณรังเกียจฉันแล้ว”

ธนพัตยิ้ม สาริศาคนนี้ยังจะน่ารักขึ้นกว่านี้ได้อีกมั้ย

ธนพัตไม่อยากแกล้งเธอแล้ว ไม่เช่นนั้นเอคงต้องเศร้าเสียใจมากแน่

ธนพัตโน้มตัวมา ริมฝีปากแนบข้างใบหู พูดเบาๆว่า “สาริศา ผู้ชายคนนั้นในห้องนี้เมื่อสองปีก่อน ก็คือผม คือผมจริงๆ”

สาริศาอึ้งไปทันที!

ผู้ชายคนนั้นที่สาริศาอยู่ด้วยเมื่อสองปีก่อน ก็คือธนพัต! ทำไมบังเอิญได้ขนาดนี้!

สาริศาลุกขึ้นมานั่งบนเตียง มองธนพัต พูดว่า “ธนพัต คุณกำลังล้อเล่น ใช่มั้ย คุณต้องสืบมาได้แล้วแน่นอน ว่าผู้ชายคนนั้นเมื่อสองปีก่อนทั้งอัปลักษณ์ทั้งแก่ คุณกลัวว่าฉันจะเสียใจ ก็เลยเอาความผิดทุกอย่างมาลงที่ตัวเอง ใช่หรือเปล่า”

ธนพัตลุกขึ้นมาเปิดไฟ ภายในห้องสว่างไสวขึ้นมา

สาริศาพูดอีกว่า “คุณดีกับฉันขนาดนี้ แต่ว่า ฉันอยากรู้ความจริง ฉันไม่อยากให้คุณต้องแบกรับอะไรที่หนักหนาขนาดนั้น ฉันกลัว……ฉันกลัวว่าวันหนึ่งคุณจะเบื่อฉัน”

ธนพัตเชยคางเธอขึ้นมา พูดว่า “ยัยบ๊อง ผมจะเบื่อคุณได้ยังไง อย่าคิดฟุ้งซ่าน หรือว่าความจริงก็คือผม ทำให้คุณไม่พอใจขนาดนี้เหรอ”

ถ้าผู้ชายคนนั้นคือธนพัตจริง สาริศาน่าจะดีใจ แต่ว่า เธอแทบไม่หลงเหลือความทรงจำเกี่ยวกับผู้ชายคนนั้นจริงๆ

ธนพัตนั่งหลังตรงจ้องมองเธอ พูดกับเธออีกครั้งว่า “สาริศา คุณฟังให้ดีนะ คืนนั้นเมื่อสองปีก่อน ผมกับคุณอยู่ด้วยกันที่นี่”

สาริศามองท่าทางธนพัตไม่เหมือนกับกำลังล้อเล่น จึงถามว่า “บอกฉันหน่อย ว่าตกลงมันเกิดเรื่องอะไรขึ้นกันแน่ ทำไมถึงเป็นคุณได้คะ”

ธนพัตยิ้ม ขูดปลายจมูกเธอเบาๆ

เขาเล่าเรื่องเมื่อสองปีก่อนให้เธอฟัง

หลังจากที่ธนพัตกลับมาจากประเทศM บุรินทร์ก็หวาดระแวงเขามาตลอด กลัวว่าเขาแย่งความรักของคุณปู่ไป ต่อไปอาจจะเป็นภัยคุกคามต่อสถานะและธุรกิจของเขา

บุรินทร์รู้ข่าวว่าขาของเขาพิการ แต่ก็ยังไม่ไว้ใจเขา ยังคิดที่จะพิสูจน์ว่าเขาสามารถมีลูกได้หรือไม่ เพราะคุณปู่คาดหวังว่าตระกูลกีรติเมธานนท์จะสามารถมีทายาทสืบทอดต่อไป

บุรินทร์หาสาวสวยมามากยมาย จัดฉากสารพัดให้ได้พบกับเขา แต่ธนพัตก็ไม่ติดกับ ไม่ได้ชอบผู้หญิงพวกนั้นเลย

ดังนั้น บุรินทร์จึงคิดวิธีสกปรกขึ้นมา

วันนั้น สถานที่แห่งหนึ่งไม่ไกลจากโรงแรมเซ็นจูรี่มากนัก มีงานเลี้ยงงานหนึ่ง ในงานเลี้ยงธนพัตทะเลาะกับชัชวาล จึงทำให้บุรนิทร์สบช่อง ใช้โอกาสนี้วางยา

เพราะเรื่องของพชิราทำให้ชัชวาลเกิดความขัดแย้งกับธนพัต ธนพัตเองก็อารมณ์แปรปรวน อาจจะถูกวางยาในตอนนั้น ตอนที่รอเขาดื่มไวน์ในแก้วนั้น ทุกอย่างก็สายไปแล้ว แผนการของบุรินทร์อีกเพียงก้าวเดียวก็สำเร็จแล้ว

สาริศาฟังมาถึงตรงนี้ ก็ขมวดคิ้วโดยไม่รู้ตัว

เธอจำได้ว่าบุรินทร์เองก็เป็นส่วนหนึ่งของตระกูลกีรติเมธานนท์ ต่างก็เป็นญาติกัน ทำไมเขาต้องทำแบบนี้กับธนพัตด้วย