หวานเย็น กรุ่นใจ นิยาย บท 184

ท่านประเสริฐพูดกับริศาในโทรศัพท์ว่า “ริศา วันนี้เป็นวันเกิดของฉัน ปีที่ผ่านมาจัดงานวันเกิดให้ฉัน แต่ฉันไม่ต้องการ ครั้งนี้อยากให้ทุกคนมาอยู่พร้อมหน้าพร้อมตากัน ปู่โทรหาตาพัทแล้ว เธอต้องมาร่วมให้ได้นะ!”

สาริศาพูดด้วยรอยยิ้มว่า “คุณปู่ พวกเราจะไปอวยพรวันเกิดให้ท่านแน่นอน แล้วเจอกันค่ะ”

หลังจากใช้คำพูดแบบเป็นกันเองกับท่านประเสริฐแล้ว ก็วางสาย

สาริศาแปลกใจมาก วันเกิดของท่านประเสริฐทำไมถึงไม่มีใครรู้ และแจ้งอย่างกะทันหันแบบนี้ คิดจะจัดก็จัดเลยทันที

สาริศาเห็นว่าไม่มีกำหนดการสัมภาษณ์ในช่วยบ่าย จึงตัดสินใจรีบไปที่ห้างสรรพสินค้าใกล้เคียง เพื่อเลือกของขวัญวันเกิดให้ท่านประเสริฐ

เมื่อเธอเข้าไปในห้างสรรพสินค้า สาริศาก็เลือกอยู่นานมาก เลือกจนตาลาย ลังเลอยู่นานไม่รู้จะซื้อของขวัญอะไรดี รู้สึกเป็นกังวลมาก

สาริศาเลือกดูผลิตภัณฑ์มากมาย และไม่รู้ว่าจะซื้ออะไรให้ท่านประเสริฐถึงจะเหมาะสม

เธอมาที่ร้านขายเสื้อผ้าผู้ชายแบรนด์หนึ่ง ต้องการซื้อกระเป๋าสตางค์ให้กับท่านประเสริฐ แต่หลังจากคิดดูแล้ว ท่านประเสริฐดูเหมือนจะไม่ชอบของที่ไม่มีรสนิยมแบบนั้น มองดูอยู่นานสุดท้ายก็วางมันลง

เธอเดินไปเดินมา ก็มาถึงร้านที่ขายเครื่องนวด แล้วซื้อเครื่องนวดที่สามารถวางไว้บนคอหรือเอวได้

เธอรู้ดีว่าท่านประเสริฐเป็นทหารมาก่อน แม้ว่าร่างกายจะแข็งแรง แต่ก็ได้รับบาดเจ็บมาไม่น้อย ดังนั้นถ้ามีเครื่องนวดก็คงจะดีมาก?

ขณะที่สาริศากำลังเลือกเครื่องนวด ธีภพก็ปรากฏตัวในห้างสรรพสินค้าด้วย เขาก็กำลังเดินเที่ยว แต่เขาไม่เห็นสาริศา จึงเดินตรงเข้าไปอีกร้านหนึ่ง

สาริศาซื้อของเสร็จอย่างรวดเร็ว มาถึงที่ข้างถนน กำลังเรียกรถแท็กซี่

แต่เป็นช่วงเวลาเลิกงาน การเรียกรถแท็กซี่จึงเป็นเรื่องยากมาก ในรถแท็กซี่ถ้าไม่มีคน แต่ก็โดนจองแล้ว

สาริศายืนอยู่คนเดียวบนถนน ยื่นแขนออกไปเพื่อโบกรถแท็กซี่ที่กำลังผ่านมา แต่รถก็ขับผ่านไปอย่างรวดเร็ว

ทำอย่างไรดี? งานเลี้ยงวันเกิดของคุณปู่กำลังจะเริ่มแล้ว ถ้าเธอยังไม่สามารถเรียกรถได้ก็ต้องไปสายแน่ๆเลย

สาริศากังวลเล็กน้อย อยากจะโทรหาธนพัตให้มารับตัวเอง แต่ไม่คิดว่าโทรศัพท์ของธนพัตโทรยังไงก็โทรไม่ติด

ธนพัตกำลังทำอะไรอยู่? เขาไม่รู้หรือว่าตัวเองกำลังจะไปงานเลี้ยงวันเกิดของปู่ประเสริฐ?

สาริศารู้สึกหงุดหงิดในใจมาก

ในเวลานี้ ธีภพก็ออกมาจากห้างสรรพสินค้าแล้ว พร้อมกับถุงของขวัญอยู่ในมือ

“สาริศา?” ธีภพเห็นสาริศายืนโบกรถแท็กซี่อยู่ข้างถนนอย่างใจจดใจจ่อ “คุณมาอยู่ตรงนี้ได้อย่างไร？”

ธีภพเห็นถุงของขวัญในมือของสาริศาและถามว่า “คุณกำลังจะไปไหน？คฤหาสน์ตระกูลกีรติเมธานนท์หรอ?”

สาริศาเห็นของที่อยู่ในมือของธีภพและยิ้มว่า “ช่างบังเอิญจริงๆ คุณก็ไปหรอ ซื้อของขวัญด้วย？”

“ใช่ จู่ๆ ท่านประเสริฐก็โทรมาบอกว่าจะฉลองวันเกิด นี่เป็นสิ่งที่ไม่เคยมีมาก่อนเลยนะ” ธีภพพูด “ไปกันเถอะ ไปด้วยกัน ฉันจะคุณพาไป”

“ไม่เป็นไร ฉันเรียกรถแท็กซี่ไปเอง” สาริศารู้สึกว่ามันไม่เหมาะสม

ธีภพมองดูนาฬิกาและพูดว่า “ช่วงเวลานี้ คุณไม่สามารถเรียกรถแท็กซี่ได้หลอก สาริศาคุณกลัวว่าฉันจะกัดคุณหรอ？”

สาริศาหัวเราะตลกในสิ่งที่ธีภพพูด เธอก็กลัวว่าจะเรียกรถไม่ได้แล้วไปสายเหมือนกัน ก็จะทำให้ท่านประเสริฐไม่พอใจได้ จึงตอบตกลงเขาไปว่า “โอเค ไปด้วยกัน”

ทั้งสองขึ้นรถ