หวานเย็น กรุ่นใจ นิยาย บท 189

สาริศากลับมาที่ห้อง และเห็นว่าธนพัตกำลังคุยโทรศัพท์กับคนอื่นอยู่ เขารีบวางสายเมื่อเห็นเธอผลักประตูเข้ามา

เมื่อเห็นปฏิกิริยาของธนพัต สาริศาก็คิดว่าธนพัตกำลังช่วยบริษัทของตระกูลธราภักดิ์อีกแล้ว และไม่ต้องการให้ตัวเองรู้ ดังนั้นเขาจึงรีบวางสาย

เดิมทีเธอต้องการจะเข้ามาบอกธนพัตเกี่ยวกับเรื่องที่บุรินทร์พูดเมื่อครู่นี้ แต่เมื่อเห็นว่าธนพัตกำลังปิดบังบางเรื่องกับเธออยู่ เธอจึงรู้สึกไม่สบายใจ และไม่อยากพูดอะไรอีก

สาริศานั่งอยู่บนโซฟา ดูนิตยสาร

ธนพัตถามสาริศา “ทำไมคุณไปนานจัง คุณปู่พูดอะไรกับคุณบ้าง?”

“ไม่มีอะไร ท่านประเสริฐแค่เฝ้ารอพวกเรา.........”

สาริศารู้สึกว่าในเวลานี้ถ้าคุยเรื่องลูกกับธนพัต มันไม่ค่อยเหมาะสม และเธอก็ไม่มีอารมณ์ที่จะพูดต่อด้วย

เมื่อเห็นสาริศาลังเลและหยุดพูดไป ธนพัตเดาว่าเธอคงจะเข้าใจผิดตัวเองผิดอีกแล้ว ถึงได้ไม่พอใจและไม่อยากคุยกับตัวเอง

ถ้าเป็นแบบนี้ต่อไป สาริศาก็จะยิ่งโกรธเขามากขึ้น

“สาริศา เมื่อครู่ฉัน.........” ธนพัตคิดว่าจะต้องอธิบายให้สาริศาเข้าใจ แต่ทันทีที่พูดออกมา เขาก็ไม่สามารถบอกเธอได้ในตอนนี้ มันเป็นความลับ ถ้าบอกเธอก็จะไม่เซอร์ไพรส์แล้ว

ธนพัตไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากเปลี่ยนเรื่องและพูดว่า “เมื่อครู่ฉันกำลังคุยเรื่องของบริษัทอยู่ ไม่มีอะไร”

ทั้งสองคนเงียบไปในทันใด

บรรยากาศเต็มไปด้วยการต่อว่าและตำหนิ

สาริศาพลิกนิตยสารไปมา แต่ไม่อ่านสักคำ

สาริศามั่นใจว่าธนพัตจะต้องโทรไปช่วยไรยาและตระกูลธราภักดิ์อย่างแน่นอน เขาเคยสัญญาว่าจะปกป้องและดูแลเธอ และจะไม่ทำให้เธอต้องเสียใจแม้แต่นิดเดียว แล้วตอนนี้ล่ะ? คำพูดของเขาเชื่อไม่ได้

ธนพัตคิดว่า เขาควรบอกสาริศาเกี่ยวกับเรื่องที่ไรยาช่วยชีวิตเขาไว้ตั้งแต่ยังเป็นเด็ก ความเข้าใจผิดระหว่างทั้งสองเกิดจากการไม่พูดคุยและสื่อสารกันดีๆ

ในเวลาเดียวกัน เขาก็อยากจะขอโทษสาริศาด้วย เขาผิดต่อเธอจริงๆ

ธนพัตไอเบาๆ ทำลายความเงียบในห้อง แล้วพูดว่า “สาริศา อันที่จริงแล้วช่วงนี้ฉันยุ่งมาก กำลังยุ่งเรื่องของตระกูลธราภักดิ์”

“ฉันรู้แล้ว คุณไม่จำเป็นต้องอธิบายให้ฉัน” สาริศาไม่ต้องการที่จะฟังคำอธิบายของเขา เมื่อได้ยินชื่อไรยาและตระกูลธราภักดิ์ เธอก็รู้สึกคลื่นไส้

เธอสามารถจินตนาการถึงการแสดงออกที่ภาคภูมิใจบนใบหน้าของไรยาได้ เมื่อครู่พบกันที่ประตู ก็เห็นใบหน้าที่เย่อหยิ่งของไรยาแล้ว

“สาริศา คุณไม่เข้าใจ” เมื่อเห็นท่าทีที่ไม่สนใจของสาริศา ธนพัตก็กังวลมากขึ้น “จริงๆแล้ว ไรยาคือ..........”

ทันใดนั้นสาริศาก็วางนิตยสารลง แล้วยืนขึ้นและพูดว่า “ขอโทษนะ ธนพัต ฉันจะไปเข้าห้องน้ำ”

ธนพัตไม่รู้ทำอย่างไรกับเธอแล้ว เขาไม่คิดว่าสาริศาจะรังเกียจชื่อไรยานี้มากขนาดนั้น ไม่ให้แม้แต่โอกาสในการอธิบายกับเขา

ถ้าเธอไม่รู้ว่าไรยาเป็นผู้บงการอยู่เบื้องหลังเรื่องเมื่อสองปีก่อน ก็น่าจะไม่ขนาดนี้ แต่ตอนนี้รู้แล้ว เธอยิ่งเกลียดคนคนนี้มากขึ้นไปอีก

สาริศาขังตัวเองอยู่ในห้องน้ำ ดวงตาของเธอแดงก่ำ

ความเสียใจของ ธนพัตไม่เข้าใจ

“สาริศา” ธนพัตพูดเสียงเบาๆ “คุณฟังฉันอธิบายก่อน ฉันมีเหตุผลที่ทำกับไรยาเช่นนี้”

เหตุผล?

จะมีเหตุผลอะไรอีก? มันก็แค่เป็นข้อแก้ตัวทั้งนั้น

สาริศายิ้มอย่างขมขื่น

เขาปล่อยไรยาไปแล้ว แล้วยังช่วยกู้คืนความสูญเสียทางเศรษฐกิจของบริษัทของตระกูลธราภักดิ์ นี่ก็คือความจริง

ถ้าเขาแคร์เธอจริงๆ และต้องการปกป้องเธอจริงๆ เขาจะปล่อยคนๆนั้นไปได้อย่างไร ไม่สั่งสอนและให้บทเรียนกับไรยาและตระกูลธราภักดิ์บ้าง ถ้าพวกเขามาก่อปัญหาอีกล่ะ จะทำอย่างไร?

ความบอบช้ำเมื่อสองปีที่แล้วยังแจ่มชัดในใจ หรือว่าอยากให้เธอได้สัมผัสมันอีกครั้งใช่ไหม?

เมื่อคิดถึงตรงนี้ สาริศารู้สึกขุ่นเคือง