หวานเย็น กรุ่นใจ นิยาย บท 2

มือของชายคนนั้นถูกยกขึ้นเล็กน้อย และบัตรเครดิตสีทองถูกประกบอยู่ระหว่างนิ้วที่เห็นชัดเจนของเขา

บริกรตอบรับและหยิบการ์ดจากมือของชายคนนั้นด้วยความเคารพ

“คุณผู้ชายคนนี้ ไม่ต้องหรอก...”

สาริศาตอบโต้ในทันทีและอยากจะหยุด แต่บริกรได้รับบัตรเครดิตของเขาและจากไปแล้ว

เธอทำอะไรไม่ถูกเล็กน้อย แต่เธอก็ไม่มีเงินจะจ่ายจริง ๆ

สาริศามองไปที่ชายผู้เฉยเมยในรถเข็นและพูดด้วยความกระอักกระอ่วน: “คือว่า...คุณคะ ฉันจะคืนเงินจำนวนนี้ให้คุณ รบกวนคุณช่วยทิ้งช่องทางการติดต่อหรือหมายเลขบัตรธนาคารไว้ได้ไหมคะ? ฉันกลับไปจะคืนเงินให้คุณ”

ชายคนนั้นเงยหน้าขึ้นเล็กน้อยและดวงตาของเขาจับจ้องมาที่เธอ

เมื่อสบตากับชายหนุ่ม ในใจของสาริศาก็สั่นเล็กน้อย เธอเป็นคนทำข่าว เธอเองก็เคยเจอคนใหญ่คนโตมาไม่น้อย แต่ผู้ชายคนนี้กลิ่นอายที่ทำให้เธอต้องรู้สึกถึงความกดดันอย่างสุดจะพรรณ

ไม่เพียงเท่านั้น สายตาของชายคนนี้ยังเย็นชาถึงที่สุดและดูเหมือนเขาจะไม่สนใจทุกสิ่งที่เกิดขึ้นรอบตัวเขา

นี่ยิ่งทำให้สาริศาไม่เข้าใจว่าเหตุใดผู้ชายแบบนี้ถึงเข้ามาช่วยเธอ

“คุณมีกระดาษกับปากกาไหม?”

สาริศาที่กำลังฟุ้งซ่าน ก็ได้ยินเสียงของผู้ชายคนนั้นพูดขึ้นอย่างเชื่องช้า

เธอเข้าใจว่าชายหนุ่มจะเขียนหมายเลขบัตรธนาคารให้เธอจึงรีบหยิบกระดาษและสมุดออกมาจากกระเป๋าแล้วส่งให้เขา

ผู้ชายคนนั้นรับปากกาไป เขียนตัวเลขลงไปในสมุดของสาริศาอย่างรวดเร็วแล้วส่งคืนให้สาริศา

ขณะที่รับสมุดสาริศาก็ต้องตกใจ

“นี่มัน?” เห็นชัด ๆ ว่าตัวเลขในสมุดนั้นไม่ใช่หมายเลขบัญชีธนาคาร

“นี่คือเบอร์โทรศัพท์มือถือของผม” ชายหนุ่มยื่นปากกาให้เธอ สีหน้ายังคงเรียบเฉย “เอาไว้คุณมีเงินแล้ว โทรมาที่เบอร์นี้”

แก้มของสาริศาร้อนเล็กน้อย