หวานเย็น กรุ่นใจ นิยาย บท 3

สาริศาไม่ชอบเป็นหนี้ใคร หลังจากไปทำงานวันรุ่งขึ้นเธอเบิกเงินเดือนล่วงหน้าของตนเอง

ในช่วงพักเที่ยง หลังจากยืนยันว่าเงินเดือนเข้าบัญชีแล้ว รีบกดเบอร์โทรศัพท์ผู้ชายคนนั้นบนสมุดโน้ต จากนั้นก็มีเสียง “ตู๊ด” ยาวครู่หนึ่ง——

“ฮัลโหล”

น้ำเสียงทุ้มต่ำที่มีแรงดึงดูดดังอยู่ข้างหูเธอ สาริศารู้สึกประหม่าเล็กน้อยโดยไม่มีเหตุผล

“ฉันเองค่ะ” สาริศาพูดขึ้น “คนที่คุณขอยืมเงินคุณที่ร้านอาหารเมื่อวานนี้ ฉันเตรียมเงินไว้แล้ว ไม่ทราบว่าคุณจะสะดวกให้เลขที่บัญชีฉันไหมคะ?”

“ผมไม่รับโอน คุณเอาเงินสดมาคืนผมแล้วกัน”

สาริศาตกตะลึง

นี่มันสมัยไหนแล้ว ยังมีคนที่รับแต่เงินสดอยู่งั้นเหรอ?

“ความหมายของคุณคือ...” แต่ท้ายที่ก็เป็นตนเองที่ติดเงินคนอื่น สาริศาจึงได้แต่ทำตามที่เขาพูด

“พรุ่งนี้คุณว่างไหม?”

“ตอนบ่ายฉันต้องไปทำข่าว ช่วงเช้ายังว่าง”

“งั้นรบกวนคุณพรุ่งนี้เช้ามาที่สำนักงานกิจการพลเรือน พรุ่งนี้เช้าผมต้องไปทำธุระที่นั่น”

สาริศาตกตะลึงอีกครั้ง

ไปคืนเงินที่สำนักงานกิจการพลเรือน? ไม่ว่าจะมองยังไงมันก็เป็นเรื่องที่แปลกมาก

แต่สาริศาก็ไม่คิดมากแล้วรับปากไป

-วันรุ่งขึ้น-