หวานเย็น กรุ่นใจ นิยาย บท 200

ท่านประเสริฐไม่ได้มาคนเดียว มีลูกน้องตามมาด้านหลังมากมาย หอบหิ้วของพะรุพะรัง ถือยาบำรุงมาเยอะแยะ

ท่านประเสริฐมองสาริศาอย่างรักใคร่เอ็นดู มองท้องของเธอแล้วพูดว่า “ริศา ในที่สุดเธอก็ทำได้แล้ว! วิเศษจริง! ยาบำรุงพวกนี้มีผลดีต่อคนท้องมากเป็นพิเศษ คุณกินอย่างสบายใจได้เลยนะ ตอนนี้สิ่งที่เธอทำคือสิ่งที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของตระกูลกีรติเมธานนท์”

สาริศาดีใจมากที่คุณปู่มาเป็นแขกที่บ้าน รีบเชิญเข้ามาในบ้าน รีบหาน้ำชามาต้อนรับ

ท่านประเสริฐเห็นเธอทำงานยุ่งไปหมด ก็รีบพูดว่า “เด็กดี ไม่ต้องรีบร้อนไปทำงานแล้ว มีงานอะไรก็ให้คนรับใช้ทำ เธอต้องดูแลเด็กในท้องให้ดี ถ้าไม่ไหวจริงๆ ก็ลาออกจากงาน มาอยู่บ้านตั้งใจเป็นภรรยาของธนพัตก็ดีแล้วไง”

สาริศารู้สึกว่าตอนนี้นอกจากท้องไส้ปั่นป่วนแล้ว ทุกอย่างก็ยังดีอยู่ ไม่ถึงขั้นต้องออกจากงาน

อีกอย่าง หลายปีมานี้การต่อสู้ในสำนักพิมพ์ก็ไม่ง่าย ให้เธอลาออกไม่ทำแล้ว เธอก็ยังทำใจไม่ได้

สาริศาพูดว่า “คุณปู่คะ คุณปู่วางใจได้เลยค่ะ หนูรู้ตัวดีค่ะ”

“ได้ๆ แล้วแต่เธอ เธอมีความสุขก็พอแล้ว!”

พอท่านประเสริฐได้ข่าวว่าสาริศาตั้งท้องแล้ว ไม่ต้องบอกว่าดีใจมากแค่ไหน เขาชอบธนพัตหลานคนนี้ที่สุด แน่นอนว่าต้องรักลูกเขามากด้วย

ช่วงนี้สาริศารู้สึกว่าท่านประเสริฐจะยิ่งใจดีเป็นกันเองกับตนมากขึ้นแล้ว

แม้ว่าท่านประเสริฐจะอายุมากแล้ว แต่ยังคงมีความน่าเกรงขาม ทุกคนต่างเคารพเขามาก และกลัวเขามาก แม้ออร่าจะเทียบกับธนพัตไม่ได้ แต่ว่าที่เห็นได้ ในตอนนั้นท่านประเสริฐมีอิทธิพลอย่างมากในแวดวงธุรกิจคนหนึ่ง แต่ตอนนี้เมื่อเขาอยู่ต่อหน้าสาริศา กลับดูเหมือนญาติผู้ใหญ่สูงอายุคนหนึ่งอย่างนั้น

ท่านประเสริฐมองสาริศากำลังเตรียมขนม ก็อดถามไม่ได้ว่า “สาริศา เขาว่ากันว่าจะเป็นหญิงหรือชาย คนเป็นแม่จะสัมผัสได้อย่างรุนแรงที่สุด เธอคิดว่าเด็กในท้องเป็นผู้ชายหรือผู้หญิง”

เธอยังไม่ทันได้คิดถึงคำถามนี้ ผู้หญิงหรือผู้ชายก็ได้……

เห็นใบหน้าที่ไม่รู้เรื่องอะไรของสาริศา ท่านประเสริฐก็รู้ว่านี่เป็นท้องแรก คงไม่รู้อะไรเลยแน่ ก็ไม่ได้ตำหนิเธอ แค่จะบอกว่า“เปรี้ยวเป็นชายเผ็ดเป็นหญิง ริศา ช่วงนี้ความอยากอาหารเธอเป็นยังไง อยากกินเปรี้ยวมั้ย ฉันจำได้ตอนคุณย่าเธอตั้งท้อง อาเจียนมากเป็นพิเศษ ชอบกินเปรี้ยวมาก ยิ่งเปรี้ยวยิ่งดี มะนาวถูกเธอกินไปหลายตะกร้าเลย”

มะนาวเหรอ สาริศานึกขึ้นมาก็เปรี้ยวปากเลย

“เปล่าค่ะ คุณปู่ ช่วงนี้หนูมักจะอาเจียนค่ะ รสเปรี้ยวหรือรสเผ็ดก็ไม่ได้รู้สึกพิเศษอะไรค่ะ”

“อยากอ้วกก็เป็นเรื่องปกติ ไม่ต้องตกใจ ผ่อนคลายหน่อย ฉันเห็นสีหน้าเธอไม่ดีเหมือนเมื่อก่อน ต้องบำรุงลูกในท้องให้ดีล่ะ”

ใช่ สาริศาเองก็รู้สึกช่วงนี้สีหน้าไม่ค่อยสู้ดีนัก ความอยากอาหารก็แย่มาก แล้วยังอ้วกด้วย คนก็ผอมซูบลงไปมาก

ท่านประเสริฐพูดว่า “ความจริง ต่อให้เป็นเด็กผู้หญิง ฉันก็จะรักและเอ็นดูมากนะ อบรมเลี้ยงดูให้เธอมาเป็นทายาทตระกูลกีรติเมธานนท์ โตขึ้น จะส่งไปเรียนต่างประเทศ ให้เรียนโรงเรียนชั้นนำ เธอไม่ต้องกังวล กังวลคิดมากไปไม่ดีต่อลูก”

สาริศาได้ยินประโยคนี้ สีหน้าเปลี่ยนไปเล็กน้อยอย่างไม่รู้ตัว

สาริศาคิดไม่ถึงว่าท่านประเสริฐจะให้ความสำคัญกับลูกของพวกเขามากขนาดนี้ ถึงกลับพูดกันตรงๆ ว่าจะให้เด็กคนนี้มาเป็นทายาทตระกูลกีรติเมธานนท์

ต้องรู้ว่า ตระกูลกีรติเมธานนท์ ไม่ได้มีธนพัตเป็นสายเลือดเพียงสายเดียว ทางบุรินทร์นั้น ธีภพกับไรยาเองก็มีลูกแล้ว