หวานเย็น กรุ่นใจ นิยาย บท 225

เพราะตอนที่สาริศาถูกจับตัวไปนั้น สื่อมวลชนแทบทุกสำนักต่างก็อยู่ในที่เกิดเหตุ ตอนนี้กลับบังเอิญพบว่าธนพัตไม่ได้พิการอีก! ยังจะมีข่าวอะไรดังกว่านี้อีกมั้ย ทุกคนต่างก็ให้ความสนใจ

ในช่วงแรก ทวิตเตอร์และเว็บไซต์ข่าวต่าง ล้วนรายงานข่าวเกี่ยวกับธนพัตและสาริศา ช่วงเวลาสั้นๆเพียงครึ่งวัน เรื่องที่ธนพัตไม่ได้พิการก็สะพัดไปทั่วทั้งเมืองS

ตอนที่สาริศาตื่นขึ้นมา ก็เป็นเวลาเที่ยงคืนแล้ว มองสำรวจไปโดยรอบ เธอก็รู้ว่าตอนนี้ตนเองอยู่ที่โรงพยาบาล

เอียงศีรษะมองไป ธนพัตกำลังหมอบอยู่ข้างเตียงตนเองหลับไป แต่ดูเหมือนจะหลับไม่สนิทนัก คิ้วสองข้างขมวดแน่น มุมปากเกร็งแน่น ไม่มีความผ่อนคลายตอนนอนเลยสักนิดเดียว

สาริศายกมือขึ้นคิดจะลูบคิ้วเขา แต่เพราะว่าเธออาจจะสลบไปนาน ทำให้ร่างเธอชาเล็กน้อย ยกไม่ขึ้นชั่วคราว

เธออยากจะขยับตัวหน่อย แต่ก็กลัวว่าจะทำให้ธนพัตตื่น

“ริศา ริศา……”

ดูเหมือนว่าธนพัตกำลังฝันร้ายอะไรบางอย่าง พึมพำเรียกชื่อเธอตลอดเวลา เรื่องที่เกิดเมื่อกลางวันนี้ทำให้เขาตกใจมากสินะ

“ไม่เป็นไรแล้วนะ ไม่เป็นไรแล้ว ฉันอยู่นี่” สาริศาปลอบธนพัตเบาๆ พยายามยกมือข้างหนึ่งขึ้นมา ค่อยๆลูบที่ศีรษะเขาเบาๆ

อาจเป็นเพราะการเคลื่อนไหวค่อนข้างแข็งเกร็ง ธนพัตจึงตื่นขึ้นมา ลืมตาก็สบสายตาของสาริศา

ดวงตาทั้งคู่สบกัน เพิ่งจะผ่านเหตุการณ์เลวร้ายมา ในสายตาของทั้งคู่ต่างก็มีความหวาดกลัวและห่วงใย

สบตากันอยู่ครู่หนึ่ง ธนพัตก็กอดสาริศา ตอนแรกเป็นการกอดเบาๆ ต่อมาสาริศาก็รู้กว่าธนพัตยิ่งกอดยิ่งแน่นขึ้นเรื่อยๆ ，รัดจนตัวเธอเจ็บเล็กน้อย

“ธนพัต คุณปล่อยฉันก่อน ” ได้ยินดังนั้น ธนพัตไม่เพียงไม่ปล่อย แต่กลับกอดเธอแน่นยิ่งขึ้น

“ธนพัต เจ็บ”

จนกระทั่งสาริศาร้องเจ็บ ธนพัตจึงได้ค่อยคลายอ้อมกอดออก

ทั้งสองคนก็กอดกันอยู่แบบนี้ ไม่พูดอะไร แต่สาริศากลับรู้สึกว่าร่างของธนพัตสั่นเล็กน้อย

“ธนพัต คุณเป็นอะไรคะ” มองธนพัตที่ไม่พูดอะไรเลย สาริศาถามอย่างแปลกใจ

หลังจากนั้นพักใหญ่ สาริศาก็ได้ยินธนพัตพูดข้างหูตนเองว่า “สาริศา รับปากผม ต่อไปจะไม่ไปจากผมได้มั้ย”

พูดจบธนพัตก็เงยหน้ามองสาริศา

สาริศามองเห็นดวงตาธนพัต ในใจรู้สึกเจ็บปวด ภายในดวงตาคู่นั้นเต็มไปด้วยความรักและห่วงใยตนเอง แล้วยังวิงวอนขอร้องขนาดนั้น ดูเหมือนกำลังเฝ้ารอคำตอบของตนเอง

อารมณ์รักที่ไม่อาจควบคุมได้ สาริศาจุมพิตบนดวงตาของธนพัต “ค่ะ ฉันจะไม่มีวันไปจากคุณตลอดไป”

ริมฝีปากของสาริศาเพิ่งจะห่างออกมาจากดวงตาของธนพัต จูบของเขาก็แทรกเข้ามา ความอ่อนโยนที่ต่างออกไปจากที่ผ่านมา จูบของธนพัตค่อนข้างรีบร้อน ราวกับว่าจะกลืนกินเธอเข้าไปในท้อง เอาเธอไว้ที่ยอดดวงใจ ไม่ยอมให้ใครมาทำร้ายได้อีก

แต่สาริศาก็ไม่ได้รู้สึกอึดอัด แต่ยังพยายามที่ทำให้ตัวเองเข้ากันกับธนพัต……

หลังจากการจุมพิต อารมณ์ของทั้งสองคนก็สงบนิ่งลงไม่น้อย