หวานเย็น กรุ่นใจ นิยาย บท 224

ธีภพไม่ได้พูดอะไร

มองเห็นธีภพนิ่งเงียบเป็นการยอมรับโดยปริยาย ในใจไรยาก็เต็มไปด้วยความผิดหวัง

“เธอมีอะไรดี พวกคุณต่างก็รักเธอ ต่างก็ช่วยเหลือเธอ พวกคุณตาบอดกันหมดแล้วเหรอ! ได้ วันนี้ฉันก็จะตายไปพร้อมกับเธอ ฉันจะให้พวกคุณมีชีวิตอยู่ในความรู้สึกผิดและทุกข์ทรมานไปตลอดชีวิต” พูดพลาง เธอก็ลากสาริศาเตรียมจะกระโดดลงไปพร้อมกัน

“หยุด!” ธนพัตมองสาริศาถูกไรยาดึงจนเหลือเพียงนิ้วสองนิ้วที่ดึงราวเหล็กเอาไว้ ในใจตื่นตระหนก ตะโกนเสียงดัง แอบโกรธที่ธีภพทำไม่สำเร็จ ล้มเหลวไม่เป็นท่า

เขาหันไปทางไรยา พูดว่า “ไรยา คุณเอาผมไปแทนสาริศา มาจับผมเป็นตัวประกันแทน”

เมื่อทุกคนได้ยินต่างก็ตกใจพลางมองไปยังธนพัต ไม่อยากจะเชื่อว่าเมื่อครู่ได้ยินอะไรมา

“คุณชาย!” ชรัณได้ยินคำพูดของธนพัต รีบเรียกเขาเพื่อขัดขวางธนพัต

แม้ว่าตนเองก็จะเป็นห่วงความปลอดภัยของคุณชายมาก แต่การให้ธนพัตไปเปลี่ยนตัวกับสาริศานั้นไม่ใช่วิธีที่ดีนักจริงๆ ถ้าหากธนพัตเกิดอันตรายอะไรขึ้นจะทำอย่างไร และก็ไม่สามารถใช้ชีวิตแลกด้วยชีวิตได้

ธนพัตเหลือบมองชรัณ แสดงความหมายว่าเขาไม่ต้องพูดอะไร

“คุณว่าอะไรนะ คุณยอมที่จะเปลี่ยนตัวกับสาริศาเหรอ” ไรยาแทบไม่อยากจะเชื่อในสิ่งที่ตนเองได้ยิน มือชะงักไปชั่วครู่ และหยุดชะงักการกระทำที่จะผลักสาริศาลงไปด้วย

“ใช่ ผมมาเปลี่ยนแทนสาริศา ผมเป็นประธาน TNP Group และก็เป็นคุณชายรองของตระกูลกีรติเมธานนท์ มีค่าตัวมากกว่าสาริศามากมายนัก หลังจากจับตัวผมเป็นตัวประกันแล้ว คุณสามารถเรียกร้องอะไรก็ได้กับตระกูลกีรติเมธานนท์และ TNP Group คุณเชื่อผม พวกเขาไม่ปฏิเสธคุณเด็ดขาด”

“อีกอย่าง เมื่อกี้คุณบอกแล้วว่า คุณเกลียดผม ผมเป็นคนทำร้ายคุณจนเป็นแบบนี้ เรื่องของบริษัทและแม่ของคุณล้วนเป็นฝีมือผม ไม่เกี่ยวอะไรกับสาริศาเลยสักนิดเดียว”

ธนพัตพูดพลาง ค่อยๆผลักรถเข็นเข้าไปใกล้ไรยาพลาง

พอเห็นว่าอารมณ์ไรยาไม่ได้ผลีผลามวู่วามขนาดนั้นอีกแล้ว ธนพัตก็พูดกับไรยาเบาๆว่า “ผมเปลี่ยนตัวกับสาริศา ถึงเวลา คุณอยากจะแก้แค้นผมยังไงก็ได้ คุณสามารถเอาผมโยนลงไปจากชั้นนี้ได้ คุณก็มองเห็นแล้ว ขาของผมพิการ ไม่สามารถแรงต่อต้านขัดขืนคุณได้เลย”

เมื่อได้ยินคำพูดของธนพัต ไรยาที่อยู่ในภาวะตกใจไม่ได้สังเกตด้วยซ้ำว่า ธนพัตกำลังเข้ามาใกล้เธออย่างช้าๆ ตอนนี้เขาก็อยู่ห่างจากพวกเธอไม่ถึงสองก้าวแล้ว

คำพูดของธนพัตไม่เพียงทำให้ไรยาตื่นตกใจ แต่สาริศาเองก็ด้วย

เธอไม่เคยคาดคิดเลยว่า ในใจของธนพัตตนเองจะสำคัญมากขนาดนี้ วินาทีนี้ เธอสัมผัสมันได้ชัดเจนยิ่งกว่าทุกครั้ง ที่แท้แล้วธนพัตรักตนเองมากขนาดนี้ มากกว่าชีวิตของเขาเสียอีก

ได้พบกับธนพัตในช่วงชีวิตที่เหลืออยู่นี้ คนที่ไม่ได้มีศีลธรรมความอดทนอย่างเธอสาริศาก็ถือว่าโชคดีมากเหลือเกินแล้ว

“คุณรักเธอขนาดนี้เลยเหรอ เพื่อเธอแล้ว แม้แต่ชีวิตตัวเองก็ไม่ต้องการเหรอ” ไรยาได้ยินคำพูดของธนพัต ก็บ่นพึมพาเบาๆ

“ฮาๆ……” ไรยาหัวเราะขึ้นมาอย่างบ้าคลั่ง “สาริศาดีขนาดนี้เลยเหรอ พวกคุณถึงรักเธอมากขนาดนี้ เธอเป็นแค่ลูกนอกสมรสมีสิทธิ์อะไร!”

ไรยายื่นมือมาบีบคอสาริศาเอาไว้ทันที พูดเสียงดังว่า “ต่างก็อยากจะช่วยเธอใช่มั้ย เพื่อเธอแล้วแม้แต่ชีวิตตัวเองก็ยอมสละได้เหรอ ฉันจะไม่ยอมให้พวกคุณได้สมหวัง วันนี้เธอต้องตาย! ฉันจะให้พวกคุณไม่มีโอกาสได้เจอเธออีกตลอดไป ช่วงชีวิตที่เหลือฉันจะให้พวกคุณมีชีวิตอยู่อย่างทุกข์ทรมาน”

หลังจากไรยาพูดจบ ก็หันไปมองธีภพ แววตาคลั่งไคล้ แต่ว่าเพียงแต่สิ่งที่อยู่ในนั้นไม่ใช่ความรักอีกต่อไป แต่เป็นความเกลียดชังที่รุนแรง “ทุกสิ่งทุกอย่างที่ฉันทำทั้งหมดก็เพื่อคุณ แล้วคุณล่ะ ในใจของคุณมีแต่สาริศา ธีภพ คุณรักเธอ ฉันก็จะต้องฆ่าเธอให้ได้ ฉันจะให้คุณใช้ชีวิตอย่างเศร้าเสียใจไปตลอดชีวิต”

พูดจบประโยคนี้ ไรยาก็ลากแขนอีกข้างของสาริศามาเตรียมจะกระโดดลงไปพร้อมกับเธอ

“อย่า!” ธนพัตเห็นการกระทำของไรยา ก็ร้องด้วยความกลัว