หวานเย็น กรุ่นใจ นิยาย บท 223

“ไม่ ไม่ใช่ฉัน ฉันไม่เคยแย่งอะไรกับเธอมาก่อนเลย ตั้งแต่เด็กเธอก็ได้รับความรักจากพ่อกับแม่ มีชุดกระโปรงสวยๆ มีของเล่นมากมายหลากหลายประเภท ส่วนฉันไม่มีอะไรเลย เธอต่างหากที่มีความสุขที่สุดไม่ใช่เหรอ เธออย่าเพิ่งวู่วาม ปล่อยฉันก่อนดีมั้ย” สาริศาพูดเสียงสั่น “ฉันจะให้ธนพัตช่วยเธอกับบริษัทของตระกูลธราภักดิ์ ต่อไปเธอก็ยังเป็นคุณหนูของตระกูลธราภักดิ์ เธอจะไม่สูญเสียอะไรไปเลย”

ตอนนี้เธออยู่ด้านข้างดาดฟ้า แค่ไรยาออกแรงนิดเดียว พวกเธอสองคนก็จะตกลงไปพร้อมกัน แม้จะกลัวจนสั่นไปทั้งตัว เธอก็ยังพยายามปลอบไรยา หวังว่าเธอจะสามารถเขยิบไปข้างๆได้อย่างปลอดภัย

“ใช่ ตั้งแต่เด็กฉันก็มีพร้อมทุกอย่าง อะไรก็ดีกว่าแก! แล้วตอนนี้ล่ะ” แต่คิดไม่ถึงว่า คำพูดนี้จะเสียดแทงความรู้สึกของไรยา“ตอนนี้ฉันไม่เหลืออะไรแล้ว แกกลับกลายเป็นภรรยาของท่านประธานTNP Group ผู้คนต่างพากันอิจฉา แกมีสิทธิ์อะไร!”

ไรยาพูดจบก็ผลักสาริศาไปที่ด้านล่างของดาดฟ้า ตอนนี้ร่างของสาริศายื่นออกไปด้านนอกของดาดฟ้าครึ่งตัวแล้ว คนที่อยู่ชั้นล่างต่างพากันกรีดร้องออกมาอย่างตกใจ

ตอนที่ธนพัตมาถึง ก็เห็นภาพที่สาริศาถูกผลักออกมาพอดี เขารู้สึกเหมือนหัวใจตนเองถูกบีบรัดขึ้นมาทันที รีบวิ่งขึ้นไปที่ชั้นดาดาฟ้า ชรัณถือรถเข็นวิ่งตามมาด้านหลัง

ตอนที่ใกล้จะถึงบันไดขั้นสุดท้าย ชรัณก็รีบมาขัดขวางธนพัตที่กำลังร้อนใจจนแทบบ้าเอาไว้

“คุณชาย คุณจะปรากฏตัวต่อหน้าผู้คนแบบนี้ไม่ได้นะครับ ตอนนี้ยังไม่ถึงเวลา คุณอดทนมาหลายปีขนาดนี้ อีกเพียงนิดเดียวก็สำเร็จแล้วจะปล่อยให้ล้มเหลวเพราะขาดความพยายามสุดท้ายเหรอครับ”

ธนพัตได้ยินดังนั้น ก็คิดอยู่หนึ่ง จึงนั่งลงบนรถเข็น ให้ชรัณเข็นตนเองขึ้นมาบนชั้นดาดฟ้า

หลังจากมาที่ดาดฟ้าแล้ว ธนพัตก็มองเห็นสถานการณ์ของสาริศาได้อย่างชัดเจนยิ่งขึ้น

เห็นตัวเธอครึ่งตัวยื่นออกไปด้านนอกแล้ว โชคดีที่ดาดฟ้ามีราวเหล็กอยู่ด้านใน สาริศาจับราวเหล็กนั้นไว้แน่น นี่จึงทำให้เธอไม่ได้ถูกไรยาผลักตกลงไป

แต่ว่า เห็นได้ชัดเจนมาก ว่าสาริศาใกล้จะทนไม่ไหวแล้ว

ธนพัตรู้สึกว่าหัวใจตนเองถูกใครบางคนบีบรัดแน่น มีความรู้สึกเหมือนหายใจไม่ออก

เขาตกใจจนสีหน้าซีดเผือด ตัวสั่นเล็กน้อย ธนพัตไม่เคยกลัวขนาดนี้มาก่อน เขากลัวว่าสาริศาจะตกลงไป ลาจากชีวิตของเขาไปแบบนี้ เช่นนั้นโลกนี้ก็จะเหลือแต่เขาเพียงคนเดียว เขาจะทำอย่างไรดี

ความรู้สึกสิ้นหวังอับจนหนทางแบบนี้เลวร้ายยิ่งกว่าตอนที่หาพชิราในกองเพลิงไม่เจอเสียอีก ตอนนั้นเขาก็แค่ร้อนใจ ตำหนิตัวเองว่าเป็นเพราะตนเองทำให้พชิราต้องตายในกองเพลิง

แต่ตอนนี้หัวใจของเขากลับเต็มไปด้วยความกลัวและความกลัว เขาจะไม่ยอมเสียสาริศาไปเด็ดขาด! และจะไม่ให้เธอไปจากเขาเด็ดขาด!

ธนพัตดันรถเข็นมาข้างหน้า พูดกับไรยาว่า “คุณอย่างเพิ่งวู่วาม ขอแค่คุณปล่อยสาริศา ผมจะรับปากคุณทุกเรื่องเลย”

ไรยาได้ยินเสียงธนพัต ก็หันมามองเขาด่าว่า “เพราะคุณ คุณทำลายทุกอย่างของฉัน ฉันเกลียดคุณ!”

ธนพัตพูดต่อจากเธอว่า “คุณพูดถูก ผมเป็นคนทำลายทุกอย่างของคุณ ทั้งหมดเป็นความผิดผม ไม่เกี่ยวข้องอะไรกับสาริศา คุณปล่อยเธอก่อนนะ ผมรับรอง ขอแค่คุณปล่อยสาริศา ผมจะลงทุนกับบริษัทของตระกูลธราภักดิ์ใหม่อีกครั้ง จะช่วยบริษัทของตระกูลธราภักดิ์กลับคืนสู่สถานะเดิมก่อนหน้านี้ แล้วก็โศภิตาแม่ของคุณด้วย ผมจะให้คนไปรับเธอกลับมาเดี๋ยวนี้ คุณยังต้องการอะไรอีก ผมรับปากคุณทุกอย่าง ขอแค่คุณปล่อยสาริศา”

“คุณพูดจริงเหรอ” ไรยาได้ยินคำพูดของธนพัต ก็หวั่นไหวเล็กน้อย

ถ้าเรื่องภายในบ้านตนเองกลับมาเป็นเหมือนเมื่อก่อน ถ้าโศภิตากลับมาได้ เช่นนั้นตนเองก็ยังเป็นตัวเองก่อนหน้านี้ ถึงตอนนั้น ภพก็จะกลับมาอยู่ข้างๆตนถูกมั้ย