หวานเย็น กรุ่นใจ นิยาย บท 231
สรุปบท บทที่ 231 คลิปของพชิรา: หวานเย็น กรุ่นใจ
สรุปเนื้อหา บทที่ 231 คลิปของพชิรา – หวานเย็น กรุ่นใจ โดย ช็อคโกแลต
บท บทที่ 231 คลิปของพชิรา ของ หวานเย็น กรุ่นใจ ในหมวดนิยายโรแมนซ์ เป็นตอนที่โดดเด่นด้วยการพัฒนาเนื้อเรื่อง และเปิดเผยแก่นแท้ของตัวละคร เขียนโดย ช็อคโกแลต อย่างมีศิลป์และชั้นเชิง ใครที่อ่านถึงตรงนี้แล้ว รับรองว่าต้องติดตามตอนต่อไปทันที
เขาบอกไม่เหมาะฉันจะต้องไม่ใส่อย่างนั้นเหรอ ฉันไม่ได้ซื้อมาให้เขาสักหน่อย ครุ่นคิดไปอย่างขุ่นเคือง สาริศาก็เปลี่ยนเป็นชุดที่เพิ่งซื้อจากเมื่อวาน และยังแต่งหน้าคล้ายกับเมื่อวานอีกด้วย
หลังจากจัดการตัวเองเรียบร้อยแล้ว สาริศาก็ออกไปทำงาน
วันนี้บริษัทได้มอบหมายงานให้เธอคือการไปสัมภาษณ์งานประมูลในเมือง คนที่ไปพร้อมกับเธอยังมีเมย์กับณฉัตรด้วย
หลังจากแต่งงาน สาริศาได้ติดตามธนพัตไปงานประมูลอยู่หลายครั้ง จึงเป็นธรรมดาที่จะค่อนข้างคุ้นเคยกับขั้นตอนงานประมูลเหล่านี้
หลังจากถ่ายภาพภายในงานการประมูลอย่างถนัดง่ายดายแล้ว ก็ได้ทำการบันทึกรายการประมูลสินค้าที่ค่อนข้างเป็นที่สะดุดตา และสัมภาษณ์ผู้ชนะการประมูลบางคนเสร็จ พวกสาริศาก็เตรียมตัวกลับบริษัทเพื่อสะสางข้อมูลที่ได้มาของวันนี้ให้แล้วเสร็จ
ในขณะที่กำลังจะจากไปนั้น สาริศาได้เห็นเงาร่างที่คุ้นเคย ลังเลอยู่ครู่หนึ่ง แล้วเธอพูดกับเมย์และณฉัตรว่า “พวกเธอกลับกันไปก่อนนะ ฉันเจอคนรู้จักคนหนึ่ง จะเข้าไปทักทายซะหน่อย”
“อืมได้ อย่างนั้นพี่ริศาต้องระวังตัวด้วยนะ” ได้ยินสาริศามีเพื่อนที่ต้องไปทักทาย เมย์กับณฉัตรจึงได้กลับกันไปก่อน
“คุณชัชวาล!”
ชัชวาลที่กำลังคุยสนทนากับคนอื่น ฉับพลันได้ยินเสียงที่คุ้นเคยเรียกตัวเองขึ้น เมื่อหันหลังกลับไปดูก็เห็นสาริศาที่อยู่ด้านหลังของตัวเอง
เพียงแต่ว่าตอนที่เขาเห็นสาริศานั้น เห็นได้ชัดว่ามีความตกใจ
เห็นชัชวาลจ้องมาทางตัวเอง และก็ไม่พูดไม่จา สาริศารู้สึกไม่เป็นธรรมชาติจึงถามขึ้น “เป็นอะไรเหรอ”
“หือ” ชัชวาลก็ตระหนักได้ว่าตัวเองจ้องมองคนอื่นแบบนี้ค่อนข้างเสียมารยาท จึงยิ้มแล้วกล่าวอธิบาย “เปล่า ไม่มีอะไร แค่รู้สึกว่าเสื้อผ้าของคุณวันนี้ดูสวยดี เมื่อก่อนไม่เคยเห็นคุณใส่เสื้อผ้าสไตล์นี้เลย”
“อาจเป็นเพราะช่วงนี้อยากจะเปลี่ยนสไตล์มั้ง ที่คุณมาที่นี่ มีสินค้าที่อยากประมูลเหรอ” สาริศาเองก็ไม่รู้ว่าจะสนทนาอะไรกับชัชวาลดี จึงได้ถามคำถามเรื่อยเปื่อย
“สินค้าประมูลเป็นเรื่องรอง หลัก ๆ คืออยากจะทำความรู้จักกับเพื่อนในแวดวงศ์ธุรกิจ ต่อไปติดต่อกันจะได้ง่าย คุณมาสัมภาษณ์เหรอ” ชัชวาลคิด สาริศามาสถานที่แบบนี้ได้คงหนีไม่พ้นเรื่องงาน
“ค่ะ ใช่แล้ว ฉันยังต้องกลับไปเขียนรายงานที่บริษัทอีก ขอตัวก่อนนะ บาย”
“ครับ” ชัชวาลก็พยักหน้ากล่าว
“มองดูแผ่นหลังที่จากไปของสาริศา ชัชวาลก็ไม่ปกปิดความเศร้าในสายตาของตัวเองอีก จากนั้นพึมพำ “เพชร……”
......
หลังจากกล่าวลากับชัชวาลแล้ว สาริศาก็ตรงกลับไปที่บริษัท
“พี่ริศา กลับเร็วจังเลย” เมย์เห็นสาริศากลับมา จึงทักขึ้น “ฉันยังคิดว่าพี่จะอยู่คุยกับเพื่อนอีกสักแป๊บเสียอีก
“ก็แค่เพื่อนธรรมดาคนหนึ่ง” หลังจากสาริศากล่าวจบ ก็เห็นสายตาของเมย์ได้จ้องมองมาทางตัวเอง
“ทำไมเหรอ หน้าของพี่มีอะไรเหรอ เมื่อกี้ตอนที่อยู่ในงานประมูลนั้น เธอก็จ้องพี่มาโดยตลอด” สาริศากล่าวอย่างอารมณ์ขัน
เมื่อได้ยินคำพูดของสาริศา เมย์ก็ยิ้มออกมา “พี่ริศา พี่รู้ตัวเหรอ ฉันคิดว่าตัวเองนั้นแอบดูโดยที่พีไม่รู้เสียอีก”
ทันทีที่เปิดคลิป ก็เห็นหญิงสาวคนหนึ่งหลับตาลง สิบนิ้วพนมมือลงตรงหน้าอก แล้วทำการอธิษฐาน ด้านหน้าของหญิงสาวมีเค้กสามชั้นวางไว้ ชั้นนบนสุดยังมีตุ๊กตาตัวน้อยสองตัวยืนอยู่ด้วย กำลังจูบและจับมือกัน
หญิงสาวคนนั้นสวมชุดเดรสปาดไหล่สีขาวบริสุทธิ์ ที่ประดับประดาด้วยเพชรระยิบระยับสะท้อนอยู่ใต้แสงเทียน สะท้อนให้หญิงสาวดูเปล่งประกายทั้งตัว ผมยาวราวหนาราวกับสาหร่ายปรกอยู่ไหล่และหน้าอก กระดูกไหปลาร้าที่สวยงามโผล่ให้เห็นวับ ๆ แวม ๆ
ผิวพรรณของเธอขาวราวกับงาช้าง ขนคิ้วบาง จมูกเล็กแต่โด่งสูงเป็นสัน ริมฝีปากอมชมพู มุมปากค่อย ๆ ยกขึ้นเป็นรอยยิ้ม เวลานี้ได้หลับตาลงแล้วทำท่าอธิษฐาน ดูงดงามราวกับนางฟ้าที่ตกลงมาจากสวรรค์
และชายหนุ่มที่ยืนอยู่ข้าง ๆ ก็คือธนพัต
ธนพัตที่อยู่ในคลิปก็ดูแตกต่างจากตอนนี้มาก ดูอ่อนเยาว์ และก็ร่าเริง เขากำลังยิ้มแล้วร้องเพลงวันเกิดให้กับพชิรา มองดูพชิราอธิษฐานด้วยดวงตาที่ปกปิดความรักไว้ไม่มิด
หลังจากอธิษฐานแล้ว พชิราก็ลืมตาขึ้น จากนั้นเป่าเทียนวันเกิดดับในอึกเดียว แล้วก็หันมามองทางธนพัตด้วยความดีใจ ธนพัตเองก็ยิ้มให้กับพชิรา ลูบศีรษะของเธอ แล้วกล่าวกับเธอว่า “สุขสันต์วันเกิด”
เวลานี้พชิราเขย่งปลายเท้า แล้วจูบเข้าที่หน้าผากของธนพัตอย่างรวดเร็ว จากนั้นก้มหน้าลงทันทีด้วยความเขิน ไม่กล้าสบตาเขาอีก
ธนพัตเองก็ดูเหมือนจะคิดไม่ถึงว่าพชิราจะทำแบบนี้ จึงชะงักงันอยู่กับที่โดยฉับพลัน ผู้คนรอบข้างมองเห็นภาพนี้ ต่างก็เริ่มส่งเสียงตะโกนขึ้น “จูบเลย จูบเลย……”
ธนพัตได้ยินเสียงโห่ร้องของผู้คน และดูเหมือนเพิ่งจะรู้สึกตัว สีหน้าจึงเขินอายเล็กน้อย แต่ยังคงจับร่างพชิราไว้ให้ตรง แล้วประทับรอยจูบเบา ๆ ลงที่หน้าผากของเธอ
ทันใดนั้น เสียงโห่ร้องรอบ ๆ ก็ยิ่งดังขึ้นเรื่อย ๆ……
ถึงแม้จะเป็นเพียงคลิปยาวหนึ่งนาทีกว่า แต่ทุกคนสามารถสัมผัสได้ถึงความสุขของพระเอกและนางเอก รวมถึงความลึกซึ้งและความจริงใจของความสัมพันธ์ระหว่างพวกเขา
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หวานเย็น กรุ่นใจ
สวย แต่ โง่ดักดาน แล้วไงคุณนางเอก...
ทำไมนางเอกต้องเป็นควายตลอด...