หลังจากรอให้สาริศาเปลี่ยนชุดออกมา Elaineก็ชมไม่หยุดปากว่า “ริศา ชุดนี้เหมาะกับคุณมากเหลือเกิน เรียกว่าตัดเย็บมาเพื่อคุณเลยก็ว่าได้ ถ้าคุณไม่ซื้อฉันไม่ยอมนะคะ”
“เหรอคะ” สาริศามองตัวเองในกระจกกลับรู้สึกแปลกๆ รูปแบบของชุดนี้ไม่เข้ากับตัวตนของเธอเลยสักนิด เธอมักจะรู้สึกว่าชุดนี้เมื่อมาอยู่บนตัวเธอให้ความรู้สึกที่แตกต่าง
“แน่นอน คุณลืมไปแล้วเหรอคะ ว่าฉันเป็นดีไซเนอร์มืออาชีพนะคะ คุณไม่เชื่อความคิดเห็นของฉันเหรอคะ เมื่อครู่ฉันช่วยคุณเลือกเสื้อผ้าอีกสองสามชุด คุณรีบไปลองดู ให้ฉันดูหน่อยนะคะ”
Elaineยัดเสื้อผ้าอีกหลายชุดให้สาริศาเป็นชุดที่คล้ายกับชุดกระโปรงเมื่อกี้นั้น พลางเร่งเร้าให้เธอไปลองชุด
“เอ่อ ก็ได้ค่ะ” เห็นElaineมีความกระตือรือร้นสูงขนาดนั้น สาริศาก็ไม่อาจใจแข็งที่จะปฏิเสธเธอได้
เห็นแผ่นหลังสาริศาเดินไปทางห้องลองชุด รอยยิ้มในดวงตาของElaineก็จางหายไป มุมปากกระตุกขึ้นเป็นรอยยิ้มอันแปลกประหลาด
สาริศาลองเสื้อผ้าชุดทีละชุด ทุกชุดElaineต่างก็บอกว่าสวย บอกเธอว่าต้องซื้อให้ได้ ไม่เช่นนั้น เธอก็จะซื้อให้เธอเอง
สุดท้ายแล้ว ภายใต้การเกลี้ยกล่อมของElaine สาริศาก็ซื้อเสื้อผ้าหลายชุดที่ไปลองเมื่อครู่นั้นทั้งหมด
หลังจากซื้อเสื้อผ้าแล้ว Elaineก็พาสาริศาไปซื้อเครื่องสำอาง
“Elaine ไม่ต้องแล้วจริงๆ ปกติแล้วฉันก็แต่งหน้าอ่อนเท่านั้น ไม่ต้องซื้อเครื่องสำอางมากมายขนาดนั้นหรอกค่ะ” สาริศาพูดพลางขวางElaineที่กำลังเดินไปยังเคาน์เตอร์เครื่องสำอางด้วยความตื่นเต้น
“ริศา ผู้หญิงรักสวยรักงามเป็นธรรมชาติที่ติดตัวมาตั้งแต่เกิด ทำไมคุณถึงไม่แต่งเนื้อแต่งตัวล่ะคะ” Elaineลากสาริศาเดินไปข้างหน้าต่อ “อีกอย่าง สามีคุณคือธนพัตนะคะ คุณก็รู้ไหมว่ามีผู้หญิงสาวๆสวยๆมากมายขนาดไหนที่อยากจะพุ่งตัวใส่เขา ดังนั้นคุณต้องตระหนักถึงวิกฤตนี้รู้มั้ยคะ”
ได้ฟังคำพูดของElaine สาริศารู้สึกตลกเล็กน้อย ถ้าธนพัตเป็นคนที่มองคนแค่เพียงภายนอก เกรงว่าตอนแรกเขาก็คงไม่เลือกมาแต่งงานกับเธอ แต่เธอก็หวั่นไหวเล็กน้อย ผู้หญิงต้องทำตัวเองให้สวยงามเพื่อคนรัก ประโยคนี้ใช้การได้เสมอ
ภายใต้การแนะนำของElaine สาริศาซื้อเครื่องสำอางที่ปกติแล้วตนเองแทบไม่ได้ซื้อเลยมามากมาย Elaineยังช่วยเธอแต่งหน้าด้วยมือเธอเองด้วย
หลังจากแต่งหน้าเสร็จ Elaineก็มองสาริศาในกระจกแล้วพูดว่า “สวยมากเลยริศา ฉันดูไม่ผิดเลยจริงๆ เครื่องสำอางนี้เหมาะกับคุณมากต่อไปคุณก็แต่งหน้าเหมือนกับที่แต่งวันนี้ก็จะดีเลย รับรองว่าต้องสะดุดตาธนพัตแน่ ทำให้เขายิ่งรักคุณมากขึ้น” พูดจบElaineก็หันไปถามพนักงานขายที่อยู่อีกด้าน“คุณว่าจริงมั้ย”
“ค่ะ เครื่องหน้าของคุณผู้หญิงท่านนี้เดิมก็สวยอยู่แล้ว หลังจากแต่งหน้าแล้วก็ยิ่งสวยขึ้น” สาวพนักงานขายพูดเสริมพร้อมกับรอยยิ้ม
ช้อปปิ้งตลอดทั้งบ่ายแล้ว สุดท้ายสาริศาก็ถือข้าวของเต็มทั้งสองมือ หลังจากร่ำลาElaineแล้วก็ตรงกลับบ้านเลย
ตอนที่มาถึงบ้านธนพัตยังไม่เลิกงาน เธอมองดูเสื้อผ้าในมือ สาริศาครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง สุดท้ายก็ตัดสินใจเปลี่ยนมาใส่ชุดกระโปรงสีขาวชุดนั้นที่ห้องนอน
เข็มขัดคาดหลวมๆ ที่รอบเอว ทำให้เอวที่คอดกิ่วอยู่แล้วแน่นกระชับมือขึ้นไปอีก ผมยาวประบ่าสยายอยู่ด้านหลัง มองเห็นแผ่นหลังขาวเนียนที่อยู่ใต้ผมยาวนั้น ในความบริสุทธิ์สดใสก็แฝงด้วยความเซ็กซี่ของสาวน้อยอยู่ด้วย ใบหน้ายังคงมีเครื่องสำอางที่Elaineช่วยเธอแต่ง เข้ากับชุดนี้เป็นอย่างมาก
แม้ว่าตนเองในกระจกจะแตกต่างจากตอนปกติมาก แต่สาริศาก็ต้องยอมรับว่า ตนเองแต่งตัวแบบนี้ขึ้นมาก็ดูสดใสมีเสน่ห์กว่าตอนปกติมาก
มองตนเองในกระจกอีกครั้ง ใบหน้าสาริศาก็ค่อยๆร้อนผ่าว หลังจากถอนหายใจยาว ก็ลงมาชั้นล่างในใจเต็มไปด้วยความคาดหวังและยินดี
ตอนนั้นเข็มนาฬิกาบอกเวลา6:30 สาริศาร้อนใจเล็กน้อย ในใจคิดว่า ทำไมธนพัตยังไม่กลับมาอีก ปกติเขาจะกลับมาก่อน6โมง
กำลังคิดว่าจะโทรหาเขา สาริศาก็ได้ยินเสียงเปิดประตูดังมา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หวานเย็น กรุ่นใจ
สวย แต่ โง่ดักดาน แล้วไงคุณนางเอก...
ทำไมนางเอกต้องเป็นควายตลอด...