หวานเย็น กรุ่นใจ นิยาย บท 263

“หึ ไม่ต้องให้เธอพูด อีกแป๊บฉันก็จะได้เห็นผลตรวจด้วยตัวเอง” สุวิทย์ที่อยู่ด้านข้างหึออกมา

ไม่นานพยาบาลก็เรียกพวกเขา และพาสุวิทย์กับสาริศาเข้าห้องตรวจดีเอ็นเอ

หลังจากตรวจเสร็จ สุวิทย์ก็ถาม “นานเท่าไหร่กว่าผลจะออก? ”

“คุณผู้ชาย ผลตรวจดีเอ็นเอต้องรอหลังจากนี้หนึ่งอาทิตย์กว่าจะออกมาค่ะ คุณกลับไปรอก่อนนะคะ หากผลออกมาพวกเราจะรีบแจ้งคุณให้มารับผลตรวจดีเอ็นเอทันทีค่ะ” พยาบาลตอบคำถามสุวิทย์

“ฉันจะดูผลตรวจวันนี้!” สุวิทย์ตะคอกใส่พยาบาล

“คุณผู้ชายคะ ถ้าหากเร่งเอาผลจะต้องเพิ่มเงินนะคะ แต่ว่าเร็วที่สุดก็ต้องใช้เวลาประมาณ 6 ชั่วโมงค่ะ คุณแน่ใจว่าจะรอที่นี่เหรอคะ? ” ถึงแม้ว่าจะถูกสุวิทย์ตะคอกใส่จนตกใจ แต่พยาบาลก็ยังพูดอย่างสุภาพ

“ไม่ว่าจะใช้เงินเท่าไหร่ ยังไงวันนี้ฉันก็ต้องได้เห็นผล!”

“ได้ค่ะคุณผู้ชาย เชิญคุณผู้ชายชำระเงินที่ด้านนี้ค่ะ” ไม่พูดอะไรมาก พยาบาลก็นำพาสุวิทย์ไปยังเคาน์เตอร์ชำระเงิน

ไม่นานสุวิทย์ก็กลับมา จากนั้นก็นั่งเรียงแถวอยู่ที่ระเบียงทางเดินของโรงพยาบาลเพื่อรอผล ขณะนั้น สาริศาก็ไปทำแผลที่แขนโดยมีธีภพไปเป็นเพื่อน

“ริศา เธออย่ากังวลมากไป บางทีโศภิตาอาจจะแค่พูดไปเรื่อย” ธีภพพูดปลอบสาริศาเสียงเบา แต่คำพูดของเขากลับไม่ได้ทำให้สาริศาวางใจ ถ้าหากโศภิตาพูดเรื่อยเปื่อยจริงๆ ทำไมกันยาถึงไม่มีท่าทางปฏิเสธเลยสักนิด

มันยากจริงๆที่จะนั่งเฉยๆ สาริศาโทรหาธนพัต ตอนนี้ในใจของเธอทั้งกลัวทั้งลนลาน หวังว่าธนพัตจะรีบมาอยู่เป็นเพื่อนเธอที่โรงพยาบาล

แต่ว่าถึงจะโทรติดกันหลายสายก็โทรไม่ติด ได้ยินแค่เสียงผู้หญิงในโทรศัพท์พูดเตือนตัวเองว่า “ขอโทษค่ะ เลขหมายที่ท่านเรียกไม่สามารถติดต่อได้ในขณะนี้...”

นึกขึ้นได้ว่าวันนี้ธนพัตต้องประชุมกับพชิรา สาริศาจึงวางสายอย่างผิดหวัง

ขณะที่สุวิทย์รอจนหงุดหงิด ในที่สุดผลตรวจดีเอ็นเอก็ออกมา รับผลตรวจดีเอ็นเอมาจากพยาบาลอย่างรีบร้อน พลางมองสิ่งที่แสดงอยู่ในใบผลตรวจ สุวิทย์เขวี้ยงใบผลตรวจใส่ร่างของกันยาอย่างโมโห “เธออธิบายฉันมา นี่มันเรื่องอะไรกันแน่? ”

กันยาถูกสุวิทย์ทำให้ตกใจจนตัวสั่น น้ำตาไหลออกมาหนักกว่าเดิม

สาริศาหยิบกระดาษแผ่นนั้นขึ้นมาจากพื้น หลังจากดูเสร็จก็นิ่งไป บนนั้นเขียนอย่างชัดเจน ว่าตนกับสุวิทย์ไม่มีความสัมพันธ์ทางสายเลือด

“แม่ นี่มันเรื่องอะไรกันเหนี่ย? แม่บอกความจริงหนูทีได้มั้ย? ” ไม่อยากจะเชื่อผลลัพธ์ สาริศาร้องไห้พลางร้องถามกันยา

ทำไมถึงเป็นแบบนี้ เธอคิดมาตลอดว่าสุวิทย์เป็นพ่อของเธอ ถึงแม้ว่าตั้งแต่เล็กจนโต สำหรับเธอแล้วสุวิทย์ไม่ใช่พ่อที่ดีนัก แม้กระทั่งเกลียดเขามาก แต่อย่างน้อยบทบาทของพ่อไม่เคยขาดหายไปในชีวิตของเธอ

ตอนนี้ผลลัพธ์ออกมาแบบนี้เธอรับไม่ไหวแล้ว ถ้าหากสุวิทย์ไม่ใช่พ่อของเธอ งั้นเธอเป็นลูกของใครกันแน่?

“กันยา เธอพูดมา! เธอจะปิดบังฉันไปถึงเมื่อไหร่กัน!” สุวิทย์ตอนนี้ดูเหมือนจะระเบิดความโมโห

“ฉัน.......ขอโทษ......ฉัน......” พึมพำสองประโยค ในที่สุดกันยาทนรับแรงกดดันไม่ไหว จึงเป็นลมไป