หวานเย็น กรุ่นใจ นิยาย บท 307

“อืม” สาริศาพยักหน้าเบา ๆ ตอบกลับอย่างลอย ๆ ในใจยังคงคิดถึงเรื่องของลูก

เห็นสาริศาก้มหน้าทานซุปไม่พูดไม่จา ธนพัตรู้สึกอึดอัด จึงเอ่ยปากทำลายความเงียบ “ริศา วันนี้คุณไปไหนมา ทำไมถึงกลับดึกอย่างนี้”

“ไม่ได้ไปไหน แค่ไปเยี่ยมแม่ที่โรงพยาบาลมาค่ะ” สาริศาตอนนี้ยังไม่อยากบอกเรื่องชาติกำเนิดของตัวเองกับพชิราให้ธนพัต เขาจะต้องคิดว่าตัวเองกำลังเป็นปฏิปักษ์กับพชิราอย่างแน่นอน

“อย่างนั้นร่างกายของคุณแม่ยังสบายดีไหม”

“สบายดีค่ะ”

พยักหน้าแล้ว ธนพัตก็หาหัวข้อเรื่องที่จะพูดไม่ได้ เพราะว่าเขาเดิมทีก็เป็นคนที่คุยไม่เก่ง จึงทำให้เกิดความเงียบระหว่างพวกเขาทั้งสองคนอีกครั้ง

หลังจากทานซุบหมดอย่างเงียบ ๆ สาริศาก็เงยหน้าขึ้นมองธนพัตด้วยความกล้า “ธนพัต ฉันทีเรื่องอยากจะคุยกับคุณ”

“อะไรเหรอ” เห็นสีหน้าที่จริงจังของสาริศา ธนพัตก็รู้สึกอยากรู้ในสิ่งที่เธอต้องการพูดกับตัวเอง

สูดลมหายใจเข้ายาว ๆ แล้ว สาริศาก็เอ่ยปากกล่าว “ฉันต้องการจะเก็บลูกในท้องของฉันไว้ ถ้าคุณยังดึงดันที่จะให้ฉันทำแท้ง อย่างนั้นพวกเราก็หย่ากันเถอะ”

ได้ยินสาริศายืนกรานที่จะเก็บเด็กในท้องไว้ ธนพัตก็อดไม่ได้ที่จะโมโหขึ้นในใจ น้ำเสียงขึงขังขึ้น “ริศา เรื่องนี้คุณจะฟังผมหน่อยไม่ได้เหรอ เก็บเด็กไว้ไม่ได้จริง ๆ!”

“ทำไมถึงเก็บไว้ไม่ได้!” สาริศาก็โมโหเช่นกัน “เมื่อเช้านี้ฉันได้บอกกับคุณไปหมดแล้ว ฉันไม่ได้ถูกข่มขืน นี่เป็นลูกของพวกเรา หรือว่าคุณอยากจะทำแท้งลูกของพวกเราอย่างนั้นเหรอ”

เมื่อสาริศายืนกรานคิดว่าตัวเองไม่ได้ถูกข่มขืน ธนพัตจึงไม่รู้ว่าจะทำอย่างไรให้เธอยอมรับความจริง

ถ้าหากเป็นไปได้ เขาก็อยากจะให้เธอเชื่อแบบนั้นตลอดไป จำความทรงนั้นไม่ได้ จะได้ไม่ถูกความจริงนี้ทำให้เจ็บปวด

แต่ว่าเด็กคนนี้ไม่สามารถเก็บไว้จริง ๆ ถ้าหากสาริศาจำเรื่องนี้ไม่ได้ เกรงว่าเธอคงไม่เต็มใจที่จะทำแท้งเด็กคนนี้

เมื่อคิดมาถึงตรงนี้ ธนพัตจึงทำได้เพียงพูดอย่างไร้ปรานี “แต่ว่าคุณหมอได้ทำการตรวจแล้ว ผลตรวจก็ออกมาอย่างเห็นได้ชัดว่า……”

“ฉันไม่สนใจว่าคุณหมอจะพูดอย่างไร” สาริศาขัดจังหวะธนพัตด้วยความโมโห “ฉันจะเก็บลูกคนนี้ไว้ หากคุณไม่เห็นด้วย พวกเราก็หย่ากัน”

หลังจากการทะเลาะกันเมื่อเช้านี้ สาริศาก็เข้าใจดี ที่ตัวเองลองพยายามอธิบายเรื่องนี้ให้กับธนพัตนั้นไม่มีประโยชน์ เขาต้องไม่เชื่อคำพูดของตัวเองอย่างแน่นอน

ในใจของเขานั้นได้ไปแล้วว่าลูกในท้องของเธอนั้นไม่ใช่ลูกของตัวเอง ในเมื่อเป็นเช่นนี้ เธอจึงต้องทำใจให้เข้มแข็ง ไม่ว่าอย่างไร เธอจะต้องเก็บลูกของตัวเองไว้ให้ได้

“ริศา คุณฟังผมพูด……” ธนพัตพยายามเกลี้ยกล่อมสาริศาอีกครั้ง แต่ว่าสาริศากลับขัดจังหวะเขาอีกครั้ง

“ธนพัต คุณไม่ต้องพูดอะไรแล้ว ฉันตัดสินใจแล้ว คุณไม่เห็นด้วย พวกเราก็หย่ากัน ฉันจะเลี้ยงลูกคนนี้ให้เติบโตด้วยตัวเอง”

เห็นแววตาสาริศาที่แน่วแน่ ธนพัตเงียบไปครู่หนึ่ง