หวานเย็น กรุ่นใจ นิยาย บท 318

“สาริศา นิธิธราสกุล” ธนพัตอ่านชื่อนี้ ใครกัน ชัชวาลอยู่ ๆ ส่งใบสำคัญการหย่าให้ตัวเองทำไม นอกจากสาริศาแล้วตัวเองจะหย่ากับใครได้อีก

เดี๋ยวก่อน ธนพัตยิ่งคิดยิ่งรู้สึกไม่ใช่ สาริศา นิธิธราสกุล ริศา ริศา! หรือว่าเป็นใบสำคัญการหย่าของตัวเองกับสาริศา นี่มันเกิดเรื่องอะไรขึ้น

จากนั้นธนพัตทำการโทรศัพท์หาสาริศาอีก อยากถามว่าเธอรู้เรื่องใบสำคัญการหย่าหรือไม่ แต่ว่าโทรศัพท์ของสาริศานั้นกลับปิดเครื่อง

ขมวดคิ้วแล้วโยนโทรศัพททิ้งไปข้าง ๆ ธนพัตรู้สึกโกรธมาก วันนี้สาริศาเป็นอะไร โทรศัพท์โทรไปถ้าไม่รับก็ปิดเครื่อง ใบสำคัญการหย่านี้คืออะไร

ครุ่นคิดอยู่ชั่วครู่ ธนพัตหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาโทรหาชัชวาล ในเมื่อเขาเป็นคนส่งของมา อย่างนั้นเขาก็น่าจะรู้ว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้น

ชัชวาลนั้นรับสายขึ้นอย่างเร็วพลัน ไม่รอให้ธนพัตได้เอ่อปาก ชัชวาลก็เอ่ยปากถามขึ้นตรง ๆ “เซ็นหรือยัง”

“คืออะไร นี่มันเกิดอะไรขึ้น สาริศา นิธิธราสกุลคือใคร” ธนพัตมึนงงกับคำถามของชัชวาล เกิดคำถามขึ้นมากมายในใจ

เมื่อได้ยินคำถามของธนพัต ชัชวาลยิ้มอย่างเย็นชา ธนพัตยังคงเป็นเหมือนตอนนั้น ที่กล้าทำแต่ไม่กล้ารับ

“เรื่องที่คุณทำเองจะมาตีมึนอะไรตอนนี้ ผมขอบอกคุณไว้เลยนะ ริศาไม่อยากจะอยู่กับคุณแล้ว ใบสำคัญการหย่าคุณเซ็นเสร็จแล้วก็ให้ส่งกลับมา”

“ริศาทำไมต้องหย่ากับผม” ธนพัตรู้สึกว่าตัวเองมึนงงมากจริง ๆ “ริศาตอนนี้อยู่กับคุณหรือเปล่า คุณเอาโทรศัพท์ให้เธอ ผมอยากจะคุยกับเธอ!”

“คนแบบคุณไม่มีสิทธิ์คุยกับเธอ!” ชัชวาลตะคอกใส่ธนพัตที่อยู่ปลายสายด้วยความโกรธ เขาไม่มีทางให้คนเลวคนนี้ทำร้ายน้องสาวของตัวเองอีก

เมื่อได้ยินชัชวาลไม่ได้ปฏิเสธ ธนพัตรู้ว่าตอนนี้เขาน่าจะอยู่กับสาริศา ติดต่อกับสาริศาไม่ได้ ทั้งยังได้รับใบสำคัญการหย่าอย่างงง ๆ ตอนนี้ชัชวาลยังมาพูดเช่นนี้กับเขาอีก เปลวไฟแห่งความโกรธจึงได้ปะทุขึ้นเช่นกัน

“คุณหมายถึงอะไรกันแน่ คุณให้สาริศามารับโทรศัพท์เร็ว ผมอยากจะถามเธอให้เข้าใจ!”

“ธนพัต ทุกคนต่างรู้ดีในสิ่งที่คุณทำ ตอนนี้คุณยังจะมาเสแสร้งอะไรอีก ในเมื่อคุณสามารถทำเรื่องโหดร้ายแบบนี้ออกมาได้ อย่างนั้นคุณก็ไม่มีสิทธิ์ที่จะอยู่กับริศาอีก ผมขอเตือนคุณว่าให้รีบเซ็นใบหย่าซะ” เมื่อได้ยินเสียงธนพัตที่ถึงตอนนี้แล้วยังไม่ยอมรับ ชัชวาลก็ยิ่งดูถูกเขาในใจ

“เหี้ยเอ๊ย อย่ามาเล่นปริศนาโง่ ๆ อะไรกับผม นี่เป็นเรื่องของสามีภรรยาของพวกเรา คุณไม่มีสิทธิ์มายุ่ง รีบให้สาริศามารับโทรศัพท์!” ฟังไม่เข้าใจถึงว่าชัชวาลพูดเรื่องเกี่ยวกับอะไร ธนพัตจึงได้สบถคำหยาบออกมา

“ฉันไม่มีสิทธิ์?” ชัชวาลยิ้มเยาะ “ฉันเป็นพี่ชายของริศา หย่ากับคุณเป็นความต้องการของริศา ใบสำคัญการหย่าคุณรีบเซ็นแล้วส่งมาให้ผม!”

พูดจบชัชวาลก็วางสายทันที เขาไม่อยากจะเสวนากับคนที่ไม่มีความรับผิดชอบแบบนี้อีก นึกถึงเรื่องที่ธนพัตทำกับสาริศา ชัชวาลแทบอยากจะชกธนพัตผ่านทางโทรศัพท์

แต่ว่าตอนนี้ยังไม่ใช่เวลาในการลงโทษธนพัต ตอนนี้สิ่งที่สำคัญที่สุดคือการจัดการเรื่องของสาริศาให้เรียบร้อย

ชัชวาลก็รู้ดี ด้วยอำนาจของธนพัต หากเขาต้องการขัดขวางการจากไปของสาริศา เกรงว่าแม้แต่ตัวเองก็จนปัญญา

ดังนั้นเขาจึงใช้โอกาสที่ธนพัตยังไม่ทันเตรียมตัวทำอะไร รีบส่งสาริศาออกไปต่างประเทศก่อน

“คุณเป็นพี่ชายของริศาอะไรกัน ชัชวาลที่คุณพูดเรื่องอะไร คุณอธิบายมาให้ผมเข้าใจหน่อย!” ได้ยินชัชวาลบอกว่าเป็นพี่ชายของริศา ธนพัตก็ยิ่งมึนงง

หยิบโทรศัพท์ออกมาดู ชรัณพบว่าเป็นธนพัตที่โทรศัพท์หาตัวเอง

ขณะที่กำลังลังเลว่าจะรับโทรศัพท์หรือไม่รับนั้น พชิราก็คว้าโทรศัพท์ของเขามา มองดูแล้วเห็นว่าเป็นธนพัตที่โทรศัพท์มา พชิราก็ยื่นโทรศัพท์ให้ชรัณ “รับ เปิดลำโพง”

“พชิรา นี่คุณจะทำอะไรอีก!” ชรัณมีลางสังหรณ์ว่าเป็นเรื่องไม่ดี

“ให้นายรับก็รับซะ อยากให้พ่อแม่ของนายตายใช่ไหม” พชิรากล่าวข่มขู่ชรัณ

เบิกตามองพริชาแวบหนึ่ง ชรัณได้แต่รับสายโทรศัพท์

ชรัณเมื่อรับสายแล้ว ก็ได้ยินน้ำเสียงของธนพัตกล่าวด้วยใจที่ร้อนรน “ชรัณ ฉันไม่สนว่าตอนนี้นายทำอะไรอยู่ วางทุกอย่างลงแล้วรีบไปสืบว่าริศาอยู่ที่ไหน ยังมีอีก สาริศากับชัชวาลนั้นมีความสัมพันธ์กันยังไง!”

เมื่อได้ยินมาถึงตรงนี้ พชิราแสดงสีหน้าที่ครุ่นคิด แล้วสื่อให้ชรัณวางสายโทรศัพท์

“ครับ คุณชายพัท ผมจะรีบไปสืบเดี๋ยวนี้” หลังจากตอบรับเสร็จ ชรัณก็วางสายโทรศัพท์ จากนั้นมองมาทางพชิรา

ครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง พชิราก็ผุดความคิดในใจ จากนั้นกล่าวกับชรัณ “เดี๋ยวนายไปรายงานธนพัตตามที่ฉันบอก ไม่อย่างนั้น ฉันจะไม่รับประกันชีวิตของพ่อแม่นาย”

ชรัณจนปัญญา ได้แต่รับปากพชิรา