หวานเย็น กรุ่นใจ นิยาย บท 323

หลังจากที่ชัชวาลพาสาริศามาถึงสหรัฐอเมริกา เขาก็ได้จัดที่พักใหม่ให้กับเธออย่างรวดเร็ว นิธิธราสกุลกรุ๊ปเองก็มีธุรกิจอยู่ในสหรัฐอเมริกาไม่น้อย ดังนั้นจึงไม่ยากที่จะมาตั้งรกรากอยู่ที่นี่

หลังจากที่จัดการทุกอย่างเรียบร้อย สาริศาก็บอกว่าจะขอไปตรวจครรภ์ที่โรงพยาบาล หลังจากที่ยุ่งวุ่นวายจนถึงขนาดนี้ เธอกลัวว่าจะส่งผลกระทบต่อเด็กในท้องด้วย

“อาการบาดเจ็บของน้องยังไม่หายดี ไม่ต้องไปที่โรงพยาบาลเองจะดีกว่า เดี๋ยวพี่โทรติดต่อคุณหมอ ให้พวกเขามาตรวจถึงที่บ้านเอง” ชัชวาลคิดได้รอบคอบมาก

“อืม ค่ะ” สาริศาพยักหน้าให้ชัชวาลอย่างซึ้งใจ “ขอบคุณค่ะพี่ ช่วงนี้ลำบากพี่แล้ว”

ความดูแลเอาใจใส่ของชัชวาลที่มีต่อเธอในทุกวันนี้สามารถพูดได้เลยว่าละเอียดรอบคอบมาก จนเธอรู้สึกปลอดภัยมาก ทำให้เธอไม่รู้สึกว่าโลกใบใหญ่นี้ แต่กลับไม่มีที่ให้เธอไป ที่แท้การมีญาติพี่น้องให้พึ่งพิง และถูกพี่ชายคอยดูแลเอาใจใส่มันมีความสุขอย่างนี้นี่เอง

“น้องพูดอะไรแบบนี้” ชัชวาลจงใจทำหน้าบึ้ง แล้วดีดหน้าผากของสาริศาเบา ๆ “พี่เป็นพี่ชายของน้อง ทำแบบนี้เพื่อน้องก็สมควรแล้ว ต่อไปนี้อย่าพูดเกรงใจแบบนี้กับพี่อีกนะ”

“เข้าใจแล้วค่ะ” สาริศายกยิ้มพร้อมกับลูบหน้าผากของตัวเองเบาๆ จากนั้นก็มองไปที่ชัชวาล “พี่คะ”

สาริศาพูดด้วยสีหน้าจริงจัง ใช่แล้ว พี่ชาย ต่อจากนี้ไปเธอมีพี่ชายแล้ว เธอสามารถทำตัวเอาแต่ใจเหมือนเด็กกับเขาได้ และเธอก็สามารถอาละวาดกับเขาอย่างเอาแต่ใจได้ เพราะพวกเธอเป็นครอบครัวเดียวกัน ถึงแม้ว่าด้วยนิสัยของเธอ โอกาสที่จะทำแบบนี้จะน้อยมาก

ชัชวาลเองก็ถูกคำว่าพี่ชายของสาริศาทำให้ซาบซึ้งใจ เขาเอื้อมมือออกไปดึงสาริศาเข้ามากอดไว้ “น้องสาวคนดีของพี่ ต่อไปนี้พี่จะไม่ยอมให้ใครรังแกน้องได้อีกแล้ว พี่จะชดเชยกับช่วงเวลาตลอดหลายปีที่ขาดหายไปให้น้องทั้งหมดเลย”

“ค่ะ” สาริศากอดชัชวาลกลับ ดวงตาของเธอเริ่มมีน้ำตาคลอเล็กน้อย

ในช่วงบ่าย ชัชวาลเชิญคุณหมอสัญชาติจีนมาที่บ้าน หลังจากการตรวจอาการจนครบทุกด้าน คุณหมอก็บอกสาริศาว่าสภาพร่างกายของเธอค่อนข้างอ่อนแอ จำเป็นต้องพักฟื้นและบำรุงร่างกายให้ดี

“แล้วลูกในท้องไม่เป็นไรใช่ไหมคะ” สาริศาเอ่ยถามอย่างกังวลใจ

“ไม่เป็นไรครับ วางใจได้ เด็กในท้องแข็งแรงมาก” คุณหมอพูดปลอบสาริศา แล้วพูดย้ำเตือนเธอ “หลังจากนี้คุณเป็นว่าที่คุณแม่แล้ว ดังนั้นคุณควรให้ความสำคัญกับการพักผ่อนด้านการรับประทานอาหารก็ต้องให้ความสำคัญ ต้องทานอาหารให้ครบห้าหมู่ด้วยนะครับ”

พอได้ยินว่าลูกในท้องปลอดภัยดี สาริศาก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก “อืม ฉันเข้าใจแล้วค่ะ ขอบคุณคุณหมอมากเลยนะคะ ฉันจะระมัดระวังเรื่องนี้ค่ะ”

“แล้วยังมีเรื่อง...”

คุณหมอพูดย้ำเตือนสาริศาเพิ่มเติมอีกหลายเรื่อง เธอฟังจนหัวแทบจะระเบิด การให้กำเนิดเด็กคนหนึ่งก็เป็นเรื่องที่มีความสุขมากและยุ่งยากมากเช่นกัน ในทางกลับกัน ชัชวาลที่นั่งอยู่ข้างๆ กลับตั้งใจฟังมากกว่าเธอซะอีก เขาพยายามจดจำคำพูดของคุณหมอคุณหมอทุกถ้อยคำไว้ในสมอง

ในที่สุดสิ่งที่ควรระวังและให้ความสำคัญเขาก็พูดออกมาจนหมดแล้ว หลังจากพูดขอบคุณเขาหลายครั้งติดต่อกัน ชัชวาลก็เดินออกไปส่งคุณหมอด้วยตัวเอง

สาริศานั่งลูบท้องอยู่บนโซฟา และอดที่จะจินตนาการว่าลูกในท้องจะหน้าตาเป็นยังไงในอนาคตไม่ได้ จะหน้าตาเหมือนเธอมากกว่า หรือว่า... ในดวงตาของเธอมีความโศกเศร้าปรากฏขึ้นมา หรือจะเหมือนเขามากกว่า

พอคิดถึงธนพัต หัวใจของสาริศาเจ็บขึ้นมาอย่างควบคุมไม่ได้ ตอนนี้เขาคงจะหวนกลับไปคบหากับพชิราแล้วสินะ? หลังจากที่ตนเองจากมา พวกเขาทั้งสองก็ไม่มีอุปสรรคขวางกั้นอีกต่อไปแล้ว

ตอนที่ชัชวาลเดินเข้ามา แล้วเห็นสาริศาที่กำลังก้มหน้าลง และสีหน้าเศร้าหมอง

“เป็นอะไรไป?” ชัชวาลเดินเข้ามาลูบหัวเธอ ก่อนจะเอ่ยพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน

“พี่คะ ใบหย่า…” เสียงของสาริศาสะอื้นเล็กน้อย ก่อนจะกระแอมเบาๆ แล้วยิ้มบางออกมา “ธนพัตเซ็นชื่อหรือยังคะ?”

“อืม พี่ได้รับมาเมื่อเช้านี้” ชัชวาลยังไม่ทันได้คิดว่าจะบอกกับสาริศายังไงดี แต่เธอกลับถามเรื่องนี้ขึ้นมาเอง

พอเห็นสีหน้าของสาริศาที่ยิ้มได้แย่ยิ่งกว่าร้องไห้ ชัชวาลยิ่งรู้สึกสงสาร “ริศา ถ้าน้องไม่มีความสุขก็อย่าฝืนใจตัวเองแบบนี้”